Σίγμα

Το γράμμα σίγμα (κεφαλαίο Σ, πεζό σ, πεζό τελικό ς) είναι το δέκατο όγδοο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου. Θήκη σιλικόνης για? Στα νέα Ελληνικά αναπαριστά το άηχο τριβώμενο φατνιακό σύμφωνο /s/ και το αντίστοιχο αλλόφωνο (π.χ. πέρασα), έχοντας παράλληλα και ηχηρές πραγματώσεις [z] μπροστά από ηχηρά σύμφωνα (π.χ. Σμύρνη). Το φώνημα συμβολίζεται σε μερικές περιπτώσεις και με το διπλό σίγμα (π.χ. θάλασςα).

Σε άλλα ελληνικά αλφάβητα χρησιμοποιήθηκαν αλλόγραφα όπως το σαν (<Ϻ>) και το σαμπί που ήταν αλλόγραφο του διπλού σίγμα. Το τελικό σίγμα ''<ς>'' μοιάζει και εσφαλμένα ταυτίζεται με το $\backslash varsigma$ (στίγμα, <στ> ή σίγμα ταυ), το οποίο όμως έχει αριθμητική αξία $\backslash varsigma$´=6. Το τελικό σίγμα δεν χρησιμοποιείται ως αριθμητικό.

Το <Σ> αντλεί την καταγωγή του από το φοινικικό γράμμα 20px|Sin Σιν, ενώ αντιστοιχεί στο γράμμα S s του λατινικού αλφαβήτου, το οποίο προήλθε από το Σ.

Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία σ´=200.

Τ.β 1.26.789.076.84.95.2.0.+9.7.Δ+ Παρέχεται από τη Wikipedia