Μηχανισμοί του μη θανατηφόρου οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου όψιμα μετά από εμφύτευση stent : ο ρόλος της επαναστένωσης, της θρόμβωσης του stent και της προόδου της στεφανιαίας νόσου

• Κύριος συγγραφέας: Ξανθοπούλου, Ιωάννα
• Άλλοι συγγραφείς: Χάχαλης, Γεώργιος
• Μορφή: Thesis
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2016
• Θέματα: Έμφραγμα μυοκαρδίου; Επαναστένωση; Πρόοδος στεφανιαίας νόσου; Myocardial infarction; Restenosis; 616.123 707 5

Η συμμετοχή της επαναστένωσης ή της θρόμβωσης της στεφανιαίας ενδοπροθέσεως (stent), καθώς και της προόδου της στεφανιαίας νόσου σε άλλο σημείο του αγγειακού δικτύου, ως υπεύθυνων μηχανισμών του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου (ΟΕΜ) μετά την τοποθέτηση stent, δεν είναι αποσαφηνισμένη Μέθοδοι: Μετά από ανασκόπηση της βάσης δεδομένων καταχώρησης ασθενών του αιμοδυναμικού εργαστηρίου για χρονικό διάστημα 4 ετών, συγκεντρώθηκαν 91 περιστατικά μη θανατηφόρου ΟΕΜ, το οποίο επήλθε τουλάχιστον 1 μήνα μετά την εμφύτευση stent (το 32,6% εκ των οποίων ήταν επικαλυμένα με φαρμακευτική ουσία stent-DES). Μετά από λεπτομερή εξέταση σε παράθεση των στεφανιογραφιών αναφοράς –κατά τη διεξαγωγή της πρώτης αγγειοπλαστικής– και των μετεμφραγματικών στεφανιογραφιών, ταυτοποιήθηκε η αγγειογραφική προέλευση του εμφράγματος του μυοκαρδίου. Αποτελέσματα: Το ΟΕΜ αποδόθηκε σε πρόοδο της νόσου σε άλλο σημείο του στεφανιαίου δικτύου σε 42(42.6%), επαναστένωση του stent σε 35(38.4%) και θρόμβωση του stent σε 10(11%) περιπτώσεις. Σε 4(4.4%) περιπτώσεις ο υπεύθυνος μηχανισμός πρόκλησης ΟΕΜ δεν κατέστη δυνατόν να ταυτοποιηθεί. Το διάμεσο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την αγγειοπλαστική μέχρι το ΟΕΜ ήταν 27, 19 και 9 μήνες σε περίπτωση εξέλιξης της νόσου σε άλλο σημείο, επαναστένωσης και θρόμβωσης του stent αντίστοιχα (P= .03). Οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου με ανάσπαση του ST διαστήματος (ST elevation myocardial infarction –STEMI) παρατηρήθηκε στο 38,1% των περιπτώσεων εξέλιξης της νόσου, στο 20% των περιπτώσεων επαναστένωσης και στο 60% των περιπτώσεων θρόμβωσης του stent (P= .046). Συμπεράσματα: Σε έναν πληθυσμό ασθενών που υποβάλλεται σε αγγειοπλαστική των στεφανιαίων αρτηριών στα πλαίσια της καθημερινής κλινικής πράξης, υπάρχει παρόμοια πιθανότητα για μεταγενέστερο μη-θανατηφόρο ΟΕΜ όψιμα μετά την εμφύτευση του stent λόγω επαναστένωσης/θρόμβωσης του stent και λόγω προόδου της νόσου εκτός της αρχικής βλάβης-στόχου. Περεταίρω μελέτη χρειάζεται όχι μόνο για τις μελλοντικές κλινικές εκδηλώσεις που σχετίζονται με την εμφύτευση stent, αλλά και για τη διερεύνηση του ρόλου της προοδευτικής εξέλιξης της στεφανιαίας νόσου σε άλλα σημεία των στεφανιαίων αγγείων.