Μελέτη των μεταμορφωμένων πετρωμάτων της περιοχής της Καρύστου (Ν. Εύβοια)

• Κύριος συγγραφέας: Κουφόγιαννης, Ηλίας
• Άλλοι συγγραφείς: Ηλιόπουλος, Ιωάννης
• Μορφή: Thesis
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2016
• Θέματα: Αττικοκυκλαδική μάζα; Κυανοσχιστόλιθοι; Γεωβαροθερμομετρία; Γεωχημεία; Εύβοια; Cycladic massif; Blueschists; Geothermobarometry; Geochemistry; Evoia; 551.136

Η Αττικοκυκλαδική Μάζα αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας Αλπικής ορογενετικής ζώνης αφού παρουσιάζει στοιχεία για ένα πλήρη κύκλο σύγκρουσης, περιλαμβάνοντας επεισόδια σύγκλισης, καταβύθισης και εκταφής. Περιοχή μελέτης της παρούσας διατριβής αποτελεί το νότιο τμήμα της Νήσου Εύβοιας (Κάρυστος) που αντιστοιχεί στο βορειοδυτικό άκρο της Μάζας αυτής και χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη καλοδιατηρημένων κυανοσχιστόλιθων. Στη περιοχή μελέτης διακρίνονται δύο κύριες τεκτονικές ενότητες: α)η ενότητα Αλμυροποτάμου (AU), που αποτελεί μια παρα-αυτόχθονη ενότητα, η οποία αντιπροσωπεύει την ενότητα βάσης της Αττικοκυκλαδικής μάζας και υπέστη μεταμόρφωση γλαυκοφανιτικής φάσης (P= 8 – 10 kbar και T= 350°C) και, β) η ενότητα Κυανοσχιστόλιθων Εύβοιας που αποτελείται από δύο τεκτονικά καλύμματα, γνωστά ως το κάλυμμα Στύρας και το κάλυμμα Όχης, τα οποία αντιστοιχούν στην ακολουθία μαρμάρων - σχιστόλιθων και στην ακολουθία μετα - οφιολιθικών πετρωμάτων των Κυκλάδων, αντίστοιχα. Στην ενότητα Κυανοσχιστόλιθων καταγράφονται δύο μεταμορφικά γεγονότα: 1) το γεγονός υψηλών πιέσεων γλαυκοφανιτικής φάσης Μ1 (P > 11kbar και T ≈ 450°C) και 2) το μεταμορφικό επεισόδιο τύπου Barrow Μ2 που επανεξισορρόπησε τα πετρώματα σε συνθήκες πουμπελλυϊτικής – ακτινολιθικής έως πρασινοσχιστολιθικής φάσης (P = 4 – 7 και T = 300 – 350°C). Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να συμβάλλει στην αποκωδικοποίηση της τεκτονομεταμορφικής δραστηριότητας στη περιοχή, από την οπτική γωνία της πετρολογίας. Η πετρογραφική παρατήρηση περίπου 150 λεπτών τομών δειγμάτων σε πολωτικό μικροσκόπιο οδήγησε στην αναγνώριση των μεταμορφικών παραγενέσεων που αναπτύσσονται στην περιοχή μελέτης. Οι παραγενέσεις αυτές μελετήθηκαν ακολούθως μέσω της ανάλυσης επιλεγμένων αντιπροσωπευτικών δειγμάτων με ορυκτολογικές (XRD) και χημικές (ICP, SEM/EDS) μεθόδους. Τα αποτελέσματα που προέκυψαν χρησιμοποιήθηκαν αφενός για να προσδιορισθεί το συστασιακό εύρος των πρωτολίθων των υπό μελέτη πετρωμάτων και το παλαιοτεκτονικό περιβάλλον σχηματισμού τους, αφετέρου για να διερευνηθεί η συστασιακή μεταβολή των ορυκτολογικών φάσεων ως αποτέλεσμα της αλλαγής των συνθηκών μεταμόρφωσης. Ο συνδυασμός των αποτελεσμάτων αυτών με γεωθερμοβαρομετρικά δεδομένα που προέκυψαν από την εφαρμογή διαφόρων κλασικών γεωθερμοβαρομέτρων (π.χ. γρανάτη - φενγκίτη) και της υπορουτίνας avPT του λογισμικού THERMOCALC επέτρεψε τον προσδιορισμό του πεδίου συνθηκών P-T που επέδρασαν στην περιοχή μελέτης.