| Summary: | Τα παραγοντικά μοντέλα της θεωρίας τιμολόγησης περιουσιακών στοιχείων χρησιμοποιούνται για την εξήγηση των αποδόσεων των περιουσιακών στοιχείων και γενικά των φαινομένων που επικρατούν στην αγορά. Αποδόσεις οι οποίες φαίνεται να αποκλίνουν από τις προβλέψεις των μοντέλων αυτών, παρατηρούνται έντονα στην αγορά και αποτελούν αντικείμενο επιστημονικής μελέτης. Το φαινόμενο αυτό στην χρηματοοικονομική ονομάζεται ανωμαλία. Τα παραγοντικά μοντέλα είναι γραμμικές σχέσεις αποδόσεων διάφορων παραγόντων. Η μελέτη των αποδόσεων ενός περιουσιακού στοιχείου, παραδείγματος χάριν ενός χαρτοφυλακίου μετοχών, πραγματοποιείται μέσω της κλασσικής γραμμικής παλινδρόμησης. Κατ’ αυτό τον τρόπο, διευκρινίζεται η επίδραση του κάθε παράγοντα, υπολογίζονται δηλαδή οι συντελεστές β των παραγόντων του γραμμικού μοντέλου, στο συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο. Οι ανωμαλίες, σε μια τέτοια μελέτη παράγουν α (τομή υπερεπιπέδου παλινδρόμησης με τον άξονα της εξαρτημένης μεταβλητής), θετικό και στατιστικά σημαντικό, δηλαδή μια ανεξήγητα υπερβολική απόδοση.
Σκοπός της συγκεκριμένης εργασίας είναι η «εργαλειοποίηση» της μηχανικής μάθηση ούτως ώστε να κατασκευαστεί ένας κανόνας μη γραμμικός και δυναμικός, που να είναι ικανός να αιχμαλωτίζει μια ανωμαλία που αντιπροσωπεύεται από ένα χαρτοφυλάκιο, καθώς επίσης και να εξηγεί την επίδραση του κάθε παράγοντα στη συγκεκριμένη ανωμαλία. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιείται ο τομέας των αναδρομικών νευρωνικών δικτύων σε συνδυασμό με τους παράγοντες των μοντέλων Fama and French (FF5) και q5.
|
|---|
