| Περίληψη: | Η ονοματική μορφολογία και η μελέτη της ονοματικής κλίσης ειδικότερα αποτελεί ένα από τα σταθερά ενδιαφέροντα τόσο της παραδοσιακής γραμματικής όσο και της σύγχρονης γλωσσολογικής θεωρίας. Σε όλες τις αναλύσεις που αφορούν την Ελληνική και τις διαλεκτικές ποικιλίες της – τόσο παραδοσιακές όσο και σύγχρονες γλωσσολογικές (βλ.μεταξύ άλλων ενδεικτικά Τριανταφυλλίδη, 1941. Τσοπανάκη, 1995. Holtonetal., 1999. Ράλλη, 2005. και για τις διαλέκτους ενδεικτικά Παπαδόπουλο, 1955. Οικονομίδη, 1958 κ.λ.π.) ένα σημαντικό τμήμα αφιερώνεται στην ονοματική κλίση. Παρόμοια, και σε διαλεκτικό επίπεδο, φαινόμενα που αφορούν στην περιγραφή των αποκλίσεων σε σχέση με την Κ(οινή) Ν(έα) Ε(λληνική) αποτελούν αναπόσπαστο κεφάλαιο ή ενότητα σε όλα σχεδόν τα εγχειρίδια. Η συστηματικότητα αυτή δεν είναι φυσικά διόλου τυχαία. Αντίθετα, έχει πολύ σημαντικά ερείσματα, καθώς τα στοιχεία που φέρουν κλιτικά χαρακτηριστικά, όντας πάντοτε ή σχεδόν πάντοτε, τουλάχιστον για την Ελληνική, στην περιφέρεια των άλλων στοιχείων, - θεμάτων και παραγωγικών προσφυμάτων – εμφανίζουν πολύ μεγάλη διαλεκτική διαφοροποίηση μεγαλύτερη τουλάχιστον σε σχέση με τα παραγωγικά προσφύματα.
|
|---|
