Παναγιώτης Πανάς

Ο Παναγιώτης Χαραλάμπους Πανάς (1832-1896) υπήρξε δημοσιογράφος, εκδότης εφημερίδων, και ποιητής. Γεννήθηκε στο χωριό Σπαρτιά της Κεφαλονιάς το 1832.
Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια αλλά και οικογένεια αγωνιστών του 1821

Ήταν μαθητής του εγελιανού φιλοσόφου Ιωάννη Μενάγια και του συγγραφέα-γυμνασιάρχη του λυκείου Αργοστολίου Θεοδώρου Καρούσου. Γενικά οι τυπικές σπουδές του δε διήρκεσαν πολύ και οι γνώσεις προέκυψαν μάλλον από προσωπικό ενδιαφέρον και φιλομάθεια. Γνώριζε άριστα Ιταλικά, Γαλλικά, Αγγλικά. Έζησε σε νεαρή ηλικία το κλίμα του φιλελεύθερου ριζοσπαστικού κινήματος για την απελευθέρωση των Επτανήσων από τους Άγγλους και εντάχτηκε νωρίς στην πιο προοδευτική του πτέρυγα. Καταδιώχθηκε άγρια απο την Αγγλική διοικηση για τις ιδέες του.
Λόγιος, μαχητικός δημοσιογράφος, στέλεχος του ριζοσπαστικού κόμματος της Κεφαλονιάς φυλακίστηκε και εξορίστηκε στη Ρουμανία λόγω της δραστηριότητάς του. Το 1855 εξέδωσε την εφημερίδα ''Κεραυνός''. Οι αντιδράσεις στις πολιτικές απόψεις που εξέφρασε ήταν αρνητικές, η εφημερίδα έκλεισε και ο Πανάς ταξίδεψε στην Ιταλία, την Πόλη, τη Μικρά Ασία και την Αθήνα. Επιστρέφοντας στην Κεφαλονιά (1857) εντάχτηκε στην αριστερή τάση του ριζοσπαστικού κόμματος, που επιδίωκε κοινωνική μεταρρύθμιση παράλληλα με την Ένωση της Επτανήσου στο ελεύθερο ελληνικό κράτος. Αποτέλεσμα της προηγούμενης πολιτικής του προσχώρησης ήταν η δίωξή του από την Υψηλή Αστυνομία και η σύγκρουσή του με τους ενωτικούς ριζοσπάστες.


Το 1858 επανακυκλοφόρησε τον ''Κεραυνό'' και συνεργάστηκε με την εφημερίδα του Ιωσήφ Μομφερράτου ''Αναγέννησις'', όπου δημοσίευσε μετάφραση του έργου του Ματσίνι ''Περί καθηκόντων''.
Το 1860 ταξίδεψε στην Αθήνα, από όπου απελάθηκε τον ίδιο χρόνο λόγω της επίθεσής του κατά του Όθωνα μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας ''Φως''.
Γύρισε στην Κεφαλονιά και εξέδωσε τις εφημερίδες ''Αλήθεια'' και ''Διογένης'' ενώ συστηματοποίησε τη μεταφραστική του δραστηριότητα. Το 1862 δημοσίευσε μια έμμετρη μετάφραση των ποιημάτων του Όσσιαν Δαρτούλα και Λάτμος. Έθεσε υποψηφιότητα στις βουλευτικές εκλογές του 1865, απέτυχε και έφυγε στην Αλεξάνδρεια. Άρθρα του δημοσιεύτηκαν στην Αίγυπτο, τη Ρουμανία και την Αθήνα.
Την περίοδο 1868-1880 έμεινε στη Ρουμανία, διατηρώντας πάντα επαφή με την Ελλάδα. Στη Ρουμανία έγινε στέλεχος στην εταιρεία της Δημοκρατικής Ανατολικής Ομοσπονδίας, που στόχευε σε συνασπισμό των βαλκανικών κρατών, ενώ το 1876 υπήρξε συνιδρυτής του αθηναϊκού συλλόγου «Ρήγας», που εκπροσώπησε τις ιδέες της παραπάνω εταιρείας στον ελλαδικό χώρο.
Τη δεκαετία του 1870 ίδρυσε τις εφημερίδες ''Εξέγερσις'', ''Εργάτη''ς και ''Κυκεών'', καθώς και τη σατιρική ''Σφήκα''. Το 1880 ο «Ρήγας» διαλύθηκε και ο Πανάς αποσύρθηκε, γράφοντας κυρίως λογοτεχνικά και δημοσιογραφικά άρθρα σε διάφορες εφημερίδες και περιοδικά. Συνήθως αρθρογραφούσε στην καθαρεύουσα, ενώ τη δημοτική χρησιμοποίησε σε άρθρα του στα σατιρικά περιοδικά ''Κώνωπας'', ''Σφήκα'', ''Κυκεώνας'' κ.α., τα οποία εξέδωσε ο ίδιος στην Κεφαλονιά.
Το 1896 επιχείρησε να εκδώσει μια Παγκόσμια Γεωγραφία χωρίς επιτυχία.
Ο Πανάς αυτοκτόνησε το 1896 στο «Ξενοδοχείο των Ξένων» στον Πειραιά, έχοντας αντιμετωπίσει οικονομικές δυσχέρειες και προβλήματα υγείας. Παρέχεται από τη Wikipedia