Θωμάς Παπαδοπεράκης

μικρογραφία|εναλλ.=|Θωμάς Παπαδοπεράκης, Σύνθεση, 1988 Ο Θωμάς Παπαδοπεράκης (1943 – 2002) ήταν Έλληνας ζωγράφος από τα Σπήλια Ηρακλείου Κρήτης. Ήταν αδελφός της διακεκριμένης γλύπτριας Ασπασίας Παπαδοπεράκη. Από νωρίς ήρθε σε επαφή με τη βυζαντινή ζωγραφική της Κρητικής Σχολής. Σπούδασε Χαρακτική, Ζωγραφική, Σκηνογραφία και Κεραμική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα, κοντά στους Γιώργο Μαυροΐδη, Κώστα Γραμματόπουλο, Βασίλη Βασιλειάδη και στην Εθνική Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών στο Παρίσι (1970 – 1975) με καθηγητή τον Γκουστάβ Σινγκέρ.

Κατά την επταετή διαμονή του στο Παρίσι συναναστρέφεται καλλιτεχνικά τον Γιάννη Τσαρούχη και ισχυρές προσωπικότητες από τον κύκλο της τέχνης, όπως την Iris Clert, τη Lila de Nobili, τον Αλέξανδρο Ιόλα, τον César, τον Tériade.

Βραβεύτηκε δυο φορές για τη ζωγραφική του με το Βραβείο «Νίκος Καζαντζάκης» στο Ηράκλειο, το 1988 και με το Βραβείο Κοινού στη Διεθνή Έκθεση Art Jonction, στις Κάννες, το 1995. Παρουσίασε τα έργα του σε δώδεκα ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στη Γαλλία και σε πολλές διεθνείς ομαδικές εκθέσεις. Έργα του βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη των Αθηνών και σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως η συλλογή του Élie de Rothschild στο Παρίσι.

Πέθανε το 2002. Παρά τον πρόωρο χαμό του, θεωρείται μια από τους πιο ιδιαίτερες και ενδιαφέρουσες μορφές της σύγχρονης ελληνικής ζωγραφικής. Ο Θωμάς Παπαδοπεράκης δεν έδινε στα έργα του τίτλους. Πρόσωπα, γυναικεία γυμνά και νεκρές φύσεις τα αποκαλούσε «συνθέσεις». Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό πολλών συνθέσεών του είναι η αίσθηση πως ο θεατής τις κοιτά πίσω από ένα θαμπό γυαλί.

Το 2012 τα αδέλφια του δώρισαν είκοσι πίνακές του στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης, όπου φιλοξενήθηκε αναδρομική έκθεση προς τιμήν του. Παρέχεται από τη Wikipedia