| Περίληψη: | Αντικείμενο της παρούσας διατριβής είναι η μελέτη της δομής καταλυτών WO3 υποστηριγμένων σε οξειδικούς φορείς TiO2, Al2O3 και ZrO2, παρασκευασμένων με την κλασική μέθοδο του υγρού εμποτισμού και η μελέτη των δομικών και καταλυτικών ιδιοτήτων καταλυτών (MoOx)n, (WOx)n, (VOx)n και (CrOx)n υποστηριγμένων σε φορέα TiO2 παρασκευασμένων με την μέθοδο EDF (Equilibrium – Deposition – Filtration). Η χρήση της φασματοσκοπίας Raman υπό ελεγχόμενες συνθήκες (in situ) επέτρεψε την διερεύνηση των δομικών χαρακτηριστικών και των αλλαγών τους που λαμβάνουν χώρα τόσο κάτω από ένα εύρος αέριων συνθηκών όσο και κατά τα διάφορα στάδια της μεθόδου EDF. Οι ανεξάρτητοι συνδυασμοί φασματοσκοπίας Raman – IR και φασματοσκοπίας Raman – πειραμάτων ισοτοπικής υποκατάστασης 18Ο2/16Ο2 προσέφεραν χρήσιμες και συμπληρωματικές πληροφορίες για την διερεύνηση των δομικών χαρακτηριστικών των καταλυτών σε μοριακό επίπεδο.
Πιο συγκεκριμένα, παρασκευάσθηκε με τη μέθοδο του υγρού εμποτισμού μια σειρά καταλυτών WO3 σε φορείς TiO2, Al2O3 και ZrO2 και εξετάσθηκε με in situ φασματοσκοπία Raman, φασματοσκοπία IR και με πειράματα ισοτοπικής υποκατάστασης 18Ο2/16Ο2. Η μοριακή δομή των επιφανειακών ειδών βολφραμίου τα οποία δημιουργούνται σε κάθε καταλυτικό σύστημα και κάθε φόρτιση βρέθηκε ότι σχετίζεται άμεσα με το ποσοστό της δραστικής φάσης που εναποτίθεται σε κάθε φορέα. Aυξανομένης της φόρτισης σε WO3 παρατηρήθηκε μία μετατροπή των ειδών από τα αρχικά μονομερή είδη (WO4) σε ολιγομερή και ακολούθως σε μεγαλύτερα πολυμερικά είδη (WOx)n. Επίσης παρατηρήθηκε ο σχηματισμός κρυσταλλικού WO3 σε φορτίσεις κοντά και πάνω από το όριο της μονοστρωματικής κάλυψης.
Επιπρόσθετα μελετήθηκαν με in situ φασματοσκοπία Raman οι δομικές αλλαγές και τα επιφανειακά είδη που εναποτίθενται στην επιφάνεια του φορέα TiO2, σε κάθε στάδιο της μεθόδου εναπόθεσης – ισορροπίας – διήθησης (EDF), σε μια σειρά καταλυτών WO3 σε φορέα TiO2. Συγκεκριμένα, ταυτοποιήθηκαν τα είδη (WOx)n τα οποία δημιουργούνται σε ελεγχόμενες συνθήκες pH, ιονικής ισχύος και θερμοκρασίας, στα στάδια: (α) υδατικού διαλύματος πρόδρομης ένωσης, (β) εμβαπτισμού του φορέα και εξισορρόπησης, (γ) «υγρής πάστας» του καταλυτικού δείγματος μετά από απομάκρυνση του διαλύματος με διήθηση και (δ) σταδιακής πύρωσης του καταλύτη.
Το τελευταίο μέρος της διατριβής αφορά στη μελέτη της επίδρασης της φόρτισης, της θερμοκρασίας, της σύστασης της αέριας τροφοδοσίας και του χρόνου παραμονής των αντιδρώντων στα χαρακτηριστικά των φασμάτων Raman καθώς και στην καταλυτική ενεργότητα, με στόχο την εξαγωγή σχέσεων δομής – ενεργότητας/εκλεκτικότητας για μια σειρά καταλυτών (MoOx)n, (WOx)n, (VOx)n και (CrOx)n υποστηριγμένων σε φορέα TiO2 για την αντίδραση οξυδωτική αφυδρογόνωση αιθανίου (Oxidative De – Hydrogenation, ODH). Όπως διαπιστώθηκε η δραστικότητα των καταλυτών στην αντίδραση ODH είναι ανάλογη της αναγωγιμότητας που εμφανίζει κάθε καταλυτικό σύστημα, και μειώνεται στα καταλυτικά συστήματα σύμφωνα με τη σειρά (CrOx)n>>(VOx)n>>(MoOx)n>(WOx)n ενώ αυξάνεται με αύξηση της φόρτισης σε κάθε καταλυτικό σύστημα. Η εκλεκτικότητα της αντίδρασης στο επιθυμητό προϊόν, C2H4, αυξάνεται με αύξηση της φόρτισης, ενώ μειώνεται αυξανομένου του χρόνου παραμονής.
|
|---|
