Περίληψη: | Οι ενδοκρινικοί διαταράκτες, ουσίες όπως φυσικά οιστρογόνα, συνθετικά οιστρογόνα, φυτο-οιστρογόνα και ξενο-οιστρογόνα, διασπώνται δύσκολα κατά τη βιολογική τους επεξεργασία σε συμβατικές εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων. Στην παρούσα μεταπτυχιακή εργασία, μελετήθηκε η εφαρμογή της φωτοκατάλυσης υπό την παρουσία προσομοιωμένης ηλιακής ακτινοβολίας για την απομάκρυνση ενός πρότυπου ενδοκρινικού διαταράκτη της Δισφαινόλης Α (BPA) από διάφορες υδατικές μήτρες. Για το σκοπό αυτό, παρασκευάστηκαν και ελέγχθηκαν διάφοροι καταλύτες TiO2 ενισχυμένοι με Pt, Cu, Rh, Ru, Pd, Ag σε συγκεντρώσεις 0.1% και 0.5%. Ο καταλύτης με 0.5% Rh έδωσε τα καλύτερα αποτελέσματα αναφορικά με την απομάκρυνση της BPA, ενώ φαίνεται να υπάρχει κάποια συνέργεια με την παρουσία χουμικού οξέος. Η απομάκρυνση της BPA αυξάνεται με την αύξηση συγκέντρωσης του καταλύτη, ενώ η διεργασία φαίνεται να ακολουθεί κινητική ψευδο-πρώτης τάξης όπου παρατηρήθηκε μείωση της κινητικής σταθεράς με την αύξηση της συγκέντρωση της BPA. Το pH δεν φαίνεται να παίζει σημαντικό ρόλο ως προς την αποδόμηση της BPA. H φωτόλυση της BPA παρουσία προσομοιωμένης ηλιακής ακτινοβολίας αλλά απουσία καταλύτη είναι αμελητέα. Ο καταλύτης διατήρησε το 60% της δραστικότητάς του ύστερα από πέντε πειραματικούς κύκλους. Η τοξικότητα στον οργανισμό Vibrio fischeri αυξάνει παροδικά, ενώ στη συνέχεια ελαττώνεται γεγονός που πιθανότατα οφείλεται στον σχηματισμό πιο τοξικών ενδιάμεσων προϊόντων τόσο της BPA όσο και της δευτεροβάθμιας εκροής.
|