Δαμοκλής

thumb|250px|''Δαμόκλειος σπάθη'', πίνακας του Ρίτσαρντ Γουέστολ (1812). Ο Δαμοκλής (αρχαία ελληνικά: Δαμοκλῆς, σύνθετη λέξη που αποτελείται από τα ''δῆμος'' και ''κλέος'' και σημαίνει "η δόξα του λαού") είναι μορφή που αναφέρεται σε ανέκδοτο με ηθικό δίδαγμα υπό τον τίτλο ''Δαμόκλειος Σπάθη''. Πρόκειται για έναν υπαινιγμό για τον άμεσο και παντοτινό κίνδυνο που συναντάται σε άτομα μεγάλης εξουσίας. Ο Δαμοκλής που αναφέρεται στο ανέκδοτο ήταν ένας δουλοπρεπής αυλικός και κόλακας στην αυλή του Διονυσίου Β', ενός τυράννου των Συρακουσών της Σικελίας τον 4ο αιώνα π.Χ.

Το ανέκδοτο βρέθηκε στη χαμένη ιστοριογραφία της Σικελίας από τον Τιμαίο τον Ταυρομενίτη (356-260 π.Χ). Ο Ρωμαίος ρήτορας, Κικέρωνας, ίσως το διάβασε στον Διόδωρο Σικελιώτη, ο οποίος το χρησιμοποίησε στο ''"Ερωτήσεις Τυσκυλανές"'' (5, 61-62), πράγμα το οποίο σημαίνει πως έτσι πέρασε και στην ευρωπαϊκή κουλτούρα. Παρέχεται από τη Wikipedia