| Περίληψη: | Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να παρακολουθήσει πώς παρουσιάζεται
στην αρχαία ελληνική γραμματεία ένα αρκετά αινιγματικό μυθικό πρόσωπο, ο
Αίγισθος, εραστής της Κλυταιμνήστρας· πώς επανακάμπτει η μορφή του στη
νεότερη δραματουργία· σε ποια επίπεδα εντοπίζεται η σύγχρονη διαφορετικότητά
του, καθώς και να ανιχνεύσει τα ιδεολογήματα εκείνα που πλαισιώνουν το
συγκεκριμένο πρόσωπο εκφράζοντας τις ιδιαιτερότητες, τις επιλογές και τους
προσανατολισμούς σύγχρονων, ξένων και Ελλήνων, δραματουργών. O κάθε μύθος,
καθώς δέχεται μετασχηματισμούς, όχι τόσο εξαιτίας του περιεχομένου του αλλά
εξαιτίας των ιστορικο - κοινωνικών συμφραζόμενων και νέων νοηματοδοτήσεων που φέρει, μετατρέπεται σε προσωπικό μύθο του δημιουργού, σε λογοτεχνικό μύθο.3
Επειδή, λοιπόν, το εννοιολογικό και αφηγηματικό υλικό του μύθου, η «τραγικότητα»
ως σημαινόμενο, ανασηματοδοτείται ανάλογα με την ισχύουσα πραγματικότητα και
τις προσδοκίες αναγνωστών/θεατών, απώτερος στόχος μας είναι η ερμηνεία των
«δια-κείμενων»
4
που θα καταδείξει την παλίνδρομη κίνηση ανάμεσα στο παρελθόν
και το παρόν και πώς στο διαλεκτικό κόσμο της αρχαίας τραγωδίας εμφιλοχωρούν
διαφορετικές μορφές – κοινωνικής, πολιτειακής, έμφυλης, οντολογικής,
ιδιοσυγκρασιακής – ετερότητας σύγχρονων δημιουργών.
Πιο συγκεκριμένα η εργασία θα επικεντρωθεί:
1. στα αποκλίνοντα και συγκλίνοντα μοτίβα που συνθέτουν το δραματικό
χαρακτήρα του Αιγίσθου, όπως αυτά εμφανίζονται στην ομηρική ποίηση
καθώς και την κλασική και μετακλασική γραμματεία
2. στα ιδεολογήματα με τα οποία νεώτεροι δραματουργοί τον περιέβαλλαν στα
έργα τους
3. στη διερεύνηση της αισθητικής και των τεχνικών διαμέσου των οποίων τον
παρουσίασαν και εξέφρασαν την ιδεολογία τους.
|
|---|
