Ο ρόλος των συνδεκανών στην αλληλεπίδραση καρκινικών κυττάρων και ενδοθηλίου

• Κύριος συγγραφέας: Μπαρμπούρη, Δέσποινα
• Άλλοι συγγραφείς: Καραμάνος, Νικόλαος
• Μορφή: Thesis
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2017
• Θέματα: Καρκινικά κύτταρα μαστού; Μετάσταση; Εξωκυττάριος χώρος; Δυναμική αλληλεπίδραση; Ενδοθήλιο; Συνδεκάνες; Breast cancer cells; Metastasis; Extracellular matrix; Dynamic interlay; Endothelium; Syndecans; 616.994 07

Τα καρκινικά κύτταρα προσλαμβάνουν τα φυσιολογικά στρωματικά κύτταρα, όπως τα ενδοθηλιακά, για να επιτευχθεί η εξέλιξη του όγκου, καθιστώντας το μικροπεριβάλλον του όγκου ιδιαίτερα σημαντικό. Βασική διαδικασία είναι η μετάσταση που οδηγεί στην μετανάστευση των καρκινικών κυττάρων μέσω του ενδοθηλίου στην κυκλοφορία του αίματος και στην τελική εισβολή τους στον νέο ιστό. Οι συνδεκάνες (SDCs) - πρωτεογλυκάνες που περιέχουν αλυσίδες θεϊκής ηπαράνης (HS) - φαίνεται να διαδραματίζουν πρωταρχικό ρόλο σε αυτές τις αλληλεπιδράσεις. Οι συνδεκάνες συμμετέχουν ενεργά σε αλληλεπιδράσεις κυττάρου-κυττάρου, σε αλληλεπιδράσεις κυττάρου-εξωκυττάριου χώρου, και στη σηματοδότηση από αυξητικούς παράγοντες. Προκειμένου να αξιολογηθούν οι παρακρινείς αλληλεπιδράσεις μεταξύ του όγκου και των ενδοθηλιακών κυττάρων, αξιολογήθηκε η επίδραση του εθισμένου μέσου καλλιέργειας (CM) προερχόμενο απο ενδοθηλιακά κύτταρα σε καρκινικά κύτταρα Συγκεκριμένα, χρησιμοποιήθηκαν δύο κυτταρικές σειρές καρκίνου του μαστού με διαφορετικό μεταστατικό δυναμικό και ER στάτους, μία με υψηλό μεταστατικό δυναμικό MDA-MB-231 ERb+ και μία με χαμηλό μεταστατικό δυναμικό MCF-7 ERa+, καθώς και φυσιολογικά ανθρώπινα ενδοθηλιακά κύτταρα από ομφάλιο φλέβα (HUVEC ). Επιπλέον, προκειμένου να εξεταστεί εάν η διαφορετική κατάσταση ER των κυτταρικών σειρών είναι ένας μεσολαβητής της παρούσας αλληλεπίδραση εστιάζοντας στον ERa σταθερά επιμολυσμένα MCF-7 κύτταρα με αποσιωπημένο το γονίδιο του ERa (MCF-7 / SP10 + κύτταρα) χρησιμοποιήθηκαν. Για να αξιολογηθεί ο ρόλος των αλυσίδων HS των συνδεκανών και η συμβολή τους στη δράση του CM, μονοστιβάδες των καρκινικών κυττάρων προ-επωάστηκαν με ηπαρινάση III ένζυμο, το οποίο αποικοδομεί ειδικά HS αλυσίδες. Η έκφραση των γονιδίων της SDC-1, SDC-2, SDC-4 και της ηπαρανάσης αξιολογήθηκαν μέσω Real Time PCR αποκαλύπτοντας αλλαγές στα επίπεδα έκφρασης όλων των μορίων στο πλαίσιο των διαφόρων επωάσεων, ενώ τροποποιημένα επίπεδα έκφρασης ανιχνεύθηκαν σε άλλα μόρια του ECM (μεταλλοπρωτεϊνάσες Matrix: ΜΤ1-ΜΜΡ, ΜΜΡ-2, ΜΜΡ-9). Το μεταναστευτικό δυναμικό των MDA-MB-231 κυττάρων αυξορυθμίστηκε έπειτα από την επώαση με CM, αποτέλεσμα που εν μέρει προκαλείται από τις αλυσίδες HS των συνδεκανών. Επιπλέον, τα MDA-MB-231 κύτταρα έχουν ξεχωριστή μορφολογία με σχηματισμό νηματοειδών προεκτάσεων της τουμπουλίνης. Οι αλλαγές στον εντοπισμό και το μοτίβο έκφρασης των συνδεκανών ταυτοποιήθηκαν με ανοσοφθορισμό. Η SDC-1 & SDC-4 εντοπίσθηκαν σε ενδοκυτταρικά κυστίδια μεγάλου μεγέθους έπειτα από την επώαση με CM, αλλά και το στάτους του ERa φαίνεται να έχει αντίκτυπο στον εντοπισμό τους κρίνοντας από το διαφορετικό μοτίβο που έχουν σε MCF-7 και σε MCF-7/SP10 + κύτταρα. Η έκφραση, το προφίλ εντοπισμού των συνδεκανών σε συνδυασμό με τις αλλαγές στις λειτουργικές ιδιότητες των κυττάρων, υποδεικνύουν την σημασία των συνδεκανών και των αλυσίδων θεϊκής ηπαράνης στην αλληλεπίδραση των καρκινικών και ενδοθηλιακών κυττάρων. Θα μπορούσαμε συμπερασματικά να θεωρήσουμε ότι το μικροπεριβάλλον του όγκου παρέχει σε κάποιο επίπεδο στα καρκινικά κύτταρα τα απαραίτητα "καύσιμα" για να καταφέρουν να μεταναστεύσουν στοχεύοντας στην μετάσταση με δεδομένο πάντα τον αμφίδρομο χαρακτήρα της διαδικασίας αυτής.