Ολοκληρωμένη διαγνωστική προσέγγιση ουδετεροπενίας και πανκυτταροπενίας

• Κύριος συγγραφέας: Βερίγου, Ευγενία
• Άλλοι συγγραφείς: Σταράκης, Ιωάννης
• Μορφή: Thesis
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2016
• Θέματα: Διαγνωστικοί αλγόριθμοι; Κυτταρομετρία ροής; Μυελοδυσπλαστικά σύνδρομα; Πανκυτταροπενία; Ουδετεροπενία; Δυσμυελοποίηση; 616.150 75; Diagnostic algorithms; Flow cytometry; Pancytopenia; Neutropenia; Dysmyelopoiesis; Myelodysplastic syndromes

Η διαγνωστική προσπέλαση κυτταροπενικών ασθενών αποτελεί έναν απαιτητικό και πολύπλοκο αλγόριθµο για τον κλινικό ιατρό. Συχνά ο αλγόριθµος αυτός επιβάλλει την εκτίµηση της αιµοποίησης στον µυελό των οστών (ΜτΟ), όταν απλούστερες εξετάσεις δεν επαρκούν για την οριστικοποίηση της διάγνωσης. Τα Μυελοδυσπλαστικά σύνδροµα (ΜΔΣ) αποτελούν µ ία οµάδα κλωνικών νοσηµάτων που αφορούν το αρχέγονο αιµοποιητικό κύτταρο και παρουσιάζουν σηµαντική ετερογένεια ως προς τις κλινικές εκδηλώσεις και την πρόγνωση των ασθενών. Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει αρκετές απόπειρες ενσωµάτωσης των ανοσοφαινοτυπικών ευρηµάτων στα διαγνωστικά και προγνωστικά κριτήρια της δυσπλασίας, αλλά η µορφολογική εκτίµηση του επιχρίσµατος του ΜτΟ παραµένει ο ακρογωνιαίος λίθος της διάγνωσης. Ο σκοπός αυτής της µελέτης είναι να παρέχει στον κλινικό ιατρό ένα διαγνωστικό εργαλείο που θα βασίζεται στην κυτταροµετρία ροής και θα διακρίνει τις περιπτώσεις που η αιµοποίηση διαταράσσεται λόγω κλωνικού νοσήµατος (ΜΔΣ) από άλλες αιτίες κυτταροπενιών. Σε αυτή την κατέυθυνση, αναπτύξαµε έναν µαθηµατικό µ οντέλο το οποίο ενσωµατώνει ανοσοφαινοτυπικούς δείκτες διαγφοροποίησης κοκκιοκυττάρων και τα ποσοστά επιλεγµένων µυελικών κυτταρικών πληθυσµών και αποδίδει ένα µέτρο ποσοτικοποίησης της ωρίµανσης και διαφοροποίησης των µυελοκυττάρων σε µ ία παράµετρο – Δείκτης Δυσµυελοποίησης (DMI). Αναλύθηκαν δέιγµατα ΜτΟ 84 ασθενών µε ΜΔΣ και 47 κυτταροπενικών ασθενών χωρίς ΜΔΣ και ο προτεινόµενος δείκτης υπολογίστηκε για κάθε δείγµα. Ο δείκτης DMI κατάφερε να αναδείξει τις περιπτώσεις ΜΔΣ µε 84.5% ευαισθησία και 93.6% ειδικότητα, αναγνώρισε το 77.2% των περιπτώσεων χωρίς περίσσεια βλαστών και ανέδειξε πολυγραµµική δυσπλασία σε ένα ποσοστό περιπτώσεων ανθεκτικής και σιδηροβάστικής αναιµίας. Διέκρινε τις διαφορετικές προγνωστικές οµάδες των ασθενών (P< .005) και είχε αρνητική συσχέτιση µε τα IPSS (r= - .472, P= .000), WPSS (r= - .481, P= .000) και IPSS-R (r= -.395, P= .000). Συµπερασµατικά θεωρούµε ότι ο DMI αποτελεί ένα ακριβές και αξιόπιστο µέτρο ποσοτικοποίησης της δυσµυελοποίησης και µπορεί να αποτελέσει ένα διαγνωστικό εργαλείο για τα ΜΔΣ, απλοποιώντας την ανάλυση του ανοσοφαινοτύπου και υποβοηθώντας την καθ’ηµέρα κλινική πράξη.