Βλαδίμηρος Σολόβιεφ

μικρογραφία|261x261εσ|Βλαδίμηρος Σολόβιεφ, 1892 Ο Βλαδίμηρος Σολόβιεφ ή Σολόβιοφ (, 16 Ιανουαρίου 1853 - 31 Ιουλίου 1900) ήταν Ρώσος θεολόγος, φιλόσοφος, ποιητής, φυλλαδιογράφος και κριτικός λογοτεχνίας, ο οποίος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της Ρωσικής φιλοσοφίας και ποίησης κατά το τέλος του 19ου αιώνα και στην επερχόμενη πνευματική αναγέννηση στις αρχές του 20ου αιώνα.

Η θεμελιώδης ιδέα του Σολόβιεφ προέβλεπε έναν καθολικό Χριστιανισμό, ο οποίος παρέμεινε σταθερός σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Παρόλα αυτά, είναι δυνατόν να διακρίνουμε τρεις φάσεις ενασχόλησης με αυτήν την ιδέα. Η πρώτη ήταν η εξέλιξή του από τον κλασικό αγώνα του 19ου αιώνα μεταξύ πίστης και λογικής προς μια διακήρυξη της καθολικότητας του Χριστού ως Θεανθρώπου (μέχρι το 1882). Η δεύτερη φάση περιλάμβανε την ενασχόλησή του με τη χριστιανική πολιτική και την Καθολική Εκκλησία (1882–1894). Τέλος, η τρίτη φάση αφορούσε τη διατύπωση μιας ηθικής φιλοσοφίας, μέρος της οποίας ήταν ένα έντονο πάθος σε αντίθεση με τον Νίτσε (1894–1900). Η αμετακίνητη δέσμευση του Σολόβιεφ στην πιο βασική πίστη του Χριστιανισμού στον Χριστό, σε συνδυασμό με την βαθιά εμβάθυνση στη γερμανική φιλοσοφία, του επέτρεψε να διατυπώσει έναν καθολικό Χριστιανισμό που ήταν ιδιαίτερα σύγχρονος. Παρέχεται από τη Wikipedia