| Περίληψη: | Τα τελευταία χρόνια οι περισσότεροι φορείς πολιτισμού, με τους αρχαιολογικούς χώρους και τα μουσειακά ιδρύματα να κατέχουν πρωτεύοντα ρόλο, επιδιώκουν να επαναπροσδιορίσουν και να αποκτήσουν μια νέα εκπαιδευτική διάσταση προκειμένου να προσελκύσουν το ευρύ, αλλά ιδιαίτερα το μαθητικό κοινό (Κόνσολα, 2011, Merriman, 1999). Η τάση αυτή αποσκοπεί στο να αποτελέσουν τα μουσεία, οι αρχαιολογικοί χώροι και τα μνημεία, οι βιβλιοθήκες, οι εκθεσιακές συλλογές, οι πινακοθήκες και γενικότερα οι χώροι με πολιτισμικό περιεχόμενο και ενδιαφέρον, ένα εναλλακτικό περιβάλλον μάθησης που θα παρέχει ένα ερέθισμα για την συνεχή καλλιέργεια του ατόμου.
Οι έννοιες «εκπαίδευση» και «πολιτισμός» συνυπάρχουν και αλληλεπιδρούν διαρκώς στο πέρασμα του χρόνου. Έμφαση στον πολιτισμό μέσω της εκπαίδευσης σημαίνει διάπλαση πολιτών που θα μπορούν να αντιλαμβάνονται και να διαχειρίζονται σωστά τον πολιτισμικό πλούτο της πατρίδας τους και θα αποτελούν τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον (Μουσουλή & Κανάρη, 2005). Ανάλογα, η μαθησιακή διαδικασία που πραγματοποιείται σε χώρους πολιτισμικής αναφοράς και μνήμης, μέσα από την ενσωμάτωση ψυχαγωγικών στοιχείων και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών που διαθέτει, επεκτείνεται έξω από τα όρια της τυπικής διδασκαλίας που συντελείται στο σχολείο και αποσκοπεί στην δημιουργία μιας κοινωνίας κριτικά σκεπτόμενων πολιτών (Σκανδάλη, 2010).
Η παρούσα διπλωματική εργασία ερευνά τις εκπαιδευτικές προσεγγίσεις που πραγματοποιούνται σε χώρους πολιτισμικού και ιστορικού ενδιαφέροντος του νομού Αιτωλοακαρνανίας και επικεντρώνεται σε αυτές των σχολείων της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του δήμου Αγρινίου. Η εργασία απαρτίζεται από δύο ενότητες. Η πρώτη ενότητα αποτελεί το θεωρητικό πλαίσιο της έρευνας όπου γίνεται αναφορά στα χαρακτηριστικά της μάθησης που πραγματοποιείται σε χώρους πολιτισμικής αναφοράς και στον τρόπο με τον οποίο τόσο οι πολιτισμικοί όσο και οι εκπαιδευτικοί φορείς συμμετέχουν σε αυτού του είδους την μαθησιακή διαδικασία μέσα στην πορεία του χρόνου. Η δεύτερη ενότητα περιλαμβάνει το ερευνητικό κομμάτι της εργασίας το οποίο μετά από την παράθεση μιας σύντομης αναδρομής όσον αφορά το ιστορικό περίγραμμα του νομού Αιτωλοακαρνανίας, παρουσιάζει τις εκπαιδευτικές δράσεις που υλοποιούνται και προσφέρονται από πολιτισμικούς φορείς του νομού καθώς και εκείνες που πραγματοποιούνται από τα δημοτικά σχολεία του δήμου Αγρινίου από το παρελθόν έως σήμερα. Με την διερεύνηση αρχειακού υλικού δημοτικών σχολείων, την διεξαγωγή ποιοτικής και ποσοτικής έρευνας συλλέχθηκαν και αναλύθηκαν σε βάθος τα στοιχεία που αφορούν την πορεία και τα χαρακτηριστικά των δραστηριοτήτων αυτών μέσα στον χρόνο με απώτερο σκοπό να απαντηθούν τα ερευνητικά ερωτήματα που αποτέλεσαν τον πυλώνα της έρευνας. Την κατακλείδα της παρούσας εργασίας αποτελεί η ερμηνεία των αποτελεσμάτων και η διατύπωση των συμπερασμάτων που προέκυψαν. Τα τελευταία συγκλίνουν στο γεγονός ότι οι νομοθετικές ρυθμίσεις που διέπουν το εκάστοτε εκπαιδευτικό σύστημα επηρεάζουν και καθορίζουν την ένταξη της πολιτισμικής συνιστώσας στη σχολική πραγματικότητα, καθώς και το ότι παρά την πρόοδο που έχει σημειωθεί τα τελευταία έτη, όσον αφορά την υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων από χώρους πολιτισμικού και ιστορικού ενδιαφέροντος στον νομό Αιτωλοακαρνανίας, υπάρχει επιθυμία και πρόθεση, τόσο από τους πολιτισμικούς όσο και από τους εκπαιδευτικούς φορείς για περεταίρω δραστηριοποίηση.
|
|---|
