Δον Κάρλος

Ο ''Δον Κάρλος'' (''Don Carlos'') είναι μία όπερα με πέντε πράξεις του Ιταλού συνθέτη Τζουζέπε Βέρντι. Είναι γραμμένη πάνω σε γαλλικό λιμπρέτο των Ζοζέφ Μερύ και Καμίλ ντυ Λοκλ (Camille du Locle), βασισμένο στο γερμανικό θεατρικό έργο ''Don Carlos, Infant von Spanien'' (= ''Δον Κάρλος, ινφάντης της Ισπανίας'') του Φρίντριχ Σίλερ. Κατά τον David Kimball κάποιες σκηνές από το έργο προήλθαν από ένα άλλο, σύγχρονο της όπερας, θεατρικό έργο του Εζέν Κορμόν για τον Φίλιππο Β΄.

Η όπερα ήταν παραγγελία της Όπερας των Παρισίων και η παγκόσμια πρεμιέρα της έγινε στο Salle Le Peletier στις 11 Μαρτίου 1867. Πρωτοπαρουσιάσθηκε με ιταλικό λιμπρέτο στην Μπολόνια τον ίδιο μήνα. Αφού αναθεωρήθηκε από τον Βέρντι, ανέβηκε στη Νάπολη τον Νοέμβριο/Δεκέμβριο του 1872. Τελικά, δύο άλλες εκδοχές της ετοιμάστηκαν: Η πρώτη ανέβηκε στο Μιλάνο τον Ιανουάριο του 1884 και είναι γνωστή σήμερα ως η «εκδοχή του Μιλάνου». Η δεύτερη, εξίσου εγκεκριμένη από τον Βέρντι, είναι η «εκδοχή της Μόντενα» παρουσιάσθηκε σε αυτή την πόλη τον Δεκέμβριο του 1886. Σε αυτή προστέθηκε η πρώτη πράξη του «Φονταινεμπλώ» στην τετράπρακτη εκδοχή του Μιλάνου.

Κατά τα επόμενα είκοσι έτη έγιναν περικοπές και προσθήκες στην όπερα, με αποτέλεσμα αρκετές διαφορετικές εκδοχές να είναι διαθέσιμες στους σκηνοθέτες και μαέστρους. Καμιά άλλη όπερα του Βέρντι δεν υπάρχει σε τόσο πολλές εκδοχές. Στην πλήρη διάρκειά της (με το μπαλέτο και τις περικοπές που έγιναν πριν την παγκόσμια πρεμιέρα), περιέχει περίπου 4 ώρες μουσικής και αποτελεί τη μεγαλύτερη σε διάρκεια από όλες τις όπερες του Βέρντι.

Η υπόθεση της όπερας βασίζεται στη ζωή του Καρόλου, πρίγκιπα των Αστουριών (1545–1568), μετά τον γάμο της αρραβωνιαστικιάς του Ελισάβετ του Βαλουά με τον πατέρα του, τον βασιλιά Φίλιππο Β΄. Αυτός ο γάμος ήταν μέρος της συνθήκης ειρήνης που έληξε τον Ιταλικό Πόλεμο του 1551–1559 ανάμεσα στους Οίκους των Αψβούργων και του Βαλουά. Παρέχεται από τη Wikipedia