| Περίληψη: | Sociale gelijkheid is goed voor iedereen. Het vormt een buffer tegen drugsgebruik,
criminaliteit, gezondheidsproblemen (lichamelijk én psychisch)
en wantrouwen (van mensen jegens elkaar en de gemeenschap). Streven
naar meer gelijkheid is dan ook geen filantropische onderneming, maar
een zinvolle en noodzakelijke activiteit om het welzijn van anderen én van
onszelf te verbeteren.
Sociale ongelijkheid is een complex vraagstuk. Wetenschappelijk
inzicht, opgebouwd over een langere tijd en vanuit meerdere perspectieven,
is onontbeerlijk voor structurele oplossingen. De Universiteit van Amsterdam
(UvA) heeft een brede expertise op dit terrein. Ongelijkheid is een speerpunt
in het onderzoek. Het Amsterdam Centre for Inequality Studies, verbonden
aan de sociale faculteit van de UvA, combineert wetenschappelijke expertise
op dit gebied met maatschappelijk engagement. Onderzoekers van verschillende
disciplines werken er samen om greep te krijgen op het ontstaan én
het voorkomen van ongelijkheid.
De hoofdstukken in deze bundel laten hiervan mooie voorbeelden zien.
De auteurs presenteren niet alleen wat ze al weten, maar formuleren ook
nieuwe kennisvragen. In de verschillende bijdragen staan grootstedelijke
vraagstukken centraal: over wonen, mobiliteit, duurzaamheid, onderwijs,
radicalisering en arbeidsparticipatie. De casussen komen vaak uit Amsterdam,
maar zijn mondiaal relevant, ze spelen in alle wereldsteden. Hoe
stimuleren we een bloeiende creatieve economie en houden we tegelijkertijd
de middenklasse en de laaggeschoolden in de stad? Hoe ontwikkelen we de
stad met oog voor ongelijkheid tussen bevolkingsgroepen in zowel (woon)
ruimte als inkomen? Hoe doen we dat op een duurzame manier? Hoe maken
we slim en verantwoord gebruik van kunstmatige intelligentie? Hoe betrekken
we alle burgers bij de samenleving?
|
|---|
