Περίληψη: | H μελέτη εξετάζει πώς η μεταμόρφωση του τοπίου από στατικό σε κινητικό αρχίζει να εγγράφεται στη γαλλόφωνη λογοτεχνία πολύ πριν από την εμφάνιση του Marinetti και του φουτουρισμού. Για την εικονογράφηση της νέας διάστασης του χώρου και του χρόνου επιλέγονται κείμενα των Nerval, Hugo, Laforgue, Maeterlinck, Verlaine, R. Ghil, E. Verhaeren, Zola, A. Ibels, Villiers de l’Isle-Adam, O. Mirbeau, Apollinaire, τα οποία προαναγγέλλουν το κίνημα του φουτουρισμού. Παρουσιάζονται, ωστόσο, και οι αντιτιθέμενες, σκεπτικιστικές, τάσεις που αναδεικνύουν τον διχασμό των λογοτεχνών στο θέμα στης τεχνολογίας.
|