Αυτοεκτίμηση και αυτοαντίληψη σε Έλληνες και αλλοδαπούς μαθητές της Ε΄ Δημοτικού και βαθμός ανταπόκρισης στις προσδοκίες των γονέων τους

• Κύριος συγγραφέας: Σάμπαλη, Ελισάβετ
• Άλλοι συγγραφείς: Γεωργογιάννης, Παντελής
• Μορφή: Thesis
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2008
• Θέματα: Αυτοεκτίμηση; Αυτοαντίληψη; Μετανάστες; Πρωτοβάθμια εκπαίδευση; Self-esteem; Self-conception; Immigrants; Elementary education; 155.2

Η αυτοεκτίμηση και η αυτοαντίληψη είναι δύο βασικές συνιστώσες του εαυτού, των οποίων η σημασία είναι καθοριστική για τη διαμόρφωση και εξέλιξη της προσωπικότητας του ατόμου. Είναι δυο έννοιες, οι οποίες έχουν μελετηθεί αρκετά και έχουν πραγματοποιηθεί πάρα πολλές έρευνες για την αποσαφήνισή τους και για τις παραμέτρους με τις οποίες σχετίζονται. Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον που έχει δοθεί σε αυτές τις έννοιες, με ώθησε να επιλέξω να ασχοληθώ με αυτές τις έννοιες. Επίσης, θεωρώ πως είναι αποστολή του εκπαιδευτικού να μπορεί να ανιχνεύει την αυτοεκτίμηση και αυτοαντίληψη των μικρών μαθητών την εποχή που διαμορφώνεται ο χαρακτήρας τους και να την ενισχύει, όπως «επιβάλλεται» από τα διδακτικά του καθήκοντα. Έτσι, αποφάσισα να διερευνήσω το βαθμό αυτοεκτίμησης και αυτοαντίληψης μαθητών της Ε΄ Δημοτικού. Λόγω της εκπαιδευτικής πραγματικότητας, όπου Έλληνες και αλλοδαποί μαθητές συνυπάρχουν, θεώρησα ιδιαίτερα ενδιαφέρον να μελετηθούν αυτές οι δυο έννοιες, όχι μόνο σε γηγενείς μαθητές, αλλά και σε μαθητές που προέρχονται από άλλες χώρες, οι οποίοι μένουν, μεγαλώνουν, μορφώνονται, κοινωνικοποιούνται στην Ελλάδα. μια άλλη παράμετρος, η οποία θα μελετηθεί είναι τι προσδοκίες αντιλαμβάνονται τα παιδιά ότι έχουν οι γονείς τους από αυτά και κατά πόσο πιστεύουν ότι ανταποκρίνονται σε αυτές. Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια, κάποιος πρέπει να έχει πολλά προσόντα και πολλά είδη προσόντων, για να καταφέρει να επιβιώσει, έτσι και οι γονείς, επιθυμώντας το καλύτερο για τα παιδιά τους, προσδοκούν από αυτά πολλά πράγματα. Στο θεωρητικό μέρος της πτυχιακής μου εργασίας, αποσαφηνίζεται η έννοια του «εαυτού» και των δύο συνιστωσών του, την «αυτοεκτίμηση» και την «αυτοαντίληψη». Θα παρατεθούν διάφορες θεωρίες που έχουν διατυπωθεί για αυτές τις έννοιες στο κεφάλαιο 2.1.1. για τον «εαυτό», στο κεφάλαιο 2.1.2. για την «αυτοεκτίμηση» και στο 2.1.3. για την «αυτοαντίληψη». Στη συνέχεια, στο κεφάλαιο 2.2 αναφέρονται και αναλύονται οι παράγοντες, οι οποίοι επηρεάζουν σε σημαντικό βαθμό την αυτοεκτίμηση και την αυτοαντίληψη. Το οικογενειακό περιβάλλον, στο οποίο ζει και μεγαλώνει ένα παιδί είναι ένας από αυτούς από τους παράγοντες. Επιπλέον, το φύλο του παιδιού διαδραματίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του επιπέδου της αυτοεκτίμησης και της αυτοαντίληψης και αυτό φαίνεται και μέσα από διαφυλικές έρευνες που παρατίθενται. Τέλος, η νέα εκπαιδευτική πραγματικότητα, όπου κυριαρχεί η διαπολιτισμικότητα – με στόχο την αμοιβαία συνεργασία όλων των λαών – προβάλλει στο προσκήνιο και αυτή ως παράγοντας ανάπτυξης της αυτοεκτίμησης και της αυτοαντίληψης. Στο επόμενο κεφάλαιο (2.3.) της εργασίας αυτής, γίνεται λόγος για τους αλλοδαπούς μαθητές στην Ελλάδα, για τις νέες συνθήκες ζωής αυτών των μαθητών και για την προσαρμογή τους σε αυτές. Παρατίθενται και ερευνητικά αποτελέσματα, όπου φαίνεται η αξία του να ανήκεις σε ομάδα και η αίσθηση της εθνικής ταυτότητας, δύο στοιχεία που επηρεάζουν σημαντικά το αίσθημα της αυτοεκτίμησης. Τελειώνοντας το θεωρητικό μέρος αποσαφηνίζεται η έννοια της «προσδοκίας» (2.4.). Αρχικά, πραγματοποιείται μια γενική θεώρηση του όρου αυτού και στη συνέχεια διαφαίνεται πως οι προσδοκίες των γονέων συμβάλλουν στην αυτοεκτίμηση των παιδιών τους. Γίνεται λόγος και για τις προσδοκίες των αλλοδαπών γονέων. Συνεχίζοντας, προχωράμε στο ερευνητικό μέρος, όπου διατυπώνονται οι υποθέσεις που κάνουμε για τα αποτελέσματα της έρευνάς μας. Γίνεται μικρή περιγραφή του δείγματος και των ερευνητικών εργαλείων που χρησιμοποιήσαμε καθώς και του τρόπου ανάλυσης των δεδομένων. Ακολουθεί, στο κεφάλαιο 4, η παρουσίαση των αποτελεσμάτων της έρευνάς μας, και στο κεφάλαιο 5 διατυπώνονται τα συμπεράσματα από την έρευνα αυτή.