Καλλιόπη Κεχαγιά

Η Καλλιόπη Α. Κεχαγιά (1839 - 1905) ήταν Ελληνίδα παιδαγωγός του 19ου αιώνα, από τις σημαντικότερες και πρωτοπόρες Ελληνίδες που ασχολήθηκαν με την εκπαίδευση και επιμόρφωση των γυναικών, σύμφωνα με επιστημονικά πρότυπα. Υπήρξε διευθύντρια έγκυρων παιδαγωγικών ιδρυμάτων (Παρθεναγωγείων) στην Αθήνα και στην Κωνσταντινούπολη, δραστήρια συγγραφέας παιδαγωγικών και φιλοσοφικών ερευνών, ιδρύτρια και οργανώτρια φιλανθρωπικών συλλόγων για τις άπορες γυναίκες και παιδιά. Με την σκέψη της και την δράση της βοήθησε στην προώθηση των δικαιωμάτων των γυναικών ενώ επηρέασε και την δημόσια πολιτική του κράτους στα ζητήματα αυτά.
Σύμφωνα με την κοινωνιολόγο Ελένη Φουρναράκη, «... (στη σκέψη της Κεχαγιά)...ο εθνικός και ηθοποιητικός ρόλος των γυναικών ολοκληρώνεται στο πρόσωπο της παιδαγωγού. Η δασκάλα εμφανίζεται να είναι εκείνη που θα συντελέσει καθοριστικά στη διάδοση της μητρικής γλώσσας και στην καλλιέργεια της εθνικής συνείδησης, μέσα από τη διδασκαλία των πνευματικών και ηθικών αξιών του «Ελληνισμού». Κάθε Ελληνίδα —μέσα ή έξω από το ελληνικό κράτος— αλλά πολύ περισσότερο η υποψήφια δασκάλα, δεν μπορεί παρά να έχει βαθιά γνώση του αρχαίου ελληνικού πνεύματος και της χριστιανικής θρησκείας, παράλληλα με τη θεωρητική και πρακτική μόρφωση στον τομέα της παιδαγωγικής επιστήμης.» Παρέχεται από τη Wikipedia