Μεφιστοφελής

μικρογραφία|«Ο Μεφιστοφελής στον αέρα», λιθογραφία του [[Ευγένιος Ντελακρουά|Ευγένιου Ντελακρουά που δημιουργήθηκε το 1828 και απεικονίζει τον Μεφιστοφελή να πετά επάνω από τη Βιτεμβέργη.]] Ο Μεφιστοφελής (), γνωστός και ως Μεφίστο (), είναι δαίμονας που συναντάται στη γερμανική λαϊκή παράδοση. Εμφανίστηκε, αρχικά, στη λογοτεχνία ως δαίμονας στο θρύλο του Φάουστ και έκτοτε εμφανίζεται σε διάφορα έργα ως χαρακτήρας.

Στην τραγωδία ''Φάουστ'' του Γκαίτε, ο Μεφιστοφελής είναι ο διάβολος, στον οποίο ο Γιόχαν Φάουστ παραχωρεί τη ψυχή του σε αντάλλαγμα της βοήθειάς του προκειμένου να ξανάβρει τη νεότητά του. Η καταγωγή του ονόματος αυτού παραμένει αμφίβολη. Κατά τον Σραίερ το όνομα αυτό παράγεται από τις εβραϊκές λέξεις ''Μεφίζ'' (= καταστροφέας) + ''τοφέλ'' (= ψεύτης). Η ετυμολογία αυτή ενισχύεται και εκ του ότι όλα σχεδόν τα ονόματα των δαιμόνων στα βιβλία Μαγείας του 16ου αιώνα είναι εβραϊκής καταγωγής.

Ο Μεφιστοφελής του Γκαίτε παριστάνεται όχι βεβαίως με τις γνώριμες κλασικές ειδεχθείς και αποκρουστικές μορφές του δαίμονα. Διατηρεί όμως κάποιες από τις παραδοσιακές του ιδιότητες. Κατά την παλαιά γερμανική παράδοση φέρεται ενδεδυμένος ως ευπατρίδης, με κόκκινη ενδυμασία, με φτερό πετεινού στο καπέλο του και με μικρό αιχμηρό ξίφος (ξιφίδιο). Επίσης παριστάνεται ως χωλός (να κουτσαίνει) ως ένδειξη της εξ ουρανού πτώσης του. Παρέχεται από τη Wikipedia