Δημήτριος Δημητρίου

| τόπος γέννησης = Ζάγκρεμπ, Βασίλειο της Κροατίας, Αυστριακή Αυτοκρατορία | ημερομηνία θανάτου = | τόπος θανάτου = Ζάγκρεμπ, Αυστροουγγαρία | κοιμητήριο = | επάγγελμα = | γλώσσα = Ελληνικά, Κροατικά | εθνικότητα = | εθνότητα = | υπηκοότητα = | εκπαίδευση = | alma_mater = | περίοδος = | είδος = | θέμα = | κίνημα = Ιλλυρικό κίνημα, (Ρομαντικός εθνικισμός) | αξιοσημείωτα = ''Γκρόμπνιτσκο πόλιε''
''Τέουτε'' | σύζυγος = | συνεργάτης = | τέκνα = | συγγενείς = | διακρίσεις = | υπογραφή = | module = | ιστοσελίδα = }}

Ο Δημήτριος Δημητρίου ( , 21 Ιουλίου 1811- 24 Ιουνίου 1872) ήταν ένας Έλληνoκροάτης ποιητής, δραματουργός, διηγηματογράφος και κριτικός λογοτεχνίας, χαρακτηρισμένος ως ένας από τους πλέον μορφωμένους ανθρώπους της εποχής του. Διαδραμάτισε έναν σημαντικό ρόλο στην εθνική αφύπνηση των Κροατών (τότε υπό Αυστροουγγρική κυριαρχία) ως τμήμα του έθνους που αποκαλούσε ιλλυρικό, μαζί με τον φίλο και συνάδελφο του Λούντεβιτ (Λουδοβίκος) Γκάι, μέσα από την επιβολή της χρήσης της κροατικής γλώσσας στην τοπική διανόηση και τη δημιουργία του Κροατικού Εθνικού Θεάτρου στο Ζάγκρεμπ. Ο πολιτικός ακτιβισμός του προς την κατεύθυνση της κροατικής εθνικής αφύπνησης εκδηλώθηκε μέσα από τη συμμετοχή του σε πολλά εθνικιστικά φυλλάδια, με προεξέχοντα τα ''Ναρόντε Νόβινε'', (μετάφραση:επίσημη εφημερίδα)'' ''και ''Χρβάτσκι Σόκολ'' (μετάφραση: κροατικό γεράκι'').'' Παρέχεται από τη Wikipedia