Μελέτη της επίδρασης των εκροών της μονάδας βιολογικού καθαρισμού της Πάτρας σε υδρόβιους οργανισμούς

• Κύριος συγγραφέας: Χαρμπή, Κασσιανή
• Άλλοι συγγραφείς: Νταϊλιάνης, Στέφανος
• Μορφή: Thesis
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2017
• Θέματα: Οικοτοξικολογία; Μονάδα βιολογικού καθαρισμού Πάτρας; Ecotoxicology; Wastewater treatment plant of Patras; Mytilus galloprovincialis; Sparus aurata; 628.168

Η παρούσα μελέτη στοχεύει στη διερεύνηση των τοξικών επιπτώσεων των χημικά χαρακτηρισμένων δειγμάτων αστικών λυμάτων (ανεπεξέργαστων και επεξεργασμένων) από τη Μονάδα Επεξεργασίας Υγρών Αποβλήτων (ΜΕΥΑ) της Πάτρας σε οργανισμούς των αλμυρών υδάτων. Για την επίτευξη αυτού του σκοπού, μετά τη χημική ανάλυση των δειγμάτων που έγινε αρχικά, πραγματοποιήθηκαν βιολογικές αναλύσεις και συγκεκριμένα έγινε εκτίμηση της αναστολής του ρυθμού ανάπτυξης της Dunaliella tertiolecta (24-96hIC50), της ακινητοποίησης της Artemia franciscana (24hLC50), της βιωσιμότητας στα αιμοκύτταρα μυδιών, καθώς και της αύξησης της λιπιδικής υπεροξείδωσης (δοκιμασία ουδέτερου ερυθρού-NRRT assay και εκτίμηση του περιεχομένου σε μαλονδιαλδεΰδη-MDA), αντίστοιχα, στις εισροές και στις εκροές της ΜΕΥΑ. Βρέθηκε τόσο αναστολή όσο και διέγερση της ανάπτυξης των φυκών, αντίστοιχα, σχεδόν παρόμοιες τιμές 24hLC50 στην Artemia sp., και σημαντικά χαμηλότερες τιμές NRRT και υψηλότερες τιμές MDA στα αιμοκύτταρα μυδιών που εκτέθηκαν σε εισροές. Επιπλέον, η εκτίμηση της εκκόλαψης, της θνησιμότητας των νεοεκκολαπτόμενων νυμφών (24-120hLC50) και των παραμορφώσεων της σπονδυλικής στήλης (spinal deformities/SD) στην τσιπούρα Sparus aurata παρουσίασε μικρές διακυμάνσεις με την πάροδο του χρόνου, με τις χαμηλότερες τιμές LC50 και SD50 (που αντιπροσωπεύουν τις σκελετικές παραμορφώσεις στο 50% των νυμφών) να παρατηρούνται σε νύμφες που εκτέθηκαν σε εισροές για 120 ώρες. Η ερμηνεία των δεδομένων (τόσο χημική όσο και βιολογική) αποκάλυψε ότι τα κρίσιμα τελικά σημεία, όπως οι τιμές NRRT50, 96hIC50Duna, 120hLC50Sparus και 120hSD50Sparus, τα οποία σχετίζονται σημαντικά με την απόδοση της ΜΕΥΑ στην αφαίρεση τοξικών παραμέτρων και επηρεάζονται περαιτέρω από την παρουσία κυρίαρχων ενώσεων, όπως το αρσενικό και το χρώμιο, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την εκτίμηση της τοξικότητας των υγρών αποβλήτων, και αποκαλύπτουν την ανάγκη βελτίωσης των παρόντων τεχνικών για την εξάλειψη των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των εκροών.