Νικόλαος Πετιμεζάς

200px|thumb|right|Προτομή του Νικόλαου Πετιμεζά στα Καλάβρυτα

Ο Νικόλαος Πετιμεζάς (Σουδενά Καλαβρύτων, 1790 - Καλάβρυτα, 1865) ήταν στρατιωτικός, αγωνιστής του 1821, πολιτικός και αξιωματικός της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής.

Γεννήθηκε στα Σουδενά Καλαβρύτων και ήταν γιος του Αθανασίου, γόνου της ιστορικής οικογένειας των Πετιμεζάδων και αδελφός του Βασιλείου. Το 1804, μετά την δολοφονία του πατέρα του, κατέφυγε στη Ζάκυνθο και κατατάχθηκε στα αγγλικά τάγματα της Επτανήσου όπου διακρινόμενος έγινε αξιωματικός.

Όταν κηρύχθηκε η Επανάσταση του 1821 επέστρεψε στη Πελοπόννησο και μαζί με άλλους Πετμεζάδες μετείχε σε πολλές μάχες. Το 1826 με δύναμη 600 ανδρών κατέλαβε το Μέγα Σπήλαιο και απέκρουσε τις εφόδους του Ιμπραήμ. Στη συνέχεια διετέλεσε πληρεξούσιος της επαρχίας Καλαβρύτων και αργότερα μετά την απελευθέρωση εκλέχτηκε βουλευτής.

Όταν το 1833 συστάθηκε η Ελληνική Βασιλική Χωροφυλακή ήταν ένας από τους πρώτους δέκα Μοιράρχους του Σώματος. Απεβίωσε στα Καλάβρυτα το 1865. Παρέχεται από τη Wikipedia