| Περίληψη: | Στα πλαίσια της συγκεκριμένης μεταπτυχιακής εργασίας εξετάζονται διάφορες τεχνικές βελτίωσης των modems που χρησιμοποιούνται στους δέκτες των xDSL συστημάτων, προκειμένου να επιτευχθεί μεγιστοποίηση της ταχύτητας μετάδοσης.
Τα xDSL συστήματα είναι συστήματα που χρησιμοποιούν διαμόρφωση πολλαπλών φερουσών (Discrete Multitone – DMT). Η συμβατική μορφή ισοστάθμισης που απαντάται στα συστήματα αυτά, αποτελείται από έναν ισοσταθμιστή Τ-συντελεστών (Τ-tap) που ενεργεί στο πεδίο του χρόνου (TEQ) ακολουθούμενο από Ν ισοσταθμιστές 1-tap που δρουν στο πεδίο της συχνότητας (FEQ) σε κάθε τόνο ξεχωριστά. Η πρόταση που εξετάζεται σε αυτή τη διπλωματική εργασία είναι η μεταφορά του ισοσταθμιστή από το πεδίο του χρόνου στο πεδίο της συχνότητας και ο κατάλληλος συνδυασμός του με τον FEQ. Επομένως, θα προκύψει ένα σύστημα που θα αποτελείται από Ν παράλληλους ισοσταθμιστές T-tap ο κάθε ένας από τους οποίους θα λειτουργεί σε κάθε τόνο ξεχωριστά (Ισοστάθμιση ανά τόνο – PTEQ) . Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται η μεγιστοποίηση του ρυθμού μετάδοσης και ελαττώνεται η ευαισθησία του δέκτη στις παραμέτρους του καναλιού.
Τα δύο προαναφερθέντα μοντέλα ισοστάθμισης, ο βέλτιστος PTEQ (MMSE PTEQ) και ο συνδυασμός ΤΕQ/FEQ συγκρίνονται μεταξύ τους. Ο βέλτιστος PTEQ παρουσιάζει μεγάλη πολυπλοκότητα κατά τον υπολογισμό των συντελεστών του. Για να γίνει αποδοτικά η αξιοποίηση των θετικών του στοιχείων, εξετάζονται διάφοροι προσαρμοστικοί τρόποι υπολογισμού του, με χρήση των αλγορίθμων RLS και LMS κατάλληλα ενταγμένων στο MMSE σύστημα.
|
|---|
