Ψηφιακότητα και ιστορική εκπαίδευση. Η αξιοποίηση των ψηφιακών τεχνολογιών στην ιστορική εκπαίδευση

• Κύριοι συγγραφείς: Ρεπούση, Μαρία, Μακαρατζής, Γεώργιος, Μαυρομμάτη, Μαρία, Repoussi, Maria, Makaratzis, Georgios, Mavrommati, Maria
• Μορφή: 1
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2023
• Θέματα: Διδακτική της Ιστορίας; Ιστορική Εκπαίδευση; Ψηφιακή ιστορική εκπαίδευση; Ιστορική σκέψη; Ψηφιακή πολιτειότητα; Κινητή ιστορία; Ψηφιακή χαρτογράφηση; Ψηφιακή παιχνιδοποίηση; Φιλμική ιστορία; Φορητός γραμματισμός; Ψηφιακή αφήγηση; Διδασκαλία και Μάθηση στην Ιστορία; Πληθοπορισμός; Διαμοιρασμένη αυθεντία; Ιστορία των πολιτών; Εκπαιδευτικό λογισμικό; Tεχνολογίες Συμμετοχικού Ιστού; Εθνικός Συσσωρευτής Εκπαιδευτικού Περιεχομένου «ΦΩΤΟΔΕΝΤΡΟ»; Μαθησιακά Αντικείμενα; Χωρική σκέψη; Εκπαίδευση από απόσταση; Didactics of History; History Education; Digital history education; Historical thinking; Digital citizenship; Mobile history; Digital mapping; Digital gamification; Film history; Mobile literacy; Digital storytelling; Teaching and Learning History; Crowdsourcing; Shared Authority; Citizen history; Educational software; Web 2.0 Technologies; Greek National Aggregator of Educational Content «Photodentro»; Learning Objects; Spatial thinking; Distance Education

Το σύγγραμμα επιδιώκει να αναδείξει τις προκλήσεις που προσφέρει η ψηφιακή συνθήκη στη διδασκαλία και στη μάθηση της ιστορίας. Μετά από ένα εισαγωγικό κεφάλαιο που αναφέρεται στις αναδιαμορφώσεις που επιφέρει η ψηφιακότητα στις ανθρωπιστικές επιστήμες, και ιδιαίτερα στις ιστορικές σπουδές και στην ιστοριογραφία, το σύγγραμμα επικεντρώνεται τόσο στη θεωρητική θεμελίωση της ψηφιακότητας στην ιστορική εκπαίδευση όσο και στις πρακτικές εφαρμογές της. Στο θεωρητικό επίπεδο, υποστηρίζεται η συνάρτηση της αξιοποίησης των ψηφιακών τεχνολογιών με τους σκοπούς, τα μαθησιακά αποτελέσματα και τις μεθοδολογίες των διδακτικών αντικειμένων. Επιπρόσθετα, η αναγκαιότητα της ένταξης της ψηφιακότητας στην ιστορική εκπαίδευση θεμελιώνεται αφενός στην επιστημολογία της διδακτικής της ιστορίας για τη διαμόρφωση και την ανάπτυξη της ιστορικής σκέψης και αφετέρου στη σύνδεσή της με την κριτική πολιτειότητα στον σύγχρονο ψηφιακό κόσμο. Ταυτόχρονα προβάλλονται οι μεγάλες προκλήσεις που ενέχει η ψηφιακότητα για το μάθημα της ιστορίας στο σχολείο, προκλήσεις οι οποίες συναρτώνται με την έννοια του ενεργητικού κοινού, του διαμερισμού της ιστορικής αυθεντίας, καθώς και της μείωσης των αποστάσεων ανάμεσα στον/στην παραγωγό και στον χρήστη/χρήστρια της ιστορίας. Το σύγγραμμα αποτελείται από 12 κεφάλαια. Όλα τα κεφάλαια έχουν εκτενή ελληνόγλωσση και ξενόγλωσση βιβλιογραφία και δραστηριότητες αξιολόγησης. Τα Kεφάλαια 3, 4, 5, 7 και 8 είναι αφιερωμένα στην αξιοποίηση των λογισμικών γενικής χρήσης και του Διαδικτύου αναφορικά με την αναζήτηση, αξιολόγηση, οργάνωση και χρήση των ιστορικών πληροφοριών και πηγών, στις τεχνολογίες συμμετοχικού ιστού στη συμβατική και εξ αποστάσεως ιστορική εκπαίδευση, στα λογισμικά ιστορίας ανά κατηγορία θεωρητικής τους βάσης, καθώς και στα αποθετήρια εκπαιδευτικού ιστορικού περιεχομένου, όπως είναι το Φωτόδενδρο. Τα Kεφάλαια 6, 9, 10, 11 και 12 «ρίχνουν φως» στις ψηφιακές προκλήσεις της ψηφιακής χαρτογράφησης, της ψηφιακής παιχνιδοποίησης, της φιλμικής ιστορίας, της κινητής ιστορίας και του φορητού γραμματισμού και, τέλος, της ψηφιακής αφήγησης, πάντα με αναφορά την ιστορική εκπαίδευση.