Μεταβολισμός λιπιδίων και πολυσακχαριτών στο μύκητα Mortierella isabellina
Στην παρούσα μεταπτυχιακή εργασία μελετήθηκε η ικανότητα του μύκητα Mortierella isabellina να συσσωρεύει αποθεματικά υλικά (λιπίδια, πολυσακχαρίτες) σε διάφορες συνθήκες καλλιέργειας, η ροή του άνθρακα κατά τις διεργασίες βιοσύνθεσης και αποδόμησης των πλούσιων σε ενέργεια αποθεματικών υλικών και τέ...
Κύριος συγγραφέας: | |
---|---|
Άλλοι συγγραφείς: | |
Μορφή: | Thesis |
Γλώσσα: | Greek |
Έκδοση: |
2018
|
Θέματα: | |
Διαθέσιμο Online: | http://hdl.handle.net/10889/11042 |
id |
nemertes-10889-11042 |
---|---|
record_format |
dspace |
institution |
UPatras |
collection |
Nemertes |
language |
Greek |
topic |
Μεταβολισμός Ελαιογόνοι μικροοργανισμοί Λιπίδια Πολυσακχαρίτες Γλυκόζη Γλυκερόλη Metabolism Oleaginous microorganisms Lipids Polysaccharide Glucose Glycerol 572.429 |
spellingShingle |
Μεταβολισμός Ελαιογόνοι μικροοργανισμοί Λιπίδια Πολυσακχαρίτες Γλυκόζη Γλυκερόλη Metabolism Oleaginous microorganisms Lipids Polysaccharide Glucose Glycerol 572.429 Ντούρου, Μαριάννα Μεταβολισμός λιπιδίων και πολυσακχαριτών στο μύκητα Mortierella isabellina |
description |
Στην παρούσα μεταπτυχιακή εργασία μελετήθηκε η ικανότητα του μύκητα Mortierella isabellina να συσσωρεύει αποθεματικά υλικά (λιπίδια, πολυσακχαρίτες) σε διάφορες συνθήκες καλλιέργειας, η ροή του άνθρακα κατά τις διεργασίες βιοσύνθεσης και αποδόμησης των πλούσιων σε ενέργεια αποθεματικών υλικών και τέλος, το φαινόμενο παρεμπόδισης από τη γλυκερόλη στον καταβολισμό της γλυκόζης και vice versa. Ο μύκητας καλλιεργούμενος σε θρεπτικό υλικό περιοριστικό ως προς άζωτο, με πηγή άνθρακα γλυκόζη 40 g/l, συσσώρευσε αποθεματικά λιπίδια σε ποσοστό 68,7% επί της ξηρής βιομάζας, τα οποία αποδομήθηκαν σε συνθήκες πενίας άνθρακα (L/x% = 50%). Η ενέργεια από την αποδόμησή τους διοχετεύθηκε προς κάλυψη των ενεργειακών αναγκών του μύκητα και η συγκέντρωση των πολυσακχαριτών ήταν 2,4 g/l. Όταν ο μύκητας καλλιεργήθηκε σε θρεπτικό υλικό διπλά περιοριστικό (ως προς άζωτο και μαγνήσιο), συσσώρευσε 72,6% αποθεματικά λιπίδια, ενώ η αποδόμησή τους ήταν περιορισμένη. Η συγκέντρωση των πολυσακχαριτών έφτασε τα 1,4 g/l. Στην πρώτη περίπτωση, όταν σε συνθήκες πενίας άνθρακα πραγματοποιήθηκε εμπλουτισμός του θρεπτικού υλικού με θειικό αμμώνιο, η αποδόμηση των λιπιδίων ήταν ραγδαία και η ενέργεια διοχετεύθηκε προς την παραγωγή νέας ελεύθερης λιπιδίων κυτταρικής μάζας, πλούσια σε πολυσακχαρίτες (3,3 g/l) και πρωτεΐνες. Καλλιέργεια του μύκητα σε θρεπτικό υλικό διπλά περιοριστικό, με πηγή άνθρακα και ενέργειας γλυκόζη 100 g/l σε φιάλες πραγματοποιήθηκε και η συσσώρευση των αποθεματικών λιπιδίων ήταν 71,1%, ενώ η συγκέντρωση των πολυσακχαριτών ήταν 2,9 g/l. Στη συνέχεια, πραγματοποιήθηκε καλλιέργεια σε κλειστό σύστημα σε βιοαντιδραστήρα εργαστηριακής κλίμακας και ο μύκητας συσσώρευσε λιπίδια σε ικανοποιητικό ποσοστό επί της ξηρής βιομάζας (64,1%), ωστόσο η παραγωγή βιομάζας ήταν περιορισμένη. Έτσι, η καλλιέργεια επαναλήφθηκε και στις 144 h το σύστημα άλλαξε σε καλλιέργεια ημι-συνεχούς λειτουργείας με ρυθμό αραίωσης D = 0,028 l/h. Σε αυτές τις συνθήκες ο μύκητας δε μπόρεσε να ανταπεξέλθει. Επιπλέον, λόγω της ανάδευσης, παρατηρήθηκε και σπάσιμο του μικκυλίου. Στη συνέχεια, ο M. isabellina καλλιεργήθηκε σε γλυκερόλη 50 g/l. Η βιομάζα έφτασε τα 5,5 g/l και η συσσώρευση των ενδοκυτταρικών λιπιδίων ήταν 39,5%. Έτσι πραγματοποιήθηκε συν-καλλιέργεια σε γλυκερόλη 50 g/l και γλυκόζη 30 g/l. Σε αυτή την περίπτωση παρατηρήθηκε μια χρονική καθυστέρηση στον καταβολισμό της γλυκόζης, ενώ αφομοίωση της γλυκερόλη δεν παρατηρήθηκε. Στη συνέχεια, ο μύκητας καλλιεργήθηκε σε τέσσερις συνδυασμούς γλυκερόλης/γλυκόζης, τέτοιοι ώστε συνολικά η αρχική συγκέντρωση στο μέσο καλλιέργειας να είναι 100 g/l πηγή άνθρακα. Σε όλες τις περιπτώσεις, παρουσία γλυκόζης δεν παρατηρήθηκε αφομοίωση της γλυκερόλης, ενώ επηρεάστηκε και ο καταβολισμός της γλυκόζης. Σε ορισμένες περιπτώσεις αυτή δεν αφομοιώθηκε πλήρως. Προκειμένου να εξεταστεί εάν υπάρχει κάποια τιμή γλυκερόλης που προκαλεί παρεμπόδιση στον καταβολισμό της γλυκόζης, πραγματοποιήθηκε νέο σετ συν-καλλιεργειών σε γλυκόζη 40 g/l και γλυκερόλη 20, 40, 60 και 80 g/l. Σε καμία περίπτωση δεν παρατηρήθηκε φαινόμενο διαύξησης του μύκητα, ενώ σε όλες τις περιπτώσεις η γλυκόζη καταναλώθηκε πλήρως, ωστόσο χρονικά καθυστερημένα συγκριτικά με μονο-καλλιέργεια σε γλυκόζη 40 g/l. Τέλος, μελετήθηκαν τα βιοχημικά γεγονότα της ροής του άνθρακα από το υπόστρωμα (γλυκόζη) προς βιοσύνθεση και αποδόμηση αποθεματικών υλικών. Σε συνθήκες ισόρροπης αύξησης, παρά την παρουσία αζώτου στο μέσο καλλιέργειας, πραγματοποιήθηκε διοχέτευση του άνθρακα προς βιοσύνθεση λιπιδίων και πολυσακχαριτών. Μεταβαίνοντας στην πρώιμη ελαιογόνο φάση αύξησης πραγματοποιήθηκε κυρίως βιοσύνθεση λιπιδίων, το ποσοστό των οποίων αυξήθηκε από 9,6 σε 32,7% επί της ξηρής βιομάζας. Η δραστικότητα της ATP:CL, ένζυμο που εμπλέκεται στη βιοσύνθεση λιπιδίων, ήταν υψηλή και της ICDH χαμηλή. Επιπλέον, η δραστικότητα της PFK, η οποία καταλύει τον καταβολισμό της γλυκόζης μέσω της γλυκολυτικής οδού ήταν υψηλή. Στην όψιμη ελαιογόνο φάση αύξησης, παρατηρήθηκε αλληλομετατροπή των ενδοκυτταρικών πολυσακχαριτών σε λιπίδια και σε συνδυασμό με τον καταβολισμό του υποστρώματος οδήγησαν σε μέγιστη συσσώρευση ενδοκυτταρικών λιπιδίων (L/x% = 68,7%). Η ICDH παρεμποδίστηκε, ως αποτέλεσμα της μειωμένης ενδοκυτταρικής συγκέντρωσης του AMP και η δραστικότητα της ATP:CL ήταν ψηλή, με αποτέλεσμα το κιτρικό που εκκρίνεται στο κυτταρόπλασμα να διασπαστεί προς ακετυλο-CoA και οξαλοξικό. Επιπλέον, οι δραστικότητες των PGM και FBP ήταν υψηλές, υποδεικνύοντας αποδόμηση και αναδιοργάνωση των πολυσακχαριτών. Κατά τη φάση αποδόμησης των λιπιδιακών αποθεμάτων, όταν αυτή σχετίζεται με ενεργειακή συντήρηση των κυττάρων, η δραστικότητα της FBP είναι αυξημένη, ενώ της UDPG χαμηλότερη, υποδεικνύοντας αναδιοργάνωση των συσσωρευμένων πολυσακχαριτών. Αντίθετα, στην περίπτωση που η αποδόμηση σχετίζεται με την παραγωγή νέας βιομάζας, παρατηρείται υψηλότερη συσσώρευση πολυσακχαριτών και πρωτεϊνών. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως σε όλες τις φάσεις ανιχνεύεται δραστικότητα της ACOX, υποδεικνύοντας συνεχή αναδιάταξη των λιπιδίων. Επίσης, οι υψηλές δραστικότητες των UDPG, PGM, TALDO, FBP, ένζυμα-κλειδιά στο μεταβολισμό των πολυσακχαριτών, δείχνουν συνεχή βιοσύνθεση, αποδόμηση και αναδιοργάνωση αυτών μέσου του κύκλου των φωσφοροπεντοζών και της γλυκονεογένεης. |
author2 |
Αγγελής, Γεώργιος |
author_facet |
Αγγελής, Γεώργιος Ντούρου, Μαριάννα |
format |
Thesis |
author |
Ντούρου, Μαριάννα |
author_sort |
Ντούρου, Μαριάννα |
title |
Μεταβολισμός λιπιδίων και πολυσακχαριτών στο μύκητα Mortierella isabellina |
title_short |
Μεταβολισμός λιπιδίων και πολυσακχαριτών στο μύκητα Mortierella isabellina |
title_full |
Μεταβολισμός λιπιδίων και πολυσακχαριτών στο μύκητα Mortierella isabellina |
title_fullStr |
Μεταβολισμός λιπιδίων και πολυσακχαριτών στο μύκητα Mortierella isabellina |
title_full_unstemmed |
Μεταβολισμός λιπιδίων και πολυσακχαριτών στο μύκητα Mortierella isabellina |
title_sort |
μεταβολισμός λιπιδίων και πολυσακχαριτών στο μύκητα mortierella isabellina |
publishDate |
2018 |
url |
http://hdl.handle.net/10889/11042 |
work_keys_str_mv |
AT ntouroumarianna metabolismoslipidiōnkaipolysakcharitōnstomykētamortierellaisabellina AT ntouroumarianna lipidandpolysaccharidemetabolisminthefungusmortierellaisabellina |
_version_ |
1771297290300948480 |
spelling |
nemertes-10889-110422022-09-05T20:16:16Z Μεταβολισμός λιπιδίων και πολυσακχαριτών στο μύκητα Mortierella isabellina Lipid and polysaccharide metabolism in the fungus Mortierella isabellina Ντούρου, Μαριάννα Αγγελής, Γεώργιος Γεωργίου, Χρήστος Παπανικολάου, Σεραφείμ Dourou, Marianna Μεταβολισμός Ελαιογόνοι μικροοργανισμοί Λιπίδια Πολυσακχαρίτες Γλυκόζη Γλυκερόλη Metabolism Oleaginous microorganisms Lipids Polysaccharide Glucose Glycerol 572.429 Στην παρούσα μεταπτυχιακή εργασία μελετήθηκε η ικανότητα του μύκητα Mortierella isabellina να συσσωρεύει αποθεματικά υλικά (λιπίδια, πολυσακχαρίτες) σε διάφορες συνθήκες καλλιέργειας, η ροή του άνθρακα κατά τις διεργασίες βιοσύνθεσης και αποδόμησης των πλούσιων σε ενέργεια αποθεματικών υλικών και τέλος, το φαινόμενο παρεμπόδισης από τη γλυκερόλη στον καταβολισμό της γλυκόζης και vice versa. Ο μύκητας καλλιεργούμενος σε θρεπτικό υλικό περιοριστικό ως προς άζωτο, με πηγή άνθρακα γλυκόζη 40 g/l, συσσώρευσε αποθεματικά λιπίδια σε ποσοστό 68,7% επί της ξηρής βιομάζας, τα οποία αποδομήθηκαν σε συνθήκες πενίας άνθρακα (L/x% = 50%). Η ενέργεια από την αποδόμησή τους διοχετεύθηκε προς κάλυψη των ενεργειακών αναγκών του μύκητα και η συγκέντρωση των πολυσακχαριτών ήταν 2,4 g/l. Όταν ο μύκητας καλλιεργήθηκε σε θρεπτικό υλικό διπλά περιοριστικό (ως προς άζωτο και μαγνήσιο), συσσώρευσε 72,6% αποθεματικά λιπίδια, ενώ η αποδόμησή τους ήταν περιορισμένη. Η συγκέντρωση των πολυσακχαριτών έφτασε τα 1,4 g/l. Στην πρώτη περίπτωση, όταν σε συνθήκες πενίας άνθρακα πραγματοποιήθηκε εμπλουτισμός του θρεπτικού υλικού με θειικό αμμώνιο, η αποδόμηση των λιπιδίων ήταν ραγδαία και η ενέργεια διοχετεύθηκε προς την παραγωγή νέας ελεύθερης λιπιδίων κυτταρικής μάζας, πλούσια σε πολυσακχαρίτες (3,3 g/l) και πρωτεΐνες. Καλλιέργεια του μύκητα σε θρεπτικό υλικό διπλά περιοριστικό, με πηγή άνθρακα και ενέργειας γλυκόζη 100 g/l σε φιάλες πραγματοποιήθηκε και η συσσώρευση των αποθεματικών λιπιδίων ήταν 71,1%, ενώ η συγκέντρωση των πολυσακχαριτών ήταν 2,9 g/l. Στη συνέχεια, πραγματοποιήθηκε καλλιέργεια σε κλειστό σύστημα σε βιοαντιδραστήρα εργαστηριακής κλίμακας και ο μύκητας συσσώρευσε λιπίδια σε ικανοποιητικό ποσοστό επί της ξηρής βιομάζας (64,1%), ωστόσο η παραγωγή βιομάζας ήταν περιορισμένη. Έτσι, η καλλιέργεια επαναλήφθηκε και στις 144 h το σύστημα άλλαξε σε καλλιέργεια ημι-συνεχούς λειτουργείας με ρυθμό αραίωσης D = 0,028 l/h. Σε αυτές τις συνθήκες ο μύκητας δε μπόρεσε να ανταπεξέλθει. Επιπλέον, λόγω της ανάδευσης, παρατηρήθηκε και σπάσιμο του μικκυλίου. Στη συνέχεια, ο M. isabellina καλλιεργήθηκε σε γλυκερόλη 50 g/l. Η βιομάζα έφτασε τα 5,5 g/l και η συσσώρευση των ενδοκυτταρικών λιπιδίων ήταν 39,5%. Έτσι πραγματοποιήθηκε συν-καλλιέργεια σε γλυκερόλη 50 g/l και γλυκόζη 30 g/l. Σε αυτή την περίπτωση παρατηρήθηκε μια χρονική καθυστέρηση στον καταβολισμό της γλυκόζης, ενώ αφομοίωση της γλυκερόλη δεν παρατηρήθηκε. Στη συνέχεια, ο μύκητας καλλιεργήθηκε σε τέσσερις συνδυασμούς γλυκερόλης/γλυκόζης, τέτοιοι ώστε συνολικά η αρχική συγκέντρωση στο μέσο καλλιέργειας να είναι 100 g/l πηγή άνθρακα. Σε όλες τις περιπτώσεις, παρουσία γλυκόζης δεν παρατηρήθηκε αφομοίωση της γλυκερόλης, ενώ επηρεάστηκε και ο καταβολισμός της γλυκόζης. Σε ορισμένες περιπτώσεις αυτή δεν αφομοιώθηκε πλήρως. Προκειμένου να εξεταστεί εάν υπάρχει κάποια τιμή γλυκερόλης που προκαλεί παρεμπόδιση στον καταβολισμό της γλυκόζης, πραγματοποιήθηκε νέο σετ συν-καλλιεργειών σε γλυκόζη 40 g/l και γλυκερόλη 20, 40, 60 και 80 g/l. Σε καμία περίπτωση δεν παρατηρήθηκε φαινόμενο διαύξησης του μύκητα, ενώ σε όλες τις περιπτώσεις η γλυκόζη καταναλώθηκε πλήρως, ωστόσο χρονικά καθυστερημένα συγκριτικά με μονο-καλλιέργεια σε γλυκόζη 40 g/l. Τέλος, μελετήθηκαν τα βιοχημικά γεγονότα της ροής του άνθρακα από το υπόστρωμα (γλυκόζη) προς βιοσύνθεση και αποδόμηση αποθεματικών υλικών. Σε συνθήκες ισόρροπης αύξησης, παρά την παρουσία αζώτου στο μέσο καλλιέργειας, πραγματοποιήθηκε διοχέτευση του άνθρακα προς βιοσύνθεση λιπιδίων και πολυσακχαριτών. Μεταβαίνοντας στην πρώιμη ελαιογόνο φάση αύξησης πραγματοποιήθηκε κυρίως βιοσύνθεση λιπιδίων, το ποσοστό των οποίων αυξήθηκε από 9,6 σε 32,7% επί της ξηρής βιομάζας. Η δραστικότητα της ATP:CL, ένζυμο που εμπλέκεται στη βιοσύνθεση λιπιδίων, ήταν υψηλή και της ICDH χαμηλή. Επιπλέον, η δραστικότητα της PFK, η οποία καταλύει τον καταβολισμό της γλυκόζης μέσω της γλυκολυτικής οδού ήταν υψηλή. Στην όψιμη ελαιογόνο φάση αύξησης, παρατηρήθηκε αλληλομετατροπή των ενδοκυτταρικών πολυσακχαριτών σε λιπίδια και σε συνδυασμό με τον καταβολισμό του υποστρώματος οδήγησαν σε μέγιστη συσσώρευση ενδοκυτταρικών λιπιδίων (L/x% = 68,7%). Η ICDH παρεμποδίστηκε, ως αποτέλεσμα της μειωμένης ενδοκυτταρικής συγκέντρωσης του AMP και η δραστικότητα της ATP:CL ήταν ψηλή, με αποτέλεσμα το κιτρικό που εκκρίνεται στο κυτταρόπλασμα να διασπαστεί προς ακετυλο-CoA και οξαλοξικό. Επιπλέον, οι δραστικότητες των PGM και FBP ήταν υψηλές, υποδεικνύοντας αποδόμηση και αναδιοργάνωση των πολυσακχαριτών. Κατά τη φάση αποδόμησης των λιπιδιακών αποθεμάτων, όταν αυτή σχετίζεται με ενεργειακή συντήρηση των κυττάρων, η δραστικότητα της FBP είναι αυξημένη, ενώ της UDPG χαμηλότερη, υποδεικνύοντας αναδιοργάνωση των συσσωρευμένων πολυσακχαριτών. Αντίθετα, στην περίπτωση που η αποδόμηση σχετίζεται με την παραγωγή νέας βιομάζας, παρατηρείται υψηλότερη συσσώρευση πολυσακχαριτών και πρωτεϊνών. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως σε όλες τις φάσεις ανιχνεύεται δραστικότητα της ACOX, υποδεικνύοντας συνεχή αναδιάταξη των λιπιδίων. Επίσης, οι υψηλές δραστικότητες των UDPG, PGM, TALDO, FBP, ένζυμα-κλειδιά στο μεταβολισμό των πολυσακχαριτών, δείχνουν συνεχή βιοσύνθεση, αποδόμηση και αναδιοργάνωση αυτών μέσου του κύκλου των φωσφοροπεντοζών και της γλυκονεογένεης. In this thesis, the ability of the oleaginous fungus Mortierella isabellina to accumulate reserved materials (lipids, polysaccharide), when cultivated under different growth conditions, was investigated. In addition, the carbon flow during biosynthesis and degradation processes of these storage materials was clarified. Last but not least, M. isabellina was cultivated on mixtures of glycerol and glucose, in order to investigate catabolite repression of glucose by the presence of glycerol and vice versa. When M. isabellina was cultivated on nitrogen-limited conditions, on glucose 40 g/l, lipid accumulation was 68.7% w/w in dry cell mass and after glucose exhaustion lipid degradation was observed (L/x% = 50%). The energy then was channeled towards maintenance purposes and polysaccharide concentration was 2.4 g/l. When the fungus was cultured on a growth medium, in which both nitrogen and magnesium were the limiting growth factors, reserve lipid accumulation was 72.6% w/w in dry cell mass, while after glucose depletion lipid degradation was limited. Polysaccharide concentration reached the rate of 1.4 g/l. In the first case, after the depletion of the extracellular carbon source, enrichment of the culture medium with ammonium sulfate was conducted and lipid degradation was rapid. In this case, the carbon was channeled towards the production of new lipid-free cell mass, rich in polysaccharides (3.3 g/l) and proteins. The fungus was also cultivated on double-limited culture medium, on glucose 100 g/l in flasks and lipid accumulation was 71.1% w/w in dry cell mass, while the polysaccharide concentration was 2.9 g/l. Thereafter, batch culture in a laboratory scale bioreactor was conducted and lipid accumulation was satisfactory (64.1%), but the cell mass production was limited. Thus, the fermentation was repeated and at t = 144 h the system was changed to a fed-batch culture. The dilution rate was D = 0.028 l/h. Under these culture conditions the growth was limited. Furthermore, the agitation rate resulted in the break-up of mycelia. M. isabellina was cultivated on glycerol 50 g/l and its growth was limited, since the cell mass production was only 5.5 g/l and lipid accumulation was 39.5% w/w in the dry cell mass. Therefore, cultivation on mixture of glycerol 50 g/l and glucose 30 g/l was conducted. In this case, a delay in the catabolism of glucose was observed, while glycerol was not consumed from the culture medium. Then, co-fermentations of four combinations on glycerol/glucose were conducted, so as the initial concentration of the carbon source in the culture medium to be 100 g/l. In all cases, the presence of glucose provoked glycerol inhibition, and at the same time glucose catabolism was negatively influenced. In some cases, thoroughgoing glucose consumption was not observed. In order to determine whether any rate of glycerol concentration causes inhibition on the catabolism of glucose, a new set of co-fermentation on glucose 40 g/l and glycerol at different concentration was conducted (i.e. 20, 40, 60 and 80 g/l). Phenomenon of diauxic growth was not observed, whereas in all cases glucose was completely consumed, although time-delayed when compared with cultivation in which glucose (40 g/l) was the sole carbon source. Finally, detailed biochemical analyses and monitoring of key-enzymes involved in carbon metabolism were performed in M. isabellina. During the balanced growth phase, despite the fact that nitrogen depletion was not observed, the carbon source (glucose) was channeled to lipid accumulation, but also to polysaccharide biosynthesis. During the transition from the balanced to the early oleaginous phase, an increase of lipid accumulation took place, as L/x% in dry cell mass increased from 9.6 to 32.7%. The activity of ATP:CL, enzyme involved in the lipid biosynthesis, was high and ICDH was low. Moreover, the activity of PFK, which involves in glucose catabolism through the glycolytic pathway, was high, indicating a high rate of the substrate catabolism. In the late oleaginous phase, degradation of intracellular polysaccharides was observed and together with the substrate catabolism, carbon was channeled towards maximum lipid accumulation in dry cell mass (L/x% = 68.7%). ICDH was inhibited, as a result of the reduction of the intracellular concentration of AMP. In addition, the activity of ATP:CL was high. Moreover, the activities of PGM and FBP were high, indicating degradation and reconstruction of polysaccharides, respectively. During the lipid degradation phase for maintenance purpose, the enzymatic activity of FBP was increased, while that of UDPG was lower. The opposite pattern was observed when lipid degradation phase was associated with the production of new lipid-free cell mass. Worthy of notice is that during all growth phases activity of ACOX was detected, indicating that lipid remodeling is a continuous process. Also, the high enzymatic activities of UDPG, PGM, TALDO and FBP, key-enzymes in polysaccharide metabolism, demonstrate polysaccharide biosynthesis, degradation and reconstruction through the pentose phosphate pathway and gluconeogenesis. 2018-02-15T10:49:30Z 2018-02-15T10:49:30Z 2017-02-16 Thesis http://hdl.handle.net/10889/11042 gr 12 application/pdf |