Περίληψη: | Η παρούσα διατριβή είναι μια από τις λίγες μελέτες που έχει ως σκοπό τη διερεύνηση της επίδρασης των φορολογικών και άλλων δημοσιονομικών κινήτρων, στην προσέλκυση ΑΞΕ σε ολοκληρωμένες οικονομικά περιφέρειες. Επιπλέον έμφαση δίδεται στη διαφοροποίηση του βαθμού ολοκλήρωσης μιας περιφέρειας. Το θεωρητικό πλαίσιο εστιάζει στο παράδειγμα του O.L.I. Dunning. Η οικονομετρική ανάλυση εστιάζει στο υπόδειγμα της βαρύτητας καθόσον έτσι όπως εφαρμόζεται με την εισαγωγή δίτιμων μεταβλητών, θεωρείται κατάλληλο για να ελέγξει την ετερογένεια των κινήτρων ανάμεσα σε χώρες προέλευσης και προορισμού. Περαιτέρω, το πρόβλημα της ενδογένειας αντιμετωπίζεται με τη μέθοδο της μέγιστης πιθανοφάνειας, η οποία επιλύεται με την ανάλυση δυο βημάτων του Heckman, δηλαδή η απόφαση του επενδυτή έχει δυο στάδια, εάν θα επενδύσει και πόσο. Το πρόβλημα της επιλογής δείγματος (sample selection) είναι δυνατόν να οδηγεί σε παραποιημένα αποτελέσματα, ιδιαίτερα λόγω των ανεπαρκών ή μηδενικών παρατηρήσεων. Τα βασικά συμπεράσματα είναι ότι η βαθύτερη ολοκλήρωση μειώνει την επίδραση των φορολογικών μεταβλητών, κυρίως της διαφοράς του φς, στην προσέλκυση ΑΞΕ. Τουναντίον, η επίδραση των επιδοτήσεων και επιχορηγήσεων γίνεται εντονότερη στην προσέλκυση των ΑΞΕ. Από τις λοιπές μεταβλητές ελέγχου σημαντικό ρόλο παίζουν το μέγεθος της αγοράς, η τεχνολογία και η εκπαίδευση.
|