Φυσικοχημικές μέθοδοι για την επεξεργασία αγροτικών και βιομηχανικών παραπροϊόντων
Τα υγρά απόβλητα ελαιοτριβείου (ΥΑΕ) που παράγονται κατά την εξαγωγή του ελαιόλαδου από τα παραδοσιακά και φυγοκεντρικά ελαιοτριβεία τριών φάσεων, αποτελούν ένα σημαντικό πρόβλημα για την περιοχή της Μεσογείου, όπου παράγεται το 95% της παγκόσμιας παραγωγής ελαιόλαδου. Το πρόβλημα εντοπίζεται στο με...
Κύριος συγγραφέας: | |
---|---|
Άλλοι συγγραφείς: | |
Μορφή: | Thesis |
Γλώσσα: | Greek |
Έκδοση: |
2016
|
Θέματα: | |
Διαθέσιμο Online: | http://hdl.handle.net/10889/9096 |
id |
nemertes-10889-9096 |
---|---|
record_format |
dspace |
institution |
UPatras |
collection |
Nemertes |
language |
Greek |
topic |
Τριφασικά απόβλητα ελαιοτριβείου Φυτοτοξικά πειράματα Ερυθρά ιλύς Κροκίδωση/καθίζηση Three phase olive mill wastewater Phytotoxic experiments Red mud Coagulation/flocculation 628.43 |
spellingShingle |
Τριφασικά απόβλητα ελαιοτριβείου Φυτοτοξικά πειράματα Ερυθρά ιλύς Κροκίδωση/καθίζηση Three phase olive mill wastewater Phytotoxic experiments Red mud Coagulation/flocculation 628.43 Ιακωβίδης, Ιάκωβος Φυσικοχημικές μέθοδοι για την επεξεργασία αγροτικών και βιομηχανικών παραπροϊόντων |
description |
Τα υγρά απόβλητα ελαιοτριβείου (ΥΑΕ) που παράγονται κατά την εξαγωγή του ελαιόλαδου από τα παραδοσιακά και φυγοκεντρικά ελαιοτριβεία τριών φάσεων, αποτελούν ένα σημαντικό πρόβλημα για την περιοχή της Μεσογείου, όπου παράγεται το 95% της παγκόσμιας παραγωγής ελαιόλαδου. Το πρόβλημα εντοπίζεται στο μεγάλο οργανικό φορτίο από το οποίο χαρακτηρίζονται, καθώς και στην περιεκτικότητα τους σε φαινολικές ουσίες οι οποίες λόγω της τοξικότητας τους παρεμποδίζουν την ανάπτυξη μικροοργανισμών υπεύθυνων για την βιοαπoδόμηση του αποβλήτου. Αυτό καθιστά δύσκολη τη διαχείριση του αποβλήτου και σχεδόν
αδύνατη τη διάθεση του στο περιβάλλον λόγω των καταστροφικών επιπτώσεων που μπορεί να επιφέρει. Στόχος της παρούσαs εργασίας ήταν η μελέτη επεξεργασίαs του τριφασικού YAE, και η τελική αξιοποίηση και επαναχρησιμοποίηση του σε συνδυασμό με την ερυθρά ιλύς για την παραγωγή εδαφοβελτιωτικών, η οποία παρουσιάζεται σε τρεις θεματικές ενότητες.
Στην πρώτη ενότητα γίνεται αναφορά στην μελέτη της αποτελεσματικότητας μεθόδου διαχείρισηs των ΥΑΕ. Η μέθοδος που επιλέχτηκε για την μελέτη επεξεργασίας του YAE ήταν αυτή της κροκίδωσης/καθίζησης με τη χρήση ηλεκτρολυτών και πολυηλεκτρολυτών. Κατά τη μελέτη επεξεργασίας του υγρού αποβλήτου ελαιοτριβείου πραγματοποιήθηκαν 11 σειρές πειραμάτων πέντε εξ ’αυτών με ηλεκτρολύτες, τέσσερις με πολυηλεκτρολύτες και δύο συνδυαστικές. Τα αποτελέσματα των πειραμάτων έδειξαν ότι ο καλύτερος ηλεκτρολύτης ήταν το υδροξείδιο του ασβεστίου (Ca(OH)2). Συγκέντρωση 15g/L (Ca(OH)2) είχε ως αποτέλεσμα απομάκρυνση της τάξης των 73%, 60% και 36% για τα ολικά φαινολικά (TP), για τα ολικά αιωρούμενα στερεά (TSS) και για το χημικά απαιτούμενο οξυγόνο (COD), αντίστοιχα. Από την ομάδα των πολυηλεκτρολύτών τα καλύτερα αποτελέσματα έδωσε η χρήση του poly(diallyldimethylammonium chloride) (PDADMAC) σε συγκέντρωση 2g/L. H απομάκρυνση που σημειώθηκε έφτασε το 85% για τα TSS, και το 46% για το COD.
Στη δεύτερη ενότητα παρουσιάζεται η παραμετρική μελέτη της χρησιμοποίησης του αποβλήτου της ερυθράς ιλύος (Ε.Ι) ως κροκιδωτικού μέσου σε τριφασικά ΥΑΕ κατά την επεξεργασία τους με τη φυσικοχημική μέθοδο της κροκίδωσης/καθίζησης. Η Ε.Ι είναι ένα ρευστοστερεό απόβλητο με υψηλή αλκαλικότητα, που προκύπτει ως παραπροϊόν της διεργασίας Bayer κατά την παραγωγή αλουμίνας (Al2O3) μετά από εξόρυξη και επεξεργασία βωξίτη. Πραγματοποιήθηκαν πέντε σειρές πειραμάτων στις οποίες εξετάστηκαν οι προστιθέμενες συγκεντρώσεις ερυθράς ιλύος εκφρασμένες ως προς την περιεκτικότητά της σε σίδηρο (Fe), ο ρόλος του pH, και η προσθήκη βοηθητικών μέσων κροκίδωσης. Ως βέλτιστη τιμή συγκέντρωσης Ε.Ι προέκυψαν τα 12g/L περιεκτικότητα της σε Fe και σε pH 7.17, σε 48 mL Ε.Ι για 400mL αποβλήτου ελαιοτριβείου, ενώ ως καλύτερο βοηθητικό κροκιδωτικό μέσο αποδείχτηκε η χιτοσάνη. Η συγκεκριμένη ουσία είχε ως αποτέλεσμα απομάκρυνση των TSS κατά 85%, ολικών στερεών (TS) κατά 60%, και COD κατά 67%.
Στην τρίτη και τελευταία ενότητα παρουσιάζονται τα φυτοτοξικά πειράματα, τα οποία
πραγματοποιήθηκαν για να εξετασθεί η δυνατότητα χρήσης της ερυθράς ιλύος ως
εδαφοβελτιωτικού σε συνδυασμό με το στερεό μέρος του τριφασικού αποβλήτου ελαιοτριβείου. Πιο συγκεκριμένα, παρασκευάστηκε μείγμα καθαρού χώματος, ξηράς ερυθράς ιλύος και στερεού υπολείμματος τριφασικού αποβλήτου ελαιοτριβείου σε διαφορετικές αναλογίες. Σε αυτά τα μείγματα τοποθετήθηκαν μαρούλια (Lactuca Sativa) νεαρής ηλικίας, τα οποία φροντίζονταν και παρακολουθούνταν καθημερινά με στόχο την μελέτη και καταγραφή της επιρροήs του μίγματος στην ανάπτυξη του φυτού. Αποδείχθηκε ότι η ανάμιξη των αποβλήτων ανέστειλε την κανονική ανάπτυξη των φυτών, οδηγώντας στο συμπέρασμα πως o συνδυασμός της ερυθράς ιλύος με το στερεό μέρος του τριφασικού αποβλήτου ελαιοτριβείου αντιδρά ανασταλτικά ως εδαφοβελτιωτικό. |
author2 |
Παρασκευά, Χριστάκης |
author_facet |
Παρασκευά, Χριστάκης Ιακωβίδης, Ιάκωβος |
format |
Thesis |
author |
Ιακωβίδης, Ιάκωβος |
author_sort |
Ιακωβίδης, Ιάκωβος |
title |
Φυσικοχημικές μέθοδοι για την επεξεργασία αγροτικών και βιομηχανικών παραπροϊόντων |
title_short |
Φυσικοχημικές μέθοδοι για την επεξεργασία αγροτικών και βιομηχανικών παραπροϊόντων |
title_full |
Φυσικοχημικές μέθοδοι για την επεξεργασία αγροτικών και βιομηχανικών παραπροϊόντων |
title_fullStr |
Φυσικοχημικές μέθοδοι για την επεξεργασία αγροτικών και βιομηχανικών παραπροϊόντων |
title_full_unstemmed |
Φυσικοχημικές μέθοδοι για την επεξεργασία αγροτικών και βιομηχανικών παραπροϊόντων |
title_sort |
φυσικοχημικές μέθοδοι για την επεξεργασία αγροτικών και βιομηχανικών παραπροϊόντων |
publishDate |
2016 |
url |
http://hdl.handle.net/10889/9096 |
work_keys_str_mv |
AT iakōbidēsiakōbos physikochēmikesmethodoigiatēnepexergasiaagrotikōnkaibiomēchanikōnparaproïontōn AT iakōbidēsiakōbos physicochemicalmethodsforthetreatmentofagriculturalandindustrialbyproducts |
_version_ |
1771297300840185856 |
spelling |
nemertes-10889-90962022-09-05T20:28:21Z Φυσικοχημικές μέθοδοι για την επεξεργασία αγροτικών και βιομηχανικών παραπροϊόντων Physicochemical methods for the treatment of agricultural and industrial by-products Ιακωβίδης, Ιάκωβος Παρασκευά, Χριστάκης Κουτσούκος, Πέτρος Μαντζαβίνος, Διονύσιος Iakovides, Iakovos Τριφασικά απόβλητα ελαιοτριβείου Φυτοτοξικά πειράματα Ερυθρά ιλύς Κροκίδωση/καθίζηση Three phase olive mill wastewater Phytotoxic experiments Red mud Coagulation/flocculation 628.43 Τα υγρά απόβλητα ελαιοτριβείου (ΥΑΕ) που παράγονται κατά την εξαγωγή του ελαιόλαδου από τα παραδοσιακά και φυγοκεντρικά ελαιοτριβεία τριών φάσεων, αποτελούν ένα σημαντικό πρόβλημα για την περιοχή της Μεσογείου, όπου παράγεται το 95% της παγκόσμιας παραγωγής ελαιόλαδου. Το πρόβλημα εντοπίζεται στο μεγάλο οργανικό φορτίο από το οποίο χαρακτηρίζονται, καθώς και στην περιεκτικότητα τους σε φαινολικές ουσίες οι οποίες λόγω της τοξικότητας τους παρεμποδίζουν την ανάπτυξη μικροοργανισμών υπεύθυνων για την βιοαπoδόμηση του αποβλήτου. Αυτό καθιστά δύσκολη τη διαχείριση του αποβλήτου και σχεδόν αδύνατη τη διάθεση του στο περιβάλλον λόγω των καταστροφικών επιπτώσεων που μπορεί να επιφέρει. Στόχος της παρούσαs εργασίας ήταν η μελέτη επεξεργασίαs του τριφασικού YAE, και η τελική αξιοποίηση και επαναχρησιμοποίηση του σε συνδυασμό με την ερυθρά ιλύς για την παραγωγή εδαφοβελτιωτικών, η οποία παρουσιάζεται σε τρεις θεματικές ενότητες. Στην πρώτη ενότητα γίνεται αναφορά στην μελέτη της αποτελεσματικότητας μεθόδου διαχείρισηs των ΥΑΕ. Η μέθοδος που επιλέχτηκε για την μελέτη επεξεργασίας του YAE ήταν αυτή της κροκίδωσης/καθίζησης με τη χρήση ηλεκτρολυτών και πολυηλεκτρολυτών. Κατά τη μελέτη επεξεργασίας του υγρού αποβλήτου ελαιοτριβείου πραγματοποιήθηκαν 11 σειρές πειραμάτων πέντε εξ ’αυτών με ηλεκτρολύτες, τέσσερις με πολυηλεκτρολύτες και δύο συνδυαστικές. Τα αποτελέσματα των πειραμάτων έδειξαν ότι ο καλύτερος ηλεκτρολύτης ήταν το υδροξείδιο του ασβεστίου (Ca(OH)2). Συγκέντρωση 15g/L (Ca(OH)2) είχε ως αποτέλεσμα απομάκρυνση της τάξης των 73%, 60% και 36% για τα ολικά φαινολικά (TP), για τα ολικά αιωρούμενα στερεά (TSS) και για το χημικά απαιτούμενο οξυγόνο (COD), αντίστοιχα. Από την ομάδα των πολυηλεκτρολύτών τα καλύτερα αποτελέσματα έδωσε η χρήση του poly(diallyldimethylammonium chloride) (PDADMAC) σε συγκέντρωση 2g/L. H απομάκρυνση που σημειώθηκε έφτασε το 85% για τα TSS, και το 46% για το COD. Στη δεύτερη ενότητα παρουσιάζεται η παραμετρική μελέτη της χρησιμοποίησης του αποβλήτου της ερυθράς ιλύος (Ε.Ι) ως κροκιδωτικού μέσου σε τριφασικά ΥΑΕ κατά την επεξεργασία τους με τη φυσικοχημική μέθοδο της κροκίδωσης/καθίζησης. Η Ε.Ι είναι ένα ρευστοστερεό απόβλητο με υψηλή αλκαλικότητα, που προκύπτει ως παραπροϊόν της διεργασίας Bayer κατά την παραγωγή αλουμίνας (Al2O3) μετά από εξόρυξη και επεξεργασία βωξίτη. Πραγματοποιήθηκαν πέντε σειρές πειραμάτων στις οποίες εξετάστηκαν οι προστιθέμενες συγκεντρώσεις ερυθράς ιλύος εκφρασμένες ως προς την περιεκτικότητά της σε σίδηρο (Fe), ο ρόλος του pH, και η προσθήκη βοηθητικών μέσων κροκίδωσης. Ως βέλτιστη τιμή συγκέντρωσης Ε.Ι προέκυψαν τα 12g/L περιεκτικότητα της σε Fe και σε pH 7.17, σε 48 mL Ε.Ι για 400mL αποβλήτου ελαιοτριβείου, ενώ ως καλύτερο βοηθητικό κροκιδωτικό μέσο αποδείχτηκε η χιτοσάνη. Η συγκεκριμένη ουσία είχε ως αποτέλεσμα απομάκρυνση των TSS κατά 85%, ολικών στερεών (TS) κατά 60%, και COD κατά 67%. Στην τρίτη και τελευταία ενότητα παρουσιάζονται τα φυτοτοξικά πειράματα, τα οποία πραγματοποιήθηκαν για να εξετασθεί η δυνατότητα χρήσης της ερυθράς ιλύος ως εδαφοβελτιωτικού σε συνδυασμό με το στερεό μέρος του τριφασικού αποβλήτου ελαιοτριβείου. Πιο συγκεκριμένα, παρασκευάστηκε μείγμα καθαρού χώματος, ξηράς ερυθράς ιλύος και στερεού υπολείμματος τριφασικού αποβλήτου ελαιοτριβείου σε διαφορετικές αναλογίες. Σε αυτά τα μείγματα τοποθετήθηκαν μαρούλια (Lactuca Sativa) νεαρής ηλικίας, τα οποία φροντίζονταν και παρακολουθούνταν καθημερινά με στόχο την μελέτη και καταγραφή της επιρροήs του μίγματος στην ανάπτυξη του φυτού. Αποδείχθηκε ότι η ανάμιξη των αποβλήτων ανέστειλε την κανονική ανάπτυξη των φυτών, οδηγώντας στο συμπέρασμα πως o συνδυασμός της ερυθράς ιλύος με το στερεό μέρος του τριφασικού αποβλήτου ελαιοτριβείου αντιδρά ανασταλτικά ως εδαφοβελτιωτικό. Οlive mill wastewater (OMW) generated during the continuous three-phase process that is the most widely used for the extraction of olive oil, constitutes a serious environmental concern in the Mediterranean basin countries, where 95% of the world’s olive oil is produced. This is because OMW is characterized by a high organic load, and a high phenolic content thatis highly phytotoxic, inhibiting the development of microorganisms responsible for thebiodegradation of the wastewater. This makes the treatment and disposal of OMW a real challenge, posing serious environmental problems. For this purpose, this study, which is divided into three sections, aims to examine the efficiency of the treatment of OMW with the physicochemical method of coagulation/flocculation and its effectiveness on plant growth and soil fertility when used in combination with red mud (RM). In the first part of the present work the reduction of OMW pollution parameters was investigated using coagulation/flocculation processes with the addition of electrolytes and polyelectrolytes. Eleven series of experiments were performed, in five of the experiments electrolytes were used, in other 4 cationic polyelectrolytes were used and in two experiments different combinations of electrolytes and polyelectrolytes were used. It was shown that the best electrolyte was calcium hydroxide (Ca(OH)2) at a concentration of 15g/L, which reduced for total phenolics (TP), total suspended solids (TSS) and chemical oxygen demand (COD) of 73%, 60% and 36% respectively. Among the polyelectrolytes tested, the optimum results were obtained with poly(diallyldimethylammonium chloride) (PDADMAC) at 2g/L concentration.For this polyelectrolyte concentrations reduction of 85% for TSS and 46% for COD, was achieved. In the second section the parametric study of the use of red mud (RM) as a flocculant during the treatment of the three-phase OMW with the coagulation/flocculation method is presented. RM is a by-product of the bauxite refining process that is carried out according to the Bayer method for the manufacture of aluminum (Al2O3). It is a solid by-product, characterized by high alkalinity and toxicity, making it a serious pollution hazard. Six series of experiments were performed, in which the added RM concentrations were analysed as to the content of iron (Fe), the pH and the addition of flocculation aids. Results indicated that the best concentration value for the contained iron was the 12g/L (Fe) at pH 7.17, which was translated in 48mL of RM in 400mL OMW. The best auxiliary flocculant was shown to be the chitosan, which yielded a reduction of TSS up to 85%, of total solids (TS) up to 60%, and of COD at approximately 67%. In the third section, the results of the phytotoxic experiments done to examine the possibility of using RM in combination with the solid part of the three-phase OMW as a fertilizer. Are presented more specifically, a mixture of clean soil, dried RM and the solid part of OMW was made at different percentages, and tested on young age plants of lettuce (Lactuca Sativa). Plant growth was monitored daily, to observe the effectiveness of the mixture on soil fertility. The conclusions drawn from this experiment was that the mixture of RM with the solid part of the three-phase OMW inhibited the normal growth of plants. 2016-01-20T11:20:34Z 2016-01-20T11:20:34Z 2015-12-01 Thesis http://hdl.handle.net/10889/9096 gr 0 An error occurred getting the license - uri. application/pdf |