Μάρλον Μπράντο

Ο Μάρλον Μπράντο (αγγλικά: Marlon Brando, Jr., 3 Απριλίου 1924 - 1 Ιουλίου 2004) ήταν Αμερικανός ηθοποιός. Θεωρείται ως ο ηθοποιός που άλλαξε τον τρόπο ερμηνείας στον κινηματογράφο καθώς και ο πιο επιδραστικός και ταλαντούχος ηθοποιός στην ιστορία του σινεμά. Οι εξαιρετικές υποκριτικές του ικανότητες φάνηκαν σε ταινίες που σκηνοθέτησε ο Ελία Καζάν την δεκαετία του 1950, όπως το ''Λεωφορείον ο Πόθος'' και ''Το λιμάνι της αγωνίας''. Το δραματικό ύφος του ωραίου, ασυμβίβαστου και καταστρεπτικού ή αυτοκαταστροφικού νέου, που εισήγαγε ο Μπράντο, επηρέασε πολλούς σύγχρονούς του και μεταγενέστερους Αμερικανούς ηθοποιούς, όπως ο Τζέιμς Ντιν, ο Πωλ Νιούμαν, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο και ο Τζακ Νίκολσον. Ο Μπράντο ήταν άνθρωπος που δεν τον ενδιέφεραν ιδιαίτερα τα βραβεία ηθοποιίας (πολύ σπάνια παραβρίσκονταν ο ίδιος σε βράβευσή του, ενώ σε μία βράβευσή του στα βρετανικά βραβεία Bafta έστειλε την Άβα Γκάρντνερ να παραλάβει το βραβείο του), παραδέχθηκε από ένα σημείο και μετά ότι έκανε ταινίες μόνο για τα χρήματα ενώ ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τα δικαιώματα των αυτόχθονων κατοίκων (Ινδιάνων) και των Αφροαμερικανών των ΗΠΑ. Πολλοί διάσημοι ηθοποιοί όπως οι: Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, Κερκ Ντάγκλας, Τζακ Νίκολσον, Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Μάικλ Κέιν, Ντάστιν Χόφμαν, Άντονι Χόπκινς, Τζέρεμι Άιρονς, Αλέν Ντελόν, Ζεράρ Ντεπαρντιέ, Ιβ Μοντάν, Λεονάρντο Ντι Κάπριο κ.ά. όπως και πολλοί διάσημοι σκηνοθέτες όπως οι: Φράνσις Φορντ Κόπολα, Μάρτιν Σκορσέζε, Ελία Καζάν, Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, Μίκαελ Χάνεκε κ.ά. έχουν παραδεχθεί δημόσια ότι ο Μπράντο υπήρξε ο μεγαλύτερος ηθοποιός του κινηματογράφου.

Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον έχει κατατάξει τέταρτο στη λίστα με τους 25 μεγαλύτερους άνδρες σταρ όλων των εποχών.

Έχει βραβευτεί μεταξύ των άλλων με δύο (2) Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου για τις ερμηνείες του στις ταινίες ''Το λιμάνι της αγωνίας'' του σκηνοθέτη Ελία Καζάν (1955) και ''Ο νονός'' του σκηνοθέτη Φράνσις Φορντ Κόπολα(1973) (ένα Όσκαρ το οποίο αρνήθηκε να παραλάβει διαμαρτυρόμενος για τον τρόπο παρουσίασης των αυτόχθονων κατοίκων (Ινδιάνων) της Αμερικής από τις ταινίες του Χόλιγουντ και αυτή η ενέργειά του αποτελεί την πρώτη μεγάλη σύγκρουσή του με την κατεστημένη αντίληψη του Χόλυγουντ), ένα (1) βραβείο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών (1952) για την ερμηνεία του στην ταινία ''Βίβα Ζαπάτα!'' και τρία (3) διαδοχικά βρετανικά βραβεία Bafta (1953, 1954 και 1955). Η μη βράβευσή του το 1952 με βραβείο Όσκαρ Α' ανδρικού ρόλου για την εμβληματική του ερμηνεία-σταθμό στην ταινία ''Λεωφορείον ο πόθος'' -και ενώ το υπόλοιπο συμπρωταγωνιστικό του καστ είχε βραβευτεί για την ίδια ταινία- , αποτελεί την πιο "περίεργη" απόφαση όσον αφορά τις βραβεύσεις ηθοποιών στην ιστορία των Όσκαρ. Μια δεύτερη μεγάλη σύγκρουση με τους ισχυρούς του Χόλιγουντ θα γίνει μερικά χρόνια αργότερα από την πρώτη όταν ο Μπράντο θα μιλήσει για το εβραιοκρατούμενο Χόλιγουντ. Παρέχεται από τη Wikipedia