Ωμέγα

Το γράμμα ωμέγα (παλαιά ονομασία: ὦ μέγα‧ κεφαλαίο Ω, πεζό ω) είναι το εικοστό τέταρτο και τελευταίο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου. Στα νέα ελληνικά αναπαριστά τον φθόγγο / / (βλ. ΔΦΑ), π.χ. ''κώμα,'' όπως και το όμικρον. Στα αρχαία ελληνικά η προφορά του ήταν διαφορετική: αναπαριστούσε τον φθόγγο //, δηλ. προφερόταν σε διπλάσιο χρόνο, περίπου σαν διπλό όμικρον, γι' αυτό και ονομάζεται μακρό (ή μακρόχρονο) φωνήεν όπως και το ήτα.

Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία ω´=800. Την επόμενη αριθμητική αξία (στην κλίμακα των εκατοντάδων) την έχει το δίσιγμα ( Ϡ ϡ) ϡ´=900 και την προηγούμενη το ψ (700).

Στο λατινικό αλφάβητο αντιστοιχεί στο O o. Στο πρώιμο κυριλλικό αλφάβητο υιοθετήθηκε ως Ѡ, ѡ αλλά σταδιακά η χρήση του περιορίστηκε. Παρέχεται από τη Wikipedia