Περίληψη: | Το «Προξενιό της Αντιγόνης» του Β. Ζιώγα, ο «Οιδίπους – Αντι-Οιδίπους» και το «Σχέδιο για Ιφιγένεια – Σχέδιο για Ηλέκτρα» του Γ. Βέλτσου καθώς και ο «Χρύσιππος» και ο «Φαέθων» του Δ. Δημητριάδη συνιστούν σύγχρονα αρχαιόμυθα θεατρικά έργα, στα οποία το «εκεί και τότε» του μυθικού αρχετύπου διαλέγεται με το «εδώ και τώρα» του νέου δραματικού κειμένου. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση του τρόπου λειτουργίας του κυρίου ονόματος των προσώπων στους εναλλακτικούς Πιθανούς Κόσμους των υπό εξέταση δραματικών κειμένων. Θα διερευνηθεί, δηλαδή, αν το κύριο όνομα λειτουργεί ως αυστηρός ή ως συμπτωματικός / χαλαρός ενδείκτης ή αν το κύριο όνομα δεν είναι αναγκαίος ενδείκτης. Απαραίτητα θεωρητικά εργαλεία είναι η Σημειωτική Θεωρία των Πιθανών Κόσμων, η Διακειμενικότητα και η Θεωρία της Αποδόμησης.
|