Ανάπτυξη εμβολίων για την αντιμετώπιση μορφών καρκίνου με χρήση πεπτιδικών μιμητών του HLA συστήματος για την αντιγονοπαρουσίαση καρκινικών αντιγόνων

Τα Τ κύτταρα διαδραματίζουν ένα σημαντικό ρόλο στον έλεγχο της αύξησης του καρκίνου μεσολαβώντας την οπισθοχώρηση του. Πρόσφατα δεδομένα υποδεικνύουν ότι για τα κατάλληλα αντικαρκινικά εμβόλια απαιτείται η συμμετοχή και των CD4+ αλλά και των CD8+ T κυττάρων. Ο στόχος της παρούσας μελέτης είναι η δ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Δελαστίκ, Άννα-Λίζα
Άλλοι συγγραφείς: Μουζάκη, Αθανασία
Μορφή: Thesis
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2016
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://hdl.handle.net/10889/9601
Περιγραφή
Περίληψη:Τα Τ κύτταρα διαδραματίζουν ένα σημαντικό ρόλο στον έλεγχο της αύξησης του καρκίνου μεσολαβώντας την οπισθοχώρηση του. Πρόσφατα δεδομένα υποδεικνύουν ότι για τα κατάλληλα αντικαρκινικά εμβόλια απαιτείται η συμμετοχή και των CD4+ αλλά και των CD8+ T κυττάρων. Ο στόχος της παρούσας μελέτης είναι η δημιουργία ειδικών για τον καρκίνο CD4+ και CD8+ λεμφοκυττάρων με την χρήση συνδυασμένων MHC κλάσης I και II επιτόπων που προέρχονται από το καρκινικό αντιγόνο MAGE-3 ( το οποίο εμφανίζεται στο μελάνωμα και στον καρκίνο του μαστού και του). Το μόριο που χρησιμοποιήθηκε αποτελείται από έναν επίτοπο ειδικό CD8/MHC I αναγνώριση και ένα επίτοπο σχεδιασμένο για CD4/MHC II αναγνώριση, οι οποίοι συνδέθηκαν σε ένα συνθετικό ολιγοπεπτιδικό επαναλαμβανόμενο φορέα με ελικοειδή. Αυτό το σκεύασμα χρησιμοποιήθηκε σαν μοντέλο, και για τα δυο MHC, ξένου αντιγόνου για να προσεγγιστεί η δυναμική της αντιγονοπαρουσίασης. Μονοκύτταρα απομονώθηκαν από περιφερικό αίμα HLA αντίστοιχων υγειών δοτών, καλλιεργήθηκαν παρουσία IL-4 και GM-CSF και παρουσία ή απουσία in IGF-1 και διαφοροποιήθηκαν σε δενδριτικά κύτταρα. Το πεπτίδιο προστέθηκε στην καλλιέργεια των DCs, και τα διεγερμένα DCs συνκαλλιεργήθηκαν με απομονωμένα PBMCs του ίδιου δότη, είτε ως ακτινοβολημένοι τροφοί είτε χωρίς να έχουν υποστεί ακτινοβόληση. Τα κύτταρα καλλιεργήθηκαν παρουσία ή απουσία IL-2. Μετά από 11 ημέρες, το πεπτίδιο ξανά-προστέθηκε στα PBMCs παρουσία IL-12 και ακολούθησαν αρκετοί κύκλοι ενεργοποίησης. Τα λεμφοκύτταρα αναλύθηκαν με κυτταρομετρία ροής για εξωκυττάριους και ενδοκυττάριους δείκτες ενεργοποίησης, και πραγματοποιήθηκαν οι μέθοδοι ELISA and Cytometric Bead Array για τις Th1/Th2 κυτταροκίνες. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι τα λεμφοκύτταρα της καλλιέργειας είχαν αυξημένους δείκτες ενεργοποίησης και παράγουν Th1 προφλεγμονώδεις κυτταροκίνες σε απόκριση της πεπτιδικής διέγερσης, με πιο ευνοϊκή συνθήκη αυτή στην οποία το πεπτίδιο παρουσιάστηκε από μη-ακτινοβολημένα DCs παρουσία IL-2. Ο IGF-1 επιδεικνύει ένα «διασωστικό» δυναμικό για τα DCs μετά την ακτινοβόληση τους και έδρασε επίσης σαν επαγωγέας συνενεργοποιητικών τους μορίων, οδηγώντας σε βελτίωση της αντιγονοπαρουσίασης.