| Περίληψη: | Η διαδερμική χορήγηση φαρμάκων πλεονεκτεί σε σχέση με τις συμβατικές οδούς χορήγησης. Η παρούσα εργασία περιγράφει τη διαδερμική χορήγηση της λοσαρτάνης, έναν αποκλειστή των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης ΙΙ, η οποία κατά κύριο λόγο χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της υπέρτασης. Στόχος της παρούσας εργασίας ήταν η αξιολόγηση της διαδερμικής χορήγησης της λοσαρτάνης με χρήση διάφορων ενισχυτών διαπέρασης. Σε αυτή τη μελέτη, για τα in vitro πειράματα διαδερμικής διαπερατότητας χρησιμοποιήθηκαν κάθετες συσκευές διάχυσης (Franz cell) και δύο μοντέλα ανθρώπινου δέρματος, το πλήρες δέρμα και η κεράτινη στοιβάδα. Διάφοροι διαλύτες / ενισχυτές διαπέρασης, όπως αζόνη, τερπένια, γλυκόλες, χρησιμοποιήθηκαν για την καλύτερη διάχυση της λοσαρτάνης μέσω του δέρματος. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι μια σημαντικά υψηλότερη ροή επιτεύχθηκε με τη χρήση της κεράτινης στοιβάδας που εμφανίζει μια αύξηση κατά περίπου εξήντα φορές στη ροή διάχυσης (237.32 μg / cm2 * h) σε σύγκριση με τα πειράματα που χρησιμοποιούν πλήρες δέρμα (3.75 μg / cm2 * h). Αυτό υποδεικνύει ότι το πλήρες δέρμα εγκλωβίζει τη διαπέραση της ουσίας στη δεξαμενή του δέκτη. Με βάση αυτό θα μπορούσαμε να πούμε ότι η κεράτινη στοιβάδα αποτελεί καλύτερο μοντέλο δέρματος για την αξιολόγηση ουσιών (σαρτάνες).
|
|---|
