| Περίληψη: | Στις μέρες μας υπάρχουν ολοένα και αυξανόμενες απαιτήσεις σχετικά με την ευθύνη των παραγωγών για τα προϊόντα τους. Αναπτυγμένες οικονομίες όπως οι Η.Π.Α, ο Καναδάς και η Ε.Ε. έχουν θεσπίσει οδηγίες μέσω των οποίων υποχρεώνουν τις μεγάλες εταιρίες-παραγωγούς να μεριμνήσουν για την περιβαλλοντικά ασφαλή διαχείριση των προϊόντων τους στο τέλος του κύκλου ζωής τους. Αυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός πως επιτυγχάνεται εξοικονόμηση μέσω της επαναχρησιμοποίησης ή πώλησης εξαρτημάτων των προϊόντων, έχει φέρει πολλές εταιρίες αντιμέτωπες με την πρόκληση του στρατηγικού σχεδιασμού ενός δικτύου αντίστροφης εφοδιαστικής αλυσίδας, καθώς κάτι τέτοιο μπορεί να οδηγήσει τόσο στην εξασφάλιση ενός ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος όσο και στη δημιουργία μιας στρατηγικής φιλικής προς το περιβάλλον.
Ο στρατηγικός σχεδιασμός του δικτύου αντίστροφης εφοδιαστικής αλυσίδας είναι ένα σύνθετο πρόβλημα το οποίο περιλαμβάνει τον προσδιορισμό των βέλτιστων θέσεων και των δυναμικοτήτων των κέντρων συλλογής, κέντρων αποσυναρμολόγησης, εγκαταστάσεων ανακατασκευής, και εγκαταστάσεων ανακύκλωσης. Στην εργασία αυτή, βασιστήκαμε σε ένα γενικό πλαίσιο που προτείνουν οι Alumur et al. (2012). Έτσι λοιπόν, υλοποιήσαμε ένα μοντέλο μικτού ακέραιου-γραμμικού προγραμματισμού (MILP), που μπορεί να ενσωματώσει τις δομές που απαιτούνται σε ένα δίκτυο αντίστροφης εφοδιαστικής αλυσίδας στην πράξη. Χρησιμοποιώντας το συγκεκριμένο μοντέλο, προσδιορίστηκε η βέλτιστη χωροθέτηση των κέντρων συλλογής και αποσυναρμολόγησης και των εγκαταστάσεων ανακατασκευής και ανακύκλωσης οικιακών συσκευών σε δύο μεσογειακές χώρες-μελέτες περιπτώσεων, την Ισπανία και την Ελλάδα, σε βάθος 5ετίας, ώστε να μεγιστοποιηθούν τα κέρδη της επιχείρησης.
Aποσκοπώντας τόσο σε ένα ακόμη πιο ρεαλιστικό μοντέλο, όσο και στην επίτευξη μεγαλύτερων κερδών με το υπάρχον, διερευνήσαμε πώς μεταβαλλόταν η λύση του προβλήματος προσομοιώνοντας το σχεδιασμό του δικτύου αντίστροφης εφοδιαστικής αλυσίδας:
I. κάτω από διαφορετικά πιθανά σενάρια, όπως
-μεταβολές της ζήτησης για τις οικιακές συσκευές,
-επιλογή περισσότερων πόλεων ως υποψήφιες τοποθεσίες για εγκατάσταση,
-μεταβολές των χωρητικοτήτων των modules που προστίθενται στα κέντρα αποσυναρμολόγησης και στις εγκαταστάσεις ανακατασκευής σε κάθε περίοδο και
-μεταβολές στα κόστη εγκατάστασης.
II. μετά από αλλαγές στο αρχικό μοντέλο, όπως
-προσθήκες νέων περιορισμών, που αφορούσαν στα κόστη εγκατάστασης, προσθήκης μονάδων, διανομής, λειτουργίας, αποθήκευσης και αγοράς νέων εξαρτημάτων και αντιπροσώπευαν τον προϋπολογισμό της εταιρίας για τα συγκεκριμένα κόστη,
-άρση ή μερική άρση του περιορισμού να προστίθεται μέχρι ένα module σε κάθε περίοδο στις υπάρχουσες εγκαταστάσεις και
-εισαγωγή νέων παραμέτρων και διαχωρισμό των εξόδων μεταφοράς σε χερσαία και ναυτικά.
Συνοπτικά, παρουσιάζουμε τα αποτελέσματα που προκύπτουν από τις δυο μελέτες περίπτωσης και παρατηρούμε και αναλύουμε πώς η τοπολογία του δικτύου και η διάρθρωση του κόστους επηρεάζει τη βέλτιστη λύση.
|
|---|
