| Περίληψη: | Στην παρούσα μελέτη επιχειρείται να προσδιοριστεί ο ρόλος των τεχνών κατά την εκπαιδευτική διαδικασία σε σχέση με την περιβαλλοντική εκπαίδευση στη βάση της Διαθεματικότητας, και ερευνάται το εάν η διαχείριση των τεχνών ως διαχρονικό μεθοδολογικό εργαλείο ευνοεί στην ικανότερη λύση προβλημάτων που αφορούν στη φύση, μέσω της ενεργητικής και βιωματικής προσέγγισής της. Η έρευνα οργανώθηκε με κριτήριο την αξιοποίηση σειράς γενικών και ειδικών γνώσεων καθώς και συμπερασμάτων, ως προς τα εμπλεκόμενα πεδία της Εικαστικής Αγωγής και της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, καθώς και τις δυνατές συγκλίσεις τους.
Οι απορρέουσες θεωρητικές παραδοχές, αλλά και ο δανεισμός στοιχείων και παιδαγωγικών στόχων από ενδιαφέροντες και ιδιαίτερα σημαντικούς τύπους διδασκαλίας ή/και ιδιαίτερα χρήσιμες εξατομικευμένες παιδαγωγικές μεθόδους, όπου τόσο οι τέχνες όσο και οι φιλοπεριβαλλοντικές τάσεις τους παίζουν σημαντικό ρόλο, συνεπικούρησαν στη διαμόρφωση και εφαρμογή σε συνθήκες πραγματικής τάξης πρωτότυπου εκπαιδευτικού εικαστικού υλικού με συμπερίληψη περιβαλλοντικών διαστάσεων, στη βάση εκπαιδευτικού διαδραστικού προγράμματος (project) για παιδιά προσχολικών και πρωτο-σχολικών τάξεων πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Έγινε δηλαδή, προσπάθεια καταγραφής των σημείων επαφής από την εφαρμογή κοινών δραστηριοτήτων, μεταξύ εικαστικής και περιβαλλοντικής εκπαίδευσης (μελέτης περιβάλλοντος) και αγωγής, η αναζήτηση και διερεύνηση ενός διδακτικού μοντέλου συμβατού με τις αρχές των δύο εμπλεκομένων διδακτικών αντικειμένων, ο ορισμός της αφετηρίας, η διατύπωση υποθέσεων, η προσωπική προσέγγιση για την εικαστική αγωγή, περιβαλλοντική εκπαίδευση και διαθεματικότητα, καθώς και οι διαπιστώσεις αξιολόγησης.
Εν κατακλείδι, με τη σύνθεση στοιχείων από τα πεδία της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, Μελέτης Περιβάλλοντος και Διαθεματικότητας, της Περιβαλλοντικής Αισθητικής, της Εκπαιδευτικής και Εξελικτικής Ψυχολογίας, της Αισθητικής και Εικαστικής Αγωγής, της Προσχολικής και Πρωτοσχολικής Εκπαίδευσης στο πλαίσιο της διερεύνησης κοινών περιβαλλοντικών, εικαστικών και εκπαιδευτικών τόπων, φαίνεται ότι οι τέχνες αναδεικνύονται με τη χρήση συγκεκριμένου τρόπου, σε χρήσιμο εργαλείο διευκόλυνσης, εμβάθυνσης και εμπλουτισμού μαθησιακών διδακτικών πρακτικών.
|
|---|
