| Περίληψη: | Τα τελευταία χρόνια, ανά τον κόσμο, η χρήση των γενόσημων φαρμάκων αυξάνεται ραγδαία. Συγκεκριμένα στη χώρα μας η χρήση τους αποτελεί επιτακτική ανάγκη, ως επακόλουθο της οικονομικής πίεσης που ασκείται για μείωση του προϋπολογισμού της φαρμακευτικής δαπάνης. Παρ’ όλα αυτά η ιδέα της χρήσης των γενοσήμων παραμένει αντιφατική, τόσο για την επιστημονική κοινότητα όσο και για τους ασθενείς. Παγκοσμίως έχουν διεξαχθεί σχετικές μελέτες τα προηγούμενα χρόνια, όμως η μελέτη της στάσης και των επιλογών των ιατρών στην Ελλάδα παραμένει επιτακτική ανάγκη· ειδικά σε μία περίοδο συνεχών εξελίξεων στη φαρμακευτική αγορά.
Η παρούσα μελέτη έχει ως σκοπό να μελετήσει τις συνταγογραφικές συνήθειες των ιατρών, τη στάση τους απέναντι στα γενόσημα φάρμακα, τα κίνητρα συνταγογράφησης και την ενημέρωσή τους σχετικά με τα γενόσημα φάρμακα. Ως δευτερεύοντες στόχοι της έρευνας έχουν τεθεί η σύγκριση αυτών των κριτηρίων συνταγογράφησης ανάλογα με το φύλο, την ηλικία, την ειδικότητα του ιατρού, του φορέα που εργάζεται, τις μεταπτυχιακές του σπουδές και τη χώρα των σπουδών του.
Η μελέτη διεξήχθη με τη χρήση ερωτηματολογίου που βασίστηκε στην υπάρχουσα βιβλιογραφία. Η ανάλυση των δεδομένων έχει γίνει με τη χρήση του στατιστικού πακέτου SPSS και η συγκριτική ανάλυση με τη χρήση της Πολυωνυμικής Λογιστικής Παλινδρόμης (Multinomial Logistic regression).
Συμπερασματικά από τα αποτελέσματα της μελέτης διαπιστώνεται πως: α) η πλειονότητα των ιατρών έχουν θετική γνώμη για τα γενόσημα φάρμακα και τα συνταγογραφούν. Συχνά όμως, μπορεί να συνταγογραφήσουν πρωτότυπο σκεύασμα ενώ υπάρχει αντίστοιχο γενόσημο, β) οι περισσότεροι ιατροί δε γνωρίζουν τα σωστά όρια βιοϊσοδυναμίας των γενόσημων φαρμάκων, γ) οι οικονομικές εξελίξεις στη χώρα και τα νέα μέτρα επηρεάζουν τις συνταγογραφικές συνήθειες των ιατρών, δ) υπάρχουν στατιστικώς σημαντικές διαφορές μεταξύ των διαφορετικών ειδικοτήτων των ιατρών στην τελική επιλογή φαρμάκου και ε) οι ιατροί που εργάζονται στον δημόσιο τομέα έχουν θετικότερη άποψη για τα γενόσημα και βιοϊσοδύναμα φάρμακα και συνταγογραφούν πιο συχνά μόνο με δραστική ουσία.
|
|---|
