ON THE PARALLEL BETWEEN NEOCLASSICAL COMPOUNDS IN ENGLISH AND MODERN GREEK

• Κύριος συγγραφέας: Petropoulou, Evanthia
• Μορφή: Online
• Γλώσσα: English
• Έκδοση: CENTRE OF MODERN GREEK DIALECTS, DEPARTMENT OF PHILOLOGY, UNIVERSITY OF PATRAS 2010
• Θέματα: ρηματικά δάνεια, γλωσσική επαφή, ενωμάτωση, ΝΕ διάλεκτοι; linguistics; διαλεκτικό λεξικό; μικροδομή; μακροδομή; λημματογράφηση; λέξη-κεφαλή; φωνητικός τύπος; ορθογραφικός τύπος; παραθέματα μεταλεξικογραφία; βάσεις δεδομένων; εργαλεία ανοικτού κώδικα; Νεοελληνικές διάλεκτοι; μορφολογική επισημείωση; constraints; dvandva compounds; derivation; morphology; Greek; constraints; dvandva compounds; derivation; morphology; Greek; βόρεια ιδιώματα; γραμματική; ιστορική διαλεκτολογία; χασμωδία; σχέση μορφολογίας-φωνολογίας; διαλεκτική ποικιλία; hiatus; morphology-phonology interface; dialectal variety; Κατωιταλικές διάλεκτοι, σύνθεση, κεφαλή; prefixation; compounding morphological creativity; dialectal variation; διάλεκτος των Μεγάρων; GREED; βάσεις δεδομένων; ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες; ποικιλία; μορφολογία; κλίση; παραγωγή; σύνθεση; γλωσσική επαφή; δάνειες λέξεις; γένος; κλιτική τάξη; μικρασιατικές διάλεκτοι; μερικός αναδιπλασιασμός; σκελετικό πρόσφυμα; καππαδοκικές διάλεκτοι; δανεισμός; agent nouns; coderivatives; polysemy; pragmatic restrictions; Construction Morphology; κλίμακες δανεισιμότητας; γλωσσική επαφή; γλωσσικός δανεισμός; Griko; Καππαδοκικά; composition; coordinated compounds; dvandva; Greek; dialects; Diachrony; ονοματική κλίση; κλιτικό παράδειγμα; κλιτική τάξη; αλλομορφία; γένος; παραδειγματική ομοιομορφία; μεγαρική διάλεκτος; επιθετικά δάνεια; μορφολογική προσαρμογή; αναλογία; διάλεκτοι; diminutive suffixes; derivational properties; gender assignment; headedness; Επτανησιακά; Grecanico; προσαρμογή ουσιαστικών; άμεση εισαγωγή; εκχώρηση γένους; γλωσσική επαφή; neoclassical compounding; exocentricity; deverbal compounds; English; Modern Greek; μεγαρικό ιδίωμα; νεοελληνικές γλωσσικές ποικιλίες; κλιτικές τάξεις; αλλόμορφο / αλλομορφία; θέμα, θεματικό αλλόμορφο; κλιτικό επίθημα; συνοπτικό – μη συνοπτικό; παρωχημένος; δευτερεύων / διπλός τονισμός; μεταπλασμός; κλιτικές τάξεις; Griko; ενδογενείς παράγοντες; γλωσσική επαφή; Unsupervised Morphology Learning; Goldsmith; Linguistica; Greek derivational affixes,;Greek bound stems; γλωσσική επαφή; ιταλικά/βενετσιάνικα λεξικά δάνεια; νεοελληνική διάλεκτος; μορφολογική ενσωμάτωση; one-word compounds; loose multi-word compounds; noun constructs; noun phrases; θέμα; λέξη; σημασιολογική (α)διαφάνεια; δείκτης σύνθεσης; εξαρτημένα σύνθετα; παρατακτικά σύνθετα; ενδοκεντρικά σύνθετα; εξωκεντρικά σύνθετα; ρηματικά σύνθετα; δεσμευμένο θέμα; επαφή γλωσσών; γένος; oνοματικά δάνεια; Επτανησιακή; phonological characteristics; dialect; idiom, depalatalization; palatalization; tsitakismos; softening; epenthesis; φωνολογικά χαρακτηριστικά; διάλεκτος; ιδίωμα; συνίζηση; τσιτακισμός; ουρανικοποίηση; απάλυνση; επένθεση

This paper investigates a group of English words consisting of bound elements of classical origin, (i.e. Ancient Greek or Latin), which are commonly known as ‘neoclassical compounds’. The aim is to examine the structure of these words i) by considering the status of their constituent elements, and ii) by drawing a parallel with certain types of compounds in Modern Greek. It is argued that the structure of neoclassical compounds in English, contrary to what is commonly argued, is greatly influenced by the idiosyncratic properties of the constituent element appearing in final position, which derive from its categorial properties in the language of origin, and impose a number of restrictions on its combinations. Two distinct types of structures have been recognized in neoclassical compounds of English, namely, deverbal compounds and determinative compounds bearing an endocentric or exocentric structure.