Κλειώ

Στην ελληνική μυθολογία, η Κλειώ ήταν η Μούσα της Ιστορίας. Εγγυόταν την πιστότητα του αρχικού λόγου, διατηρώντας την ενότητά του στο διηνεκές προφορικά ή γραπτά, εφόσον «η φωνή ομηρεύουσα», αυτή που καθίσταται όμηρος του γραπτού λόγου είναι και λιγότερο επισφαλής σε αλλοιώσεις προϊόντος του χρόνου. Ήταν κόρη του Δία και της Μνημοσύνης.

Το όνομα της προέρχεται από τη ρίζα ''κλέω/κλείω'' που σημαίνει αφηγούμαι ή κάνω γνωστό.

Σε μία από τις γνωστότερες καλλιτεχνικές απεικονίσεις της, η Κλειώ ζωγραφίζεται δαφνοστεφανωμένη και με πορφυρό ένδυμα. Στο δεξί της χέρι κρατά μία σάλπιγγα (για να διαλαλεί τις αξιομνημόνευτες παραδειγματικές πράξεις) και στο αριστερό ένα βιβλίο, που γράφει: "Κλειώ Ιστορία". Κοντά στα πόδια της υπάρχει το: "Κιβώτιο της Ιστορίας". Επίσης, συχνά στις απεικονίσεις της περιλαμβάνεται και η κλεψύδρα, που αποτελεί σύμβολο της ροής και τη χρονικής τάξης των γεγονότων.

Είχε ένα γιο από τον Πίερο, τον Υάκινθο. Το πάθος μεταξύ της Κλειούς και του Πιέρου ήταν η τιμωρία της Αφροδίτης, όταν κάποτε η Κλειώ τόλμησε να την ειρωνευτεί για τον δεσμό της με τον Άδωνη. Παρέχεται από τη Wikipedia