Σύνθεση και μελέτη υβριδικών πεπτιδίων υδρολυμάτων πρωτεϊνών με φυσικά αντιοξειδωτικά μόρια στη δομή τους

Η παρούσα ΜΔΕ αφορά στη σύνθεση και μελέτη υβριδικών πεπτιδικών μορίων, προερχόμενα από το καλαμπόκι, με φυσικά αντιοξειδωτικά μόρια στη δομή τους. Το καλαμπόκι αποτελεί το περισσότερο εκτεταμένα καλλιεργούμενο σιτηρό στον πλανήτη και η διατροφική του αξία επιβεβαιώνεται με μια πληθώρα μελετών. Τα β...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Γερασιμάτου, Βασιλική
Άλλοι συγγραφείς: Μαγκαφά, Βασιλική
Μορφή: Thesis
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2021
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://hdl.handle.net/10889/14555
Περιγραφή
Περίληψη:Η παρούσα ΜΔΕ αφορά στη σύνθεση και μελέτη υβριδικών πεπτιδικών μορίων, προερχόμενα από το καλαμπόκι, με φυσικά αντιοξειδωτικά μόρια στη δομή τους. Το καλαμπόκι αποτελεί το περισσότερο εκτεταμένα καλλιεργούμενο σιτηρό στον πλανήτη και η διατροφική του αξία επιβεβαιώνεται με μια πληθώρα μελετών. Τα βιοδραστικά πεπτίδια (τα πεπτίδια δηλαδή που παρουσιάζουν κάποιου είδους βιολογική δράση προς όφελος ενός οργανισμού) που έχουν απομονωθεί από το καλαμπόκι παρουσιάζουν πολυάριθμες βιολογικές δράσεις, όπως αντιϋπερτασικές, αντιμικροβιακές και αντιοξειδωτικές. Μία πρόσφατη μελέτη απομόνωσε με ενζυμική υδρόλυση ένα νέο βιοδραστικό πεπτίδιο του καλαμποκιού με της εξής αλληλουχία: 1Cys-2Ser-3Gln-4Ala-5Pro-6Leu-7Ala-OH. Η ανά χείρας διπλωματική εργασία έχει ως βάση το εν λόγω πεπτίδιο. Το πεπτίδιο αυτό, καθώς και επτά συνθετικά ανάλογά του, συντέθηκαν σε στερεή φάση, με τη χρήση 2-chlorotrityl chloride ρητίνης, με στόχο την αξιολόγηση της αντιοξειδωτικής τους ικανότητας. Τα τροποποιημένα ανάλογα είναι τα εξής: Fmoc-1Cys-2Ser-3Gln-4Ala-5Pro-6Leu-7Ala-OH, trans-cinnamoyl-1Cys-2Ser-3Gln-4Ala-5Pro-6Leu-7Ala-OH, palmitoyl-1Cys-2Ser-3Gln-4Ala-5Pro-6Leu-7Ala-OH, 1β-Ala-2His-3Cys-4Ser-5Gln-6Ala-7Pro-8Leu-9Ala-OH, coumaroyl-1Cys-2Ser-3Gln-4Ala-5Pro-6Leu-7Ala-OH, thiosalicyloyl-1Cys-2Ser-3Gln-4Ala-5Pro-6Leu-7Ala-OH και 1Cys-2Ser-3Trp-4Ala-5Pro-6Leu-7Ala-OH. Μετά τη σύνθεσή τους, τα πεπτίδια υποβλήθηκαν σε καθαρισμό μέσω χρωματογραφίας μοριακής διήθησης, αναλύθηκαν με RP-HPLC και ταυτοποιήθηκαν μέσω LC-MS. Ο έλεγχος της αντιοξειδωτικότητάς τους έγινε με δύο in vitro δοκιμές: FRAP και DPPH. Επίσης, ελέγχθηκε η σταθερότητα του πεπτιδίου που φέρει την αντικατάσταση της Gln από Trp στην θέση 3 υπό αυξημένη θερμοκρασία και αλατότητα. Τα αποτελέσματα της δοκιμής FRAP έδειξαν πως το φυσικό μόριο κατείχε τη χαμηλότερη αναγωγική δύναμη, ενώ το πεπτίδιο που φέρει την προσθήκη του θειο-σαλικυλικού οξέος στο αμινοτελικό άκρο είχε την υψηλότερη αναγωγική δύναμη. Αντιθέτως, η δοκιμή DPPH κατέδειξε το φυσικό μόριο ως το καλύτερο αντιοξειδωτικό μεταξύ όλων. Όσον αφορά στον έλεγχο της σταθερότητας, το πεπτίδιο παραμένει σταθερό στην αυξημένη θερμοκρασία, αλλά η αύξηση της αλατότητας προκαλεί σημαντική μείωση της αντιοξειδωτικής του δράσης. Για την εξαγωγή πιο ασφαλών συμπερασμάτων, είναι απαραίτητη η αξιολόγηση της αντιοξειδωτικότητας των μορίων με περισσότερες in vitro τεχνικές, καθώς και σε κυτταροκαλλιέργειες.