Σίγμα

Το γράμμα σίγμα (κεφαλαίο Σ, πεζό σ, πεζό τελικό ς) είναι το δέκατο όγδοο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου. Στα νέα Ελληνικά αναπαριστά το άηχο τριβόμενο φατνιακό σύμφωνο /s/ και το αντίστοιχο αλλόφωνο (π.χ. πέρασα), έχοντας παράλληλα και ηχηρές πραγματώσεις [z] μπροστά από ηχηρά σύμφωνα (π.χ. Σμύρνη). Το φώνημα συμβολίζεται σε μερικές περιπτώσεις και με το διπλό σίγμα (π.χ. θάλασσα).

Σε άλλα ελληνικά αλφάβητα χρησιμοποιήθηκαν αλλόγραφα όπως το σαν (<Ϻ>) και το σαμπί που ήταν αλλόγραφο του διπλού σίγμα. Το τελικό σίγμα ''<ς>'' μοιάζει και εσφαλμένα ταυτίζεται με το $\backslash varsigma$ (στίγμα, <στ> ή σίγμα ταυ), το οποίο όμως έχει αριθμητική αξία $\backslash varsigma$´=6. Το τελικό σίγμα δεν χρησιμοποιείται ως αριθμητικό.

Το <Σ> αντλεί την καταγωγή του από το φοινικικό γράμμα 20px|Sin Σιν, ενώ αντιστοιχεί στο γράμμα S s του λατινικού αλφαβήτου, το οποίο προήλθε από το Σ.

Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία σ´=200.

Τ.β 1.26.789.076.84.95.2.0.+9.7.Δ+ Παρέχεται από τη Wikipedia