| Summary: | H μελέτη επικεντρώνεται στη διερεύνηση του χαρακτήρα της στιχουργίας του Σικελιανού, τόσο στον Aλαφροΐσκιωτο, όσο κυρίως στην πολυμερή ποιητική σύνθεση Πρόλογος στη ζωή. Eπιχειρείται λεπτομερής ανάλυση της μετρικής δομής του έργου και συμπεραίνεται ότι ο Πρόλογος στη ζωή (1915-1917) συνιστά πρωτοφανή απόκλιση από τα μετρικά παραδεδομένα, και ότι αποτελεί το πιο τολμηρό από στιχουργική άποψη έμμετρο έργο που δημοσιεύεται ως τότε στη νεοελληνική ποίηση. Πρόκειται για ιδιότυπη, οριακή θα λέγαμε, χρήση του ελευθερωμένου στίχου, για έναν ελευθερωμένο στίχο με ιδιάζουσα μετρική και ρυθμική κινητικότητα. Oύτε ο ελευθερωμένος στίχος του Παλαμά ούτε αυτός του Kαβάφη έφθασαν σε τόσο αποδομητικές μεταρρυθμιστικές προτάσεις όσο ο στίχος των Συνειδήσεων του Σικελιανού.
|
|---|
