| Περίληψη: | Τα αργιλικά ορυκτά εντός των ζωνών διάρρηξης επηρεάζουν σημαντικά τη μηχανική και σεισμική συμπεριφορά των ρηγμάτων. Παρουσία των μαλακών αργίλων σε πετρώματα ρηξιγενών ζωνών μπορεί να οδηγήσει σε εξασθένηση της ζώνης διάρρηξης ενώ παράλληλα επηρεάζει τη διαπερατότητα της ζώνης διάρρηξης. Η παρουσία των αργιλικών ορυκτών σε πετρώματα ρηξιγενών ζωνών παίζει επίσης σπουδαίο ρόλο στην κυκλοφορία των ρευστών τόσο μέσα στον πυρήνα όσο και την ευρύτερη ζώνη διάρρηξης.
Στην παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή μελετήθηκε η ρηξιγενή ζώνη της Αρκίτσας, της Αταλάντης (Τραγάνα) και των Καμένων Βούρλων. Συλλέχθηκαν δείγματα πλούσια σε αργιλικό υλικό τόσο από τον πυρήνα του ρήγματος όσο και από την ευρύτερη ζώνη διάρρηξης. Επιλεγμένα δείγματα αναλύθηκαν με την χρήση περιθλασιμετρίας ακτίνων Χ και της ηλεκτρονικής μικροσκοπίας σάρωσης και τη μικροανάλυση.Από την μελέτη προέκυψαν σημαντικά δεδομένα και συμπεράσματα. Στην περιοχή της Αρκίτσας λαμβάνοντας υπόψη ότι το αργιλικό ορυκτό κορρενσίτης σχηματίζεται σε υδροθερμικά περιβάλλοντα, η απουσία του στα δείγματα από την ευρύτερη περιοχή της ζώνης διάρρηξης και η ταυτόχρονή παρουσία του εντός υποδεικνύει την κυκλοφορία υδροθερμικών ρευστών μέσα στον πυρήνα ρήγματος. Αυτό γιατί η μετατροπή του σμεκτίτη διαγεννετικά προς χλωρίτη (αν δεν μετατραπεί σε παλυγορσκίτη) λαμβάνει χώρα όχι μόνο μέσω κορρενσίτη αλλά μέσω μιας συνεχούς σειράς ενδοστρωματωμένων αργιλικών ορυκτών (mixed-layers) χλωρίτη-σμεκτίτη από καθαρό σαπωνίτη κοντά στην επιφάνεια σε καθαρό χλωρίτη στο βάθος. Η ανύψωση θα μας επέτρεπε όχι μόνο τον εντοπισμό κορρενσίτη, αλλά μιας σειράς από αργιλικά ορυκτά (mixed-layer χλωρίτη – σμεκτίτη). Αυτό δεν συμβαίνει, συνεπώς ο σχηματισμός του κορρενσίτη γίνεται σε υδροθερμικές παρά διαγεννετικές συνθήκες. Στην Τραγάνα από την ανάλυση δειγμάτων έχει παρατηρηθεί η παρουσία παλυγορσκίτη και η απουσία mixed-layer χλωρίτη – σμεκτίτη, οπότε από τα παραπάνω είναι σαφές ότι έχουμε διαγέννεση και άνοδο του υλικού από βάθος μέσα στο ρήγμα, λογικά σε παραπάνω από ένα επεισόδια αφού διακρίνονται ζώνες πλούσιες σε σαπωνίτη μέχρι μία ζώνη πάχους περίπου 1-2μm με καθαρό παλυγορσκίτη. Αυτό δεν είναι εμφανές σε όλες τις θέσεις δειγματοληψίας (υπάρχουν θέσεις όπου ο παλυγορσκίτης απουσιάζει) γεγονός που ενισχύει την παραπάνω προσέγγιση. Τέλος, στα Καμένα Βούρλα από την ανάλυση των δειγμάτων διακρίνεται πολύ μικρή παρουσία αργιλικών ορυκτών (κυρίως σμεκτίτη) και μεγάλη παρουσία ασβεστίτη. Αυτό μας δείχνει ότι δεν έχει καμία σχέση με τα προηγούμενα ρήγματα και ιδιαιτέρα με της Τραγάνας, γιατί δεν πιστοποιείται ούτε σημαντική διαγεννετική ούτε υδροθερμική δραστηριότητα.
|
|---|
