| Περίληψη: | Η εργασία αυτή πραγματεύεται την δημιουργία μιας σειράς νικελικών/
μολυβδενικών καταλυτών στηριγμένων στη γ-αλούμινα με διάφορες περιεκτικότητες
σε νικέλιο/ μολυβδενίου (δείγμα με 40% νικέλιο και 3 δείγματα με 20% Νi & 33%
Mο) για τη μετατροπή του ηλιέλαιου σε πράσινο – ανανεώσιμο ντίζελ, μέσω
εκλεκτικής αποξυγόνωσης που επιτυγχάνεται με υδρογονοεπεξεργασία.
Οι καταλύτες παρασκευάστηκαν με τη μέθοδο του υγρού εμποτισμού του φορέα
με διαλύματα νιτρικού νικελίου [Νi(NO3)2*6H2O] και επταμολυβδαινικού αμμωνίου
[(NH4)6Mo7Ο24*4H2O]. Τα δείγματα χαρακτηρίστηκαν με ρόφηση εκρόφηση αζώτου
σε θερμοκρασία υγρού αζώτου για τον προσδιορισμό της ειδικής τους επιφάνειας,
του όγκου και της κατανομής του μεγέθους των πόρων τους. Οι κρυσταλλικές φάσεις
των δειγμάτων προσδιορίστηκαν με τη μέθοδο της περίθλασης ακτίνων Χ (XRD). Η
μορφολογία και η στοιχειακή σύσταση των δειγμάτων μελετήθηκε με ηλεκτρονική
μικροσκοπία σάρωσης (SEM/EDX). Η καταλυτική συμπεριφορά των δειγμάτων
αξιολογήθηκε σε αντιδραστήρα ημιδιαλείποντος έργου που λειτουργούσε στους
310οC και σε πίεση υδρογόνου 40atm χρησιμοποιώντας ηλιέλαιο του εμπορίου. Η
διάρκεια κάθε καταλυτικής δοκιμής ήταν 9 ώρες.
Η παρούσα εργασία οδήγησε στα ακόλουθα συμπεράσματα:
1. Η μετατροπή του ηλιελαίου σε πράσινο ντίζελ μπορεί να επιτευχθεί παρουσία
ανηγμένων καταλυτών Ni και NiMo στηριγμένων σε γ-αλουμίνα.
2. Η απόδοση της διεργασίας σε πράσινο ντίζελ εξαρτάται από τη σύσταση και τη
μέθοδο παρασκευής των καταλυτών.
3. Η μέθοδος του συνεμποτισμού οδήγησε στον καλύτερο καταλύτη από την
άποψη της απόδοσης σε πράσινο ντίζελ.
4. Η αυξημένη απόδοση του συγκεκριμένου καταλύτη μπορεί να αποδοθεί:
(α) στην καλύτερη επαφή των δύο φάσεων (Νi & Mo), που διαπιστώθηκε με
βάση τα αποτελέσματα του χαρακτηρισμού με SEM/EDX των δειγμάτων.
(β) στην καλύτερη διασπορά των δύο φάσεων που διαπιστώθηκε με βάση τα
αποτελέσματα του χαρακτηρισμού με XRD.
|
|---|
