Γεώργιος Παπανδρέου

| εθνικότητα = Ελληνική | πολιτικό_κόμμα = Ένωσις Κέντρου (1961-1967), Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα (1958-1961), Ελληνικός Συναγερμός (1952-1953), Κόμμα Γεωργίου Παπανδρέου (1950-1952), Δημοκρατικόν Σοσιαλιστικόν Κόμμα (1945-1950), Δημοκρατικόν Κόμμα (1935-1936), Κόμμα Συντηρητικών Φιλελευθέρων (1924-1925) Κόμμα Φιλελευθέρων (1920-1924, 1928-1935, 1953-1958) | αξίωμα = Πρωθυπουργός του Βασιλείου της Ελλάδας | έναρξη = 18 Φεβρουαρίου 1964 | λήξη = 15 Ιουλίου 1965 | πρόεδρος = | αντιπρόεδρος = | πρωθυπουργός = | κυβερνήτης = | ηγέτης = | μονάρχης = Κωνσταντίνος Β΄
Παύλος Α' | προκάτοχος = Ιωάννης Παρασκευόπουλος | διάδοχος = | αξίωμα2 = | έναρξη2 = 8 Νοεμβρίου 1963 | λήξη2 = 30 Δεκεμβρίου 1963 | πρόεδρος2 = | αντιπρόεδρος2 = | πρωθυπουργός2 = | κυβερνήτης2 = | ηγέτης2 = | μονάρχης2 = Παύλος Α΄ | προκάτοχος2 = Στυλιανός Μαυρομιχάλης | διάδοχος2 = Ιωάννης Παρασκευόπουλος | αξίωμα3 = | έναρξη3 = 26 Απριλίου 1944 | λήξη3 = 3 Ιανουαρίου 1945 | πρόεδρος3 = | μαζίμε = | αντιπρόεδρος3 = | πρωθυπουργός3 = | κυβερνήτης3 = | ηγέτης3 = | μονάρχης3 = Γεώργιος Β΄ | προκάτοχος3 = Σοφοκλής Βενιζέλος | διάδοχος3 = Νικόλαος Πλαστήρας | αξίωμα4 = Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων | έναρξη4 = 18 Φεβρουαρίου 1964 | λήξη4 = 15 Ιουλίου 1965 | πρωθυπουργός4 = ''ο ίδιος'' | προκάτοχος4 = Γεώργιος Κουρμούλης | διάδοχος4 = Γεώργιος Νόβας | έναρξη5 = 8 Νοεμβρίου 1963 | λήξη5 = 30 Δεκεμβρίου 1963 | πρωθυπουργός5 = ''ο ίδιος'' | προκάτοχος5 = Ιωάννης Σόντης | διάδοχος5 = Γεώργιος Κουρμούλης | έναρξη6 = 1η Φεβρουαρίου 1951 | λήξη6 = 4 Ιουλίου 1951 | προκάτοχος6 = Νικόλαος Μπακόπουλος | διάδοχος6 = Νικόλαος Μπακόπουλος | πρωθυπουργός6 = Σοφοκλής Βενιζέλος | πρωθυπουργός7 = Ελευθέριος Βενιζέλος | έναρξη7 = 16 Ιανουαρίου 1933 | λήξη7 = 6 Μαρτίου 1933 | προκάτοχος7 = Δημήτριος Χατζίσκος | διάδοχος7 = | προκάτοχος8 = Κωνσταντίνος Γόντικας | διάδοχος8 = Περικλής Καραπάνος | έναρξη8 = 2 Ιανουαρίου 1930 | λήξη8 = 26 Μαΐου 1932 | πρωθυπουργός8 = Ελευθέριος Βενιζέλος | αξίωμα9 = Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης της Ελλάδας | έναρξη9 = 28 Αυγούστου 1950 | λήξη9 = 4 Ιουλίου 1951 | προκάτοχος9 = ''ο ίδιος'' | διάδοχος9 = Εμμανουήλ Τσουδερός | πρωθυπουργός9 = Σοφοκλής Βενιζέλος | έναρξη10 = 15 Απριλίου 1950 | λήξη10 = 21 Αυγούστου 1950 | προκάτοχος10 = Παναγιώτης Κανελλόπουλος | διάδοχος10 = ''ο ίδιος'' | πρωθυπουργός10 = Νικόλαος Πλαστήρας | έναρξη11 = 9 Ιανουαρίου 1923 | λήξη11 = 11 Ιανουαρίου 1924 | πρωθυπουργός11 = Στυλιανός Γονατάς | αξίωμα12 = Υπουργός Εσωτερικών | έναρξη12 = 15 Απριλίου 1950 | λήξη12 = 5 Ιουλίου 1950 | πρωθυπουργός12 = Σοφοκλής Βενιζέλος | αξίωμα13 = Υπουργός Εθνικής Οικονομίας | έναρξη13 = 24 Ιανουαρίου 1947 | λήξη13 = 29 Αυγούστου 1947 | πρωθυπουργός13 = Δημήτριος Μαξίμου | έναρξη14 = 15 Ιουνίου 1925 | λήξη14 = 26 Ιουνίου 1925 | πρωθυπουργός14 = Ανδρέας Μιχαλακόπουλος | αξίωμα15 = Υπουργός Συγκοινωνίας | έναρξη15 = 16 Ιανουαρίου 1933 | λήξη15 = 6 Μαρτίου 1933 | πρωθυπουργός15 = Ελευθέριος Βενιζέλος | παρατσούκλι = Γέρος της Δημοκρατίας | σύζυγος = Σοφία Μινέικο (1913-1926)
Κυβέλη Ανδριανού (1934-1968) | παιδιά = Ανδρέας Παπανδρέου,
Γιώργος Γ. Παπανδρέου | υπογραφή = 180px | ιστοσελίδα = [https://www.gpfoundation.gr/ Πνευματικό Ίδρυμα Γεωργίου Παπανδρέου] }} Ο Γεώργιος Παπανδρέου (Καλέντζι Αχαΐας, 13 Φεβρουαρίου 1888 - Αθήνα, 1 Νοεμβρίου 1968) ήταν Έλληνας νομικός και πολιτικός. Διατέλεσε τρεις φορές Πρωθυπουργός της Ελλάδας.

Σπούδασε Νομική και Πολιτικές Επιστήμες, αρχικά στην Αθήνα και ύστερα στο Βερολίνο, όπου και γνώρισε τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Έκτοτε αποτέλεσε στενό συνεργάτη του και θερμό υποστηρικτή του. Το 1921 επέζησε ύστερα από απόπειρα δολοφονίας φιλοβασιλικών. Το 1922 πρωτοστάτησε στο κίνημα Πλαστήρα-Γονατά, όντας πολιτικός σύμβουλος του κινήματος, το οποίο οδήγησε στη Δίκη των Εξι, στην κατάργηση της Μοναρχίας και στη σύσταση της Β΄ Ελληνικής Δημοκρατίας, ενώ υπηρέτησε και υπουργός της επαναστατικής κυβέρνησης. Το 1924, διορίσθηκε εκ νέου υπουργός στην κυβέρνηση Μιχαλακόπουλου.

Το 1925, μετά την επιβολή της δικτατορίας του Παγκάλου, εξορίστηκε. Μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας, υπηρέτησε ως υπουργός στις κυβερνήσεις Βενιζέλου την περίοδο 1930-1932. Μετά την επιβολή της Μεταξικής δικτατορίας, εξορίστηκε ξανά, στην Άνδρο και στα Κύθηρα.

Την περίοδο της κατοχής είχε αντιστασιακή δράση, με αποτέλεσμα τη σύλληψη του από τους Γερμανούς και τη φυλάκιση του στις Φυλακές Αβέρωφ. Το 1944 συντάχθηκε πλήρως με την Εξόριστη κυβέρνηση και αποτέλεσε τον κύριο διοργανωτή του συνεδρίου του Λιβάνου. Ύστερα εκτέλεσε χρέη μεταβατικού πρωθυπουργού στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας. Κατά την απελευθέρωση, εκφώνησε λόγο στην πλατεία συντάγματος στις 12 Οκτωβρίου 1944.

Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου, αποτέλεσε μέλος των κυβερνήσεων των κυβερνητικών δυνάμεων. Μετά τη λήξη του εμφυλίου, δημιούργησε το Κόμμα Γεωργίου Παπανδρέου, το οποίο συμμετείχε στις εκλογές του 1950 και 1951. Το 1952, συνεργάστηκε με το κόμμα του Αλέξανδρου Παπάγου, Ελληνικό Συναγερμό, από το οποίο αποχώρησε το 1953. Ύστερα, δημιούργησε την Ένωση Κέντρου, με την οποία εξελέγη πρωθυπουργός στις εκλογές του 1963 και του 1964.

Με την επιβολή της δικτατορίας των συνταγματαρχών, τέθηκε υπό κατ'οίκον περιορισμό. Ένα χρόνο μετά, το 1968, έβγαλε κρυφά διάγγελμα, στο οποίο φερόταν εναντίον της δικτατορίας. Πέθανε, την 1η Νοεμβρίου του ίδιου έτους. Παρέχεται από τη Wikipedia