| Περίληψη: | Τα ροδάκινα (Prunus persica L.) έχουν μεγάλη θρεπτική και οικονομική αξία και καλλιεργούνται παγκοσμίως, ιδιαίτερα σε χώρες με μεσογειακή διατροφή. Εκτός από τα φρέσκα φρούτα, οι βιομηχανίες μετατρέπουν τα ροδάκινα σε προϊόντα που αποτελούνται μόνο από τη σάρκα και όχι το φλοιό ή τον πυρήνα. Αυτά τα υποπροϊόντα περιέχουν υψηλά επίπεδα φυτοχημικών με βιολογικές δραστικότητες που θα μπορούσαν να συμβάλλουν σε πολλές εφαρμογές σε τρόφιμα, καλλυντικά και φαρμακευτικά προϊόντα. Στην παρούσα Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία, μελετήθηκε το φαινολικό περιεχόμενο σε δείγμα υποπροϊόντος επεξεργασίας ροδάκινων. Αρχικά, το φαινολικό περιεχόμενο παρελήφθη από το δείγμα με εκχυλίσεις υψηλών ενεργειών και πιο συγκεκριμένα, με εκχύλιση με υπερήχους (Ultrasound-Assisted Extraction, UAE) και με μικροκύματα (Microwave-Assisted extraction, MAE). Η ανάκτηση του φαινολικού περιεχομένου βελτιστοποιήθηκε με την εφαρμογή του Πειραματικού Σχεδιασμού (Design of Experiment, DOE). Στα βέλτιστα εκχυλίσματα προσδιορίστηκε η συγκέντρωση των φαινολικών ενώσεων και εκτιμήθηκε η αντιριζική και αναγωγική / αντιοξειδωτική δράση με τις μεθόδους προσδιορισμού Folin-Ciocalteu, ABTS●+ και FRAP, αντίστοιχα. Παράλληλα, έγινε σύγκριση των δύο μεθόδων εκχύλισης, ως προς την απόδοση στην εκχύλιση φαινολικών συστατικών. Τέλος, πραγματοποιήθηκε HPLC–ESI–MS2 ανάλυση για τον ποσοτικό προσδιορισμό των δύο κύριων φαινολικών ενώσεων που προσδιορίστηκαν στα εκχυλίσματα ροδάκινου, του χλωρογενικού οξέος και της ναρινγενίνης.
|
|---|
