| Περίληψη: | Οι αιμοσφαιρινοπάθειες αποτελούν κοινές μονογονιδιακές κληρονομικές ασθένειες που χαρακτηρίζονται από ανωμαλίες είτε στη δομή, είτε στη σύνθεση μιας εκ των δύο υπομονάδων της σφαιρίνης. Αποτελούν ένα παγκόσμιο πρόβλημα υγείας με περιορισμένη θεραπευτική προσέγγιση έως και σήμερα. Μια από τις θεραπευτικές προσεγγίσεις που χρησιμοποιείται είναι η επαναγωγή των γ-σφαιρινών με στόχο την αύξηση των επιπέδων της εμβρυϊκής αιμοσφαιρίνης.
Η υδροξυουρία (HU) είναι μια φαρμακευτική δραστική ένωση, εγκεκριμένη από τον FDA, με κύρια δράση την επαναγωγή της εμβρυϊκής αιμοσφαιρίνης σε ασθενείς με δρεπανοκυτταρική αναιμία. Πολλαπλές ερευνητικές μελέτες έχουν διεξαχθεί ως προς την χρήση της HU και σε άλλους τύπους αιμοσφαιρινοπάθειας και έχουν δείξει ότι η απόκριση των ασθενών στη θεραπεία ποικίλλει. Για το λόγο αυτό, πολλαπλές ερευνητικές μελέτες πραγματοποιούνται σε μεταγραφικούς παράγοντες όπου συμμετέχουν στη ρύθμιση της εμβρυϊκής αιμοσφαιρίνης.
Οι Klfs είναι μια οικογένεια μεταγραφικών παραγόντων τύπου Kruppel και μεσολαβούν στην ενεργοποίηση της έκφρασης των γονιδιακών συμπλεγμάτων των σφαιρινών κατά τα στάδια ανάπτυξης.
Η παρούσα εργασία στοχεύει στη μελέτη των μονονουκλεοτιδικών πολυμορφισμών rs2242189 (T>C) και rs980112 (C>T) που εδράζονται στα γονίδια Klf3 και Klf10, αντίστοιχα. Συγκεκριμένα, μελετήθηκε η πιθανή συσχέτιση τους με την απόκριση των διπλά ετερόζυγων ασθενών (70 δείγματα για τον rs2242189 και 82 για rs980112) για δρεπανοκυτταρική αναιμία και β-θαλασσαιμία, στη θεραπευτική αγωγή με HU. Χρησιμοποιήθηκαν δύο ομάδες ασθενών: 1) Ασθενείς που είναι επιδεκτικοί στην θεραπεία με HU 2) ασθενείς ανεπίδεκτοι στη θεραπεία με HU. Η κατηγοριοποίηση των επιδεκτικών ή μη στην HU έγινε με τη χρήση των κριτηρίων Επιδεκτικότητας >20% και Τριπλασιασμού.
Η ενίσχυση των αλληλουχιών-στόχων πραγματοποιήθηκε με την τεχνική της PCR. Οι γονότυποι των πολυμορφισμών rs2242189 και rs980112 αναλύθηκαν με τις μεθόδους RFLP και αλληλούχισης κατά Sanger, εξετάζοντας τις συχνότητες αλληλομόρφων και γονοτύπων των υπό μελέτη πολυμορφισμών.
Τα αποτελέσματα της στατιστικής ανάλυσης δεν εμφάνισαν στατιστικώς σημαντική σχέση των υπό μελέτη πολυμορφισμών με την απόκριση στην HU, στις συγκεκριμένες ομάδες ασθενών, με βάση το κριτήριο x2.
|
|---|
