Τα ατομικά δικαιώματα και ο νομικός θετικισμός
Ο κίνδυνος το θετικό δίκαιο να επέμβει κατά του ατόμου είναι γνωστό και σε άλλους συγγραφείς που για παράδειγμα θεωρούν το κρατικό πατερναλισμό ως πλήρως ανομιμοποίητο. Κατά τον John Austin το δίκαιο αποτελεί ένα σύνολο προσταγών, οι οποίες συνοδεύονται με την απειλή εξαναγκασμού και απευθύνονται...
Κύριος συγγραφέας: | |
---|---|
Άλλοι συγγραφείς: | |
Μορφή: | Thesis |
Γλώσσα: | Greek |
Έκδοση: |
2016
|
Θέματα: | |
Διαθέσιμο Online: | http://hdl.handle.net/10889/9147 |
id |
nemertes-10889-9147 |
---|---|
record_format |
dspace |
institution |
UPatras |
collection |
Nemertes |
language |
Greek |
topic |
Ατομικά δικαιώματα Φιλελευθερισμός Νομικός θετικισμός Φυσικό δίκαιο Individual rights Liberalism Natural law 171.2 |
spellingShingle |
Ατομικά δικαιώματα Φιλελευθερισμός Νομικός θετικισμός Φυσικό δίκαιο Individual rights Liberalism Natural law 171.2 Καποτάς, Παναγιώτης Τα ατομικά δικαιώματα και ο νομικός θετικισμός |
description |
Ο κίνδυνος το θετικό δίκαιο να επέμβει κατά του ατόμου είναι γνωστό και σε
άλλους συγγραφείς που για παράδειγμα θεωρούν το κρατικό πατερναλισμό ως
πλήρως ανομιμοποίητο. Κατά τον John Austin το δίκαιο αποτελεί ένα σύνολο
προσταγών, οι οποίες συνοδεύονται με την απειλή εξαναγκασμού και απευθύνονται
από τον πολιτικά κυρίαρχο σε μια πολιτική κοινότητα (σ’ ένα κράτος) προς όλους
αυτούς που συνηθίζουν να τον υπακούουν. Η έννοια του ατομικού δικαιώματος ως
νομικού δικαιώματος ήταν άγνωστη στην αρχαιότητα. Η θετική προστασία των
ατομικών δικαιωμάτων ή ελευθεριών που τα κατέστησε και νομικά δικαιώματα είναι
ιστορικό επίτευγμα ιδίως των τριών τελευταίων αιώνων. Η δημιουργία μιας κοινωνίας
ανθρώπων οδήγησε από πολύ νωρίς στην συνειδητοποίηση της υπάρξεως ατομικών
ελευθεριών και δικαιωμάτων, ωστόσο, η άξια των κοινωνικών δικαιωμάτων
αναγνωρίστηκε αρκετά αργά. Ο φιλελευθερισμός ως πολιτικό ρεύμα αναπτύσσεται σε
ρήξη με την παράδοση μιας κοινωνικής τάξης που αντλεί τη νομιμοποίησή της από τη
φύση ή τη θεία βούληση και προβάλλει μια ιδεολογία που θεωρεί το άτομο ηθικά
αυτόνομη και ολοκληρωμένη προσωπικότητα, ως το βασικό υποκείμενο της
κοινωνίας. Οι οπαδοί του φυσικού δικαίου πρεσβεύουν, ότι πέρα από το τιθέμενο
δίκαιο το οποίο εκπηγάζει από μια ανθρώπινη πράξη που του προσδίδει υπόσταση
κατά χώρο και χρόνο υπάρχει ένα άλλο, υπέρτερο του δίκαιο, το οποίο αντλεί την
ισχύ του από τη σύνδεσή του προς ορισμένες αξίες αναπόσπαστα ενωμένες, με τη
φύση του ανθρώπου και της κοινωνίας και το οποίο για το λόγο αυτό αποκαλείται
φυσικό δίκαιο. Στη θεμελίωση του Λοκ για το δικαίωμα στην ιδιοκτησία αλλά
ουσιαστικά στο δικαίωμα στη ζωή, βρίσκουμε μια καθαρή θέση ότι τα εν λόγω
δικαιώματα είναι φυσικά δικαιώματα. Το θετικό δίκαιο ως δημιούργημα των
ανθρώπων για πολλούς συγγραφείς συνιστά εν δυνάμει απειλή για τα δικαιώματα του
ατόμου όταν στην εξουσία θα βρίσκονται άτομα που δύνανται να ασκήσουν
αυθαίρετα την εξουσία που τους έχει ανατεθεί. Στο ελληνικό συνταγματικό δίκαιο η
αρχή του αναπαλλοτρίωτου του δικαιώματος στην ελευθερία είναι συνυφασμένο
κατά κύριο λόγο με το δικαίωμα στην αντίσταση σε περίπτωση απόπειρας κατάλυσης
του Συντάγματος του άρθρου 120 του Συντάγματος. Αντιπροσωπευτική διαπίστωση
της σύγκρουσης φυσικού και θετικού δικαίου - δίνοντας όμως προβάδισμα στο θετικό
δίκαιο, όπου εν τη απουσία του και μόνο ο κανόνας αναζητήθηκε στο φυσικό δίκαιο –
είναι η απόφαση στην υπόθεση Somerset v Stewart (1772) 98 ER 499. |
author2 |
Περδικούρη, Ελένη |
author_facet |
Περδικούρη, Ελένη Καποτάς, Παναγιώτης |
format |
Thesis |
author |
Καποτάς, Παναγιώτης |
author_sort |
Καποτάς, Παναγιώτης |
title |
Τα ατομικά δικαιώματα και ο νομικός θετικισμός |
title_short |
Τα ατομικά δικαιώματα και ο νομικός θετικισμός |
title_full |
Τα ατομικά δικαιώματα και ο νομικός θετικισμός |
title_fullStr |
Τα ατομικά δικαιώματα και ο νομικός θετικισμός |
title_full_unstemmed |
Τα ατομικά δικαιώματα και ο νομικός θετικισμός |
title_sort |
τα ατομικά δικαιώματα και ο νομικός θετικισμός |
publishDate |
2016 |
url |
http://hdl.handle.net/10889/9147 |
work_keys_str_mv |
AT kapotaspanagiōtēs taatomikadikaiōmatakaionomikosthetikismos |
_version_ |
1771297201422598144 |
spelling |
nemertes-10889-91472022-09-05T11:16:42Z Τα ατομικά δικαιώματα και ο νομικός θετικισμός Καποτάς, Παναγιώτης Περδικούρη, Ελένη Μιχαλάκης, Ανδρέας Παρούσης, Μιχάλης Kapotas, Panagiotis Ατομικά δικαιώματα Φιλελευθερισμός Νομικός θετικισμός Φυσικό δίκαιο Individual rights Liberalism Natural law 171.2 Ο κίνδυνος το θετικό δίκαιο να επέμβει κατά του ατόμου είναι γνωστό και σε άλλους συγγραφείς που για παράδειγμα θεωρούν το κρατικό πατερναλισμό ως πλήρως ανομιμοποίητο. Κατά τον John Austin το δίκαιο αποτελεί ένα σύνολο προσταγών, οι οποίες συνοδεύονται με την απειλή εξαναγκασμού και απευθύνονται από τον πολιτικά κυρίαρχο σε μια πολιτική κοινότητα (σ’ ένα κράτος) προς όλους αυτούς που συνηθίζουν να τον υπακούουν. Η έννοια του ατομικού δικαιώματος ως νομικού δικαιώματος ήταν άγνωστη στην αρχαιότητα. Η θετική προστασία των ατομικών δικαιωμάτων ή ελευθεριών που τα κατέστησε και νομικά δικαιώματα είναι ιστορικό επίτευγμα ιδίως των τριών τελευταίων αιώνων. Η δημιουργία μιας κοινωνίας ανθρώπων οδήγησε από πολύ νωρίς στην συνειδητοποίηση της υπάρξεως ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, ωστόσο, η άξια των κοινωνικών δικαιωμάτων αναγνωρίστηκε αρκετά αργά. Ο φιλελευθερισμός ως πολιτικό ρεύμα αναπτύσσεται σε ρήξη με την παράδοση μιας κοινωνικής τάξης που αντλεί τη νομιμοποίησή της από τη φύση ή τη θεία βούληση και προβάλλει μια ιδεολογία που θεωρεί το άτομο ηθικά αυτόνομη και ολοκληρωμένη προσωπικότητα, ως το βασικό υποκείμενο της κοινωνίας. Οι οπαδοί του φυσικού δικαίου πρεσβεύουν, ότι πέρα από το τιθέμενο δίκαιο το οποίο εκπηγάζει από μια ανθρώπινη πράξη που του προσδίδει υπόσταση κατά χώρο και χρόνο υπάρχει ένα άλλο, υπέρτερο του δίκαιο, το οποίο αντλεί την ισχύ του από τη σύνδεσή του προς ορισμένες αξίες αναπόσπαστα ενωμένες, με τη φύση του ανθρώπου και της κοινωνίας και το οποίο για το λόγο αυτό αποκαλείται φυσικό δίκαιο. Στη θεμελίωση του Λοκ για το δικαίωμα στην ιδιοκτησία αλλά ουσιαστικά στο δικαίωμα στη ζωή, βρίσκουμε μια καθαρή θέση ότι τα εν λόγω δικαιώματα είναι φυσικά δικαιώματα. Το θετικό δίκαιο ως δημιούργημα των ανθρώπων για πολλούς συγγραφείς συνιστά εν δυνάμει απειλή για τα δικαιώματα του ατόμου όταν στην εξουσία θα βρίσκονται άτομα που δύνανται να ασκήσουν αυθαίρετα την εξουσία που τους έχει ανατεθεί. Στο ελληνικό συνταγματικό δίκαιο η αρχή του αναπαλλοτρίωτου του δικαιώματος στην ελευθερία είναι συνυφασμένο κατά κύριο λόγο με το δικαίωμα στην αντίσταση σε περίπτωση απόπειρας κατάλυσης του Συντάγματος του άρθρου 120 του Συντάγματος. Αντιπροσωπευτική διαπίστωση της σύγκρουσης φυσικού και θετικού δικαίου - δίνοντας όμως προβάδισμα στο θετικό δίκαιο, όπου εν τη απουσία του και μόνο ο κανόνας αναζητήθηκε στο φυσικό δίκαιο – είναι η απόφαση στην υπόθεση Somerset v Stewart (1772) 98 ER 499. The risk the positive law to intervene against the person is known to many authors. They for example, consider the state of paternalism as fully unlawful. According to Austin, laws strictly so called are one particular species of set rules by political superiors to political inferiors who are accustomed to obey. The concept of individual rights as a legal right was unknown in antiquity. The positive protection of individual rights and freedoms that made them legal rights is a historic achievement especially of the last three centuries. Liberalism as a political power grows to break with the tradition of a social class that derives its legitimacy from the nature or divinity and raises an ideology that considers man morally autonomous and integrated personality. The supporters of natural law profess that beyond actuated law which emanates from a human act that gives substance in space and time there is another, superior to this law, which derives its power from its connection to certain values inherent combined with the nature of man and society, which is why it is called natural law. In Greek law, the constitutional principle of the inalienable right to liberty is interwoven primarily in the right to resistance in the case of attempted ablation of the Constitution Article 120. Representative noted the conflict of natural and positive law - but giving precedence to positive law, which in the absence of the rule and only sought the natural law – is the judgment in Somerset v Stewart (1772) 98 ER 499. 2016-02-01T12:53:47Z 2016-02-01T12:53:47Z 2014-07-01 Thesis http://hdl.handle.net/10889/9147 gr 12 application/pdf |