| Περίληψη: | Με σημείο εκκίνησης τα ερωτήματα που θέτουν οι ανθρωποκεντρικές προσεγγίσεις της μετάφρασης διερευνάται η ταυτότητα του ελάσσονα ρομαντικού ποιητή Ν.Ι.Σαλτέλη ως μεταφραστή μυθιστορημάτων. Μέσα από τα άφθονα περικείμενα στα δυο μεταφρασμένα του μυθιστορήματα, Ο Χωλός διάβολος και αι ράβδοι του (Ερμούπολη 1838) του Lesage και Ερνέστης ήτοι η διαστροφή του αιώνος (Σμύρνη 1841) του Gustave Drouineau, επιχειρείται η ανάδειξη των πρακτικών και των προθέσεων του μεταφραστή. Στην περίπτωση του μυθιστορήματος του Lesage, που συνιστά μάλλον μια σχολική δοκιμή στη μετάφραση ‒ η οποία ωστόσο έμελε να καταγραφεί ως η μοναδική μέχρι σήμερα ελληνική μετάφραση του ευρωπαϊκού αυτού best-seller του γαλλικού Διαφωτισμού, ο Σαλτέλης βρίσκει ένα όχημα για την επίδειξη πολυμάθειας, εκλεκτικών συγγενειών και προσωπικών σχέσεων, αλλά και για την εμφάνισή του στη δημόσια σφαίρα. Στη σχέση επικοινωνίας και συμπάθειας που αναπτύσσει με τον ρομαντικό συγγραφέα του δεύτερου μυθιστορήματος Drouineau θα μπορούσαμε να αναγνωρίσουμε πρόδρομες ενδείξεις προς την κατεύθυνση της «λογοτεχνικής μετάφρασης».
|
|---|
