Ο ρατσισμός προς τους μετανάστες μέσα στις επιχειρήσεις : μια διερεύνηση
Αναπόσπαστο κομμάτι των καθημερινής ειδησιογραφίας αποτελεί πλέον το μετανα-στευτικό ζήτημα. Μπορεί τους τελευταίους μήνες το κύμα των μεταναστών από την δοκιμαζόμενη Συρία να μονοπωλεί το ενδιαφέρον, το θέμα όμως είναι πολύ πιο γενι-κό και αφορά όχι μόνο σε πληθυσμούς που εξαναγκάζονται να εγκαταλε...
| Κύριος συγγραφέας: | |
|---|---|
| Άλλοι συγγραφείς: | |
| Μορφή: | Thesis |
| Γλώσσα: | Greek |
| Έκδοση: |
2016
|
| Θέματα: | |
| Διαθέσιμο Online: | http://hdl.handle.net/10889/9285 |
| id |
nemertes-10889-9285 |
|---|---|
| record_format |
dspace |
| institution |
UPatras |
| collection |
Nemertes |
| language |
Greek |
| topic |
Μετανάστες Ρατσισμός Migrants Racism 361 |
| spellingShingle |
Μετανάστες Ρατσισμός Migrants Racism 361 Γαλάνη, Ζαχαρούλα Μαρία Ο ρατσισμός προς τους μετανάστες μέσα στις επιχειρήσεις : μια διερεύνηση |
| description |
Αναπόσπαστο κομμάτι των καθημερινής ειδησιογραφίας αποτελεί πλέον το μετανα-στευτικό ζήτημα. Μπορεί τους τελευταίους μήνες το κύμα των μεταναστών από την δοκιμαζόμενη Συρία να μονοπωλεί το ενδιαφέρον, το θέμα όμως είναι πολύ πιο γενι-κό και αφορά όχι μόνο σε πληθυσμούς που εξαναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις ε-στίες τους διωγμένοι από κάποιον πόλεμο, αλλά και σε πληθυσμούς που, πιο μεμο-νωμένα είναι αλήθεια, αναγκάζονται να μετοικήσουν σε αναζήτηση εργασίας. Η Ελ-λάδα το έζησε αυτό, ως χώρα εξαγωγικής μετανάστευσης ουκ ολίγες φορές στο πα-ρελθόν, στέλνοντας κόσμο στη μακρινή Αυστραλία, τον Καναδά και τις ΗΠΑ, αλλά και στη κοντινή Ευρώπη, στη Γερμανία ή το Βέλγιο. Είναι γνωστό άλλωστε ότι η Μελβούρνη αποτελεί την τρίτη μεγαλύτερη «Ελληνική» πόλη στον κόσμο, αφού ο πληθυσμός της σε μετανάστες πρώτης, δεύτερης ή τρίτης γενιάς υπολείπεται μόνο της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια άρχισε πάλι να «εξά-γει» ανθρώπινο δυναμικό εξαιτίας της παρατεινόμενης οικονομικής κρίσης και εργα-σιακής ύφεσης. Την ίδια στιγμή, σε συνέχεια της «συνήθειας» εισαγωγής «φτηνών» εργατικών χεριών από τις γειτονικές κυρίως χώρες (Αλβανία, Βουλγαρία) η Ελλάδα δέχεται κάθε χρόνο σημαντικό αριθμό οικονομικών μεταναστών όχι μόνο από τις προαναφερθείσες χώρες αλλά και από χώρες της Μέσης ή Άπω Ανατολής.
Όλοι αυτοί οι οικονομικοί μετανάστες έρχονται στην Ελλάδα σε αναζήτηση μιας κα-λύτερης ζωής, καθ’ ομοίωση των αναζητήσεων των δικών μας συμπολιτών που επι-λέγουν πιο προηγμένες επαγγελματικά χώρες της Δύσης. Η ενσωμάτωση των «ξέ-νων» στον εργασιακό χώρο αποτελούσε ανέκαθεν μια δοκιμασία και τα δύο μέρη, τόσο τον οικοδεσπότη εργοδότη που επιθυμούσε να πάρει το μέγιστο δυνατό από τους νεοφερμένους, όσο και τον φιλοξενούμενο που επιθυμούσε να εξοικειωθεί στο μέγιστο βαθμό με το νέο περιβάλλον ώστε να μπορέσει να αποδώσει σύμφωνα με τις δυνατότητές του.
Η αλήθεια τελικά είναι κάπου στη μέση. Χρειάζεται χρόνος και αμοιβαίες υποχωρή-σεις για να μπορέσουν να εξομαλυνθούν οι διαφορές και να γεφυρωθούν οι αποστά-σεις. Κανένας δεν μπορεί να ισχυρισθεί ότι ο τρόπος ζωής, κίνησης και εργασίας μιας νέας χώρας είναι κάτι εύκολο για έναν ξένο. Πάντα υπάρχει η απόσταση που δημι-ουργεί η γλώσσα. Το επίπεδο επικοινωνίας είναι μετριότερο ανάμεσα σε έναν ντόπιο εργοδότη και έναν ξένο εργαζόμενο από ότι είναι ανάμεσα σε δύο ομοεθνείς εργοδό-τη και εργαζόμενο. Ο εργοδότης όμως επιθυμεί να εκμεταλλευτεί τις ικανότητες του εργατικού δυναμικού στον μέγιστο και βέλτιστο δυνατό βαθμό. Και όταν δεν μπορεί να το επιτύχει μειώνει τις αμοιβές ή τις γενικότερες παροχές προς το εργατικό δυνα-μικό. Πόσο δίκαιο είναι αυτό; Και πόσο αξιοκρατικά κριτήρια εφαρμόζονται κάθε φορά για να αποφασιστεί πόσο αξίζει να παίρνει καθένας; Είναι σίγουρο ότι οι εργο-δότες αντιμετωπίζουν τους εργαζόμενους που προέρχονται από ξένες χώρες με τα ί-δια κριτήρια που αντιμετωπίζουν και τους ντόπιους; Ή μήπως εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη των μεταναστών για εργασία, αλλά και τα «μειωμένα» στάνταρντς διαβίωσης που συνήθως έχουν αυτοί εφαρμόζουν ρατσιστικές πρακτικές στον εργασιακό χώρο;
Θα περίμενε κανείς φαινόμενα ρατσισμού και άνισης αντιμετώπισης των μετανα-στών, μέσα στις επιχειρήσεις όπου προσφέρουν την εργασία τους, να έχουν εξαλειφ-θεί στην εποχή που ζούμε, καθώς χαρακτηρίζεται σαν εποχή της τεχνολογίας, της ε-πικοινωνίας ή ακόμα λέγεται ότι είναι η εποχή της παγκοσμιοποίησης! Όπου η μετα-κίνηση των ανθρώπων, των ιδεών και του κεφαλαίου είναι σαφώς ευκολότερη. Όμως φαινόμενα ρατσισμού και διακρίσεων μέσα στις επιχειρήσεις είναι πολύ συχνό φαι-νόμενο προκαλώντας πολλά προβλήματα τόσο στις επιχειρήσεις όπου εργάζονται οι μετανάστες , όσο και στους ίδιους τους εργαζόμενους.
Η εφαρμογή της Επιχειρησιακής Ηθικής θα μπορούσε να βοηθήσει και τις επιχειρή-σεις στην αντιμετώπιση αυτού του σοβαρού προβλήματος αλλά και τα ίδια τα άτομα προστατεύοντας την αξιοπρέπειά τους ώστε να μπορούν να ζουν και να εργάζονται αρμονικά στις χώρες τις οποίες μεταναστεύουν προσφέροντας εκτός των υπηρεσιών τους και άλλων πολιτισμικών και πολιτιστικών στοιχείων προς όφελος της εκάστοτε τοπικής κοινωνίας. |
| author2 |
Οικονομάκης, Γεώργιος |
| author_facet |
Οικονομάκης, Γεώργιος Γαλάνη, Ζαχαρούλα Μαρία |
| format |
Thesis |
| author |
Γαλάνη, Ζαχαρούλα Μαρία |
| author_sort |
Γαλάνη, Ζαχαρούλα Μαρία |
| title |
Ο ρατσισμός προς τους μετανάστες μέσα στις επιχειρήσεις : μια διερεύνηση |
| title_short |
Ο ρατσισμός προς τους μετανάστες μέσα στις επιχειρήσεις : μια διερεύνηση |
| title_full |
Ο ρατσισμός προς τους μετανάστες μέσα στις επιχειρήσεις : μια διερεύνηση |
| title_fullStr |
Ο ρατσισμός προς τους μετανάστες μέσα στις επιχειρήσεις : μια διερεύνηση |
| title_full_unstemmed |
Ο ρατσισμός προς τους μετανάστες μέσα στις επιχειρήσεις : μια διερεύνηση |
| title_sort |
ο ρατσισμός προς τους μετανάστες μέσα στις επιχειρήσεις : μια διερεύνηση |
| publishDate |
2016 |
| url |
http://hdl.handle.net/10889/9285 |
| work_keys_str_mv |
AT galanēzacharoulamaria oratsismosprostousmetanastesmesastisepicheirēseismiadiereunēsē |
| _version_ |
1771297347501817856 |
| spelling |
nemertes-10889-92852022-09-05T20:26:21Z Ο ρατσισμός προς τους μετανάστες μέσα στις επιχειρήσεις : μια διερεύνηση Γαλάνη, Ζαχαρούλα Μαρία Οικονομάκης, Γεώργιος Ανδρουλάκης, Γεώργιος Οικονομάκης, Γεώργιος Μαρούδας, Λεωνίδας Galani, Zacharoula Maria Μετανάστες Ρατσισμός Migrants Racism 361 Αναπόσπαστο κομμάτι των καθημερινής ειδησιογραφίας αποτελεί πλέον το μετανα-στευτικό ζήτημα. Μπορεί τους τελευταίους μήνες το κύμα των μεταναστών από την δοκιμαζόμενη Συρία να μονοπωλεί το ενδιαφέρον, το θέμα όμως είναι πολύ πιο γενι-κό και αφορά όχι μόνο σε πληθυσμούς που εξαναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις ε-στίες τους διωγμένοι από κάποιον πόλεμο, αλλά και σε πληθυσμούς που, πιο μεμο-νωμένα είναι αλήθεια, αναγκάζονται να μετοικήσουν σε αναζήτηση εργασίας. Η Ελ-λάδα το έζησε αυτό, ως χώρα εξαγωγικής μετανάστευσης ουκ ολίγες φορές στο πα-ρελθόν, στέλνοντας κόσμο στη μακρινή Αυστραλία, τον Καναδά και τις ΗΠΑ, αλλά και στη κοντινή Ευρώπη, στη Γερμανία ή το Βέλγιο. Είναι γνωστό άλλωστε ότι η Μελβούρνη αποτελεί την τρίτη μεγαλύτερη «Ελληνική» πόλη στον κόσμο, αφού ο πληθυσμός της σε μετανάστες πρώτης, δεύτερης ή τρίτης γενιάς υπολείπεται μόνο της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια άρχισε πάλι να «εξά-γει» ανθρώπινο δυναμικό εξαιτίας της παρατεινόμενης οικονομικής κρίσης και εργα-σιακής ύφεσης. Την ίδια στιγμή, σε συνέχεια της «συνήθειας» εισαγωγής «φτηνών» εργατικών χεριών από τις γειτονικές κυρίως χώρες (Αλβανία, Βουλγαρία) η Ελλάδα δέχεται κάθε χρόνο σημαντικό αριθμό οικονομικών μεταναστών όχι μόνο από τις προαναφερθείσες χώρες αλλά και από χώρες της Μέσης ή Άπω Ανατολής. Όλοι αυτοί οι οικονομικοί μετανάστες έρχονται στην Ελλάδα σε αναζήτηση μιας κα-λύτερης ζωής, καθ’ ομοίωση των αναζητήσεων των δικών μας συμπολιτών που επι-λέγουν πιο προηγμένες επαγγελματικά χώρες της Δύσης. Η ενσωμάτωση των «ξέ-νων» στον εργασιακό χώρο αποτελούσε ανέκαθεν μια δοκιμασία και τα δύο μέρη, τόσο τον οικοδεσπότη εργοδότη που επιθυμούσε να πάρει το μέγιστο δυνατό από τους νεοφερμένους, όσο και τον φιλοξενούμενο που επιθυμούσε να εξοικειωθεί στο μέγιστο βαθμό με το νέο περιβάλλον ώστε να μπορέσει να αποδώσει σύμφωνα με τις δυνατότητές του. Η αλήθεια τελικά είναι κάπου στη μέση. Χρειάζεται χρόνος και αμοιβαίες υποχωρή-σεις για να μπορέσουν να εξομαλυνθούν οι διαφορές και να γεφυρωθούν οι αποστά-σεις. Κανένας δεν μπορεί να ισχυρισθεί ότι ο τρόπος ζωής, κίνησης και εργασίας μιας νέας χώρας είναι κάτι εύκολο για έναν ξένο. Πάντα υπάρχει η απόσταση που δημι-ουργεί η γλώσσα. Το επίπεδο επικοινωνίας είναι μετριότερο ανάμεσα σε έναν ντόπιο εργοδότη και έναν ξένο εργαζόμενο από ότι είναι ανάμεσα σε δύο ομοεθνείς εργοδό-τη και εργαζόμενο. Ο εργοδότης όμως επιθυμεί να εκμεταλλευτεί τις ικανότητες του εργατικού δυναμικού στον μέγιστο και βέλτιστο δυνατό βαθμό. Και όταν δεν μπορεί να το επιτύχει μειώνει τις αμοιβές ή τις γενικότερες παροχές προς το εργατικό δυνα-μικό. Πόσο δίκαιο είναι αυτό; Και πόσο αξιοκρατικά κριτήρια εφαρμόζονται κάθε φορά για να αποφασιστεί πόσο αξίζει να παίρνει καθένας; Είναι σίγουρο ότι οι εργο-δότες αντιμετωπίζουν τους εργαζόμενους που προέρχονται από ξένες χώρες με τα ί-δια κριτήρια που αντιμετωπίζουν και τους ντόπιους; Ή μήπως εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη των μεταναστών για εργασία, αλλά και τα «μειωμένα» στάνταρντς διαβίωσης που συνήθως έχουν αυτοί εφαρμόζουν ρατσιστικές πρακτικές στον εργασιακό χώρο; Θα περίμενε κανείς φαινόμενα ρατσισμού και άνισης αντιμετώπισης των μετανα-στών, μέσα στις επιχειρήσεις όπου προσφέρουν την εργασία τους, να έχουν εξαλειφ-θεί στην εποχή που ζούμε, καθώς χαρακτηρίζεται σαν εποχή της τεχνολογίας, της ε-πικοινωνίας ή ακόμα λέγεται ότι είναι η εποχή της παγκοσμιοποίησης! Όπου η μετα-κίνηση των ανθρώπων, των ιδεών και του κεφαλαίου είναι σαφώς ευκολότερη. Όμως φαινόμενα ρατσισμού και διακρίσεων μέσα στις επιχειρήσεις είναι πολύ συχνό φαι-νόμενο προκαλώντας πολλά προβλήματα τόσο στις επιχειρήσεις όπου εργάζονται οι μετανάστες , όσο και στους ίδιους τους εργαζόμενους. Η εφαρμογή της Επιχειρησιακής Ηθικής θα μπορούσε να βοηθήσει και τις επιχειρή-σεις στην αντιμετώπιση αυτού του σοβαρού προβλήματος αλλά και τα ίδια τα άτομα προστατεύοντας την αξιοπρέπειά τους ώστε να μπορούν να ζουν και να εργάζονται αρμονικά στις χώρες τις οποίες μεταναστεύουν προσφέροντας εκτός των υπηρεσιών τους και άλλων πολιτισμικών και πολιτιστικών στοιχείων προς όφελος της εκάστοτε τοπικής κοινωνίας. An integral part of daily news has become the immigration issue. Can recent months a wave of immigrants from the test Syria to monopolize the interest but the question is much more general-parties and not only to people who are forced to leave their e-sties persecuted by a war, but in populations that, more indi-nated true, are forced to migrate in search of work. The El-Lada lived in it as a country exporting migration many times in Pas-relthon, sending world in faraway Australia, Canada and the US, but also in nearby Europe, Germany or Belgium. It is known, moreover, that Melbourne is the third largest 'Greek' city in the world, since the population of immigrants in first, second or third generation short of Athens and Thessaloniki. Greece has recently begun again to "six-produces" human resources because of the prolonged economic crisis and work-ential recession. At the same time, following the "Custom" import "cheap" manpower from neighboring main countries (Albania, Bulgaria) that Greece receives every year a significant number of economic migrants not only from those countries and from the Middle or Far East . All these economic migrants coming to Greece in search of a u-lyteris life likeness of our fellow citizens who searches epi say more advanced professional Western countries. The incorporation of the "un-images" in the workplace has always been a test of both parties, the host employer wishing to get the maximum possible from the newcomers, and the guest who wishes to become accustomed to the fullest extent with the new environment to be able to deliver according to its features. The final truth is somewhere in the middle. It takes time and mutual subspace-tions to enable them to smooth out differences and bridge the distances-tions. Nobody can argue that lifestyle, motion and work a new country is not easy for a stranger. There is always the distance cre-ates the language. The level of communication is more moderate between a local employer and a foreign worker than it is between two fellow-employer and the employee. The employer however, wants to take advantage of the skills of the workforce to the fullest and best extent possible. And when you can not achieve it reduces wages or benefits to the general labor force-cial. How fair is that? And how merit applied each time to decide how it gets everyone? It is certain that the project donor treat workers from foreign countries with the t-criteria for facing and locals? Or maybe taking advantage of the need for immigrant labor, and the 'lower' standard of living that usually they operate racist practices in the workplace? One would expect racism and unequal treatment of metana-Ston, in companies which offer their work, have eliminated-been in the era we live in, as well characterized as the era of technology, e-munications or even said to be the season globalization! Where the post-movement of people, ideas and capital is clearly easier. But racism and discrimination within companies is very common phenyl enon causing many problems for both businesses where migrants work, and the workers themselves. Implementation of Business Ethics could help and under--tions to address this serious problem and individuals themselves, protecting their dignity so they can live and work harmoniously in countries which migrate offering outside services and other cultural and cultural assets for the benefit of each local community. 2016-06-07T05:25:36Z 2016-06-07T05:25:36Z 2016-02-02 Thesis http://hdl.handle.net/10889/9285 gr 0 application/pdf |
