| Περίληψη: | Ο σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να εφοδιάσει τους μάνατζερ και τους σχεδιαστές στρατηγικών με μεθόδους επίλυσης που μπορούν να εφαρμόζονται σε πολλά διαφορετικά προβλήματα χωροθέτησης με μικρές τροποποιήσεις στη διαδικασία επίλυσης. Πρόκειται για τεχνικές από το πεδίο της εξόρυξης δεδομένων και πιο συγκεκριμένα την ιεραρχική συσταδοποίηση και της εξερεύνησης γραφημάτων και πιο συγκεκριμένα την προσομοιωμένη ανόπτηση, οι οποίες παρέχουν γρήγορες και κοντά στις «βέλτιστες» λύσεις για προβλήματα χωροθέτησης, αντικαθιστώντας τις χρονοβόρες και πολύπλοκες ακριβείς μεθόδους της υπάρχουσας βιβλιογραφίας.
Εστιάζοντας σε ένα συγκεκριμένο πρόβλημα χωροθέτησης, το πρόβλημα των p-διακέντρων, επιχειρείται μία συγκριτική αξιολόγηση των δύο αλγοριθμικών προσεγγίσεων μεταξύ τους αλλά και με τις υπάρχουσες μεθόδους που έχουν χρησιμοποιηθεί για την επίλυση του προβλήματος.
Πολλοί οργανισμοί και ιδιωτικές επιχειρήσεις στη σύγχρονη εποχή επιδιώκουν την εξεύρεση λύσεων για την καλύτερη διαχείριση και αποτελεσματική κατανομή του διαθέσιμου χρόνου τους. Οι μέθοδοι που παρέχουν αρκετά καλές λύσεις στον ελάχιστο δυνατό χρόνο είναι χρήσιμες και αναγκαίες για την επιβίωση και αποτελεσματική λειτουργία των διαδικασιών στο εσωτερικό και εξωτερικό των επιχειρήσεων.
Το συγκεκριμένο πρόβλημα ανήκει στην κατηγορία NP-hard προβλημάτων, για τα οποία οι ακριβείς λύσεις απαιτούν πολύ μεγάλο χρόνο εκτέλεσης. Επομένως, οι προσεγγιστικές μέθοδοι αποτελούν μία δελεαστική εναλλακτική για την επίλυση τέτοιων προβλημάτων. Γι’ αυτό το λόγο οδηγηθήκαμε στην εξέταση των δύο προαναφερθέντων αλγοριθμικών προσεγγίσεων, οι οποίες αμφότερες φαίνεται να απέδωσαν καλά συγκριτικά με τις υπάρχουσες προσεγγίσεις.
|
|---|
